به گزارش خبرنگارهنرنیوز؛ مراسم رونمایی از تازه‌ترین رمان «مجید قیصری» با عنوان «سه کاهن» عصر روز گذشته با حضور «مجید قیصری» نویسنده کتاب ، «محمدرضا بایرامی»، «بلقیس سلیمانی» و «سیدعلی موسوی گرمارودی» در سرای داستان بنیاد ادبیات داستانی برگزار شد.
در این مراسم سیدعلی موسوی گرمارودی اظهارداشت: اساسا داستان‌نویس نیستم و ادعایی هم در این حوزه ندارم. صادقانه می‌گویم که فرصت مطالعه این کتاب را نداشتم و در مورد برخی اصطلاحات این کتاب باید بگویم کلمه ایل که در این کتاب از آن یاد شده در کلام عرب جایی ندارد و آنها تعاریف و تفاسیر خود را از قبایل و عشایر خود دارند.
وی افزود: یادم هست من و چند نفر از شاگردان مرحوم مطهری از جمله حدادعادل و دکتر سروش در جلسه درس الهیات سبزواری شهید مطهری شرکت می‌کردیم و به دلیل علاقه‌ام به ایشان کمی زودتر از سایرین به منزل وی می‌رفتم و نماز را هم با ایشان می‌خواندم. بنابراین در یکی از این جلسات به ایشان گفتم که کتاب «داستان راستان» شما کمی بیش از اندازه ساده و خشک نوشته شده است.
گرمارودی اضافه کرد: ایشان به من گفتند علاقه و تکنیک داستان‌نویسی ندارم و این کار شماست و همین سنگ بنای نوشتن داستان پیامبران از سوی من شد. من در این کتاب از فنون نویسندگی استفاده نکردم، اما آقای قیصری داستانش را فنی و تکنیکی نوشته و امیدوارم به زودی با ویرایش تازه‌ای هم همراه شویم. به همین خاطر می گویم که منابع ما درباره نوشتن داستان دینی محدود است. بسیاری از اسناد تاریخی در دوره امویان از بین رفت و با این گسیختگی وقتی فردی می‌خواهد درباره ۴ سالگی پیامبر (ص) رمانی بنویسد، شاهکار است.
در ادامه این مراسم، «محمدرضا بایرامی» نیز اظهارداشت: بسیاری از ما در داستان نویسی حقیقت‌گو نیستیم و تنها واقعیت‌نما هستیم، بنابراین کسی که داستان‌نویس است می‌داند که تمرکز روی یک مقطع تاریخی از جهات مختلف بسیار سخت است و من انتخاب این نوع نوشتن را جزو هوشمندی قیصری می‌دانم.
وی افزود: در زمان فروپاشی اقتصادی که منجر به فروپاشی فرهنگی نیز شد، نشان دادن تصویر امروز جامعه سخت و اذیت‌کننده است و به تعبیری مثل برهم زدن یک لجنزار است. در این شرایط قیصری ما را با یک منشأ نورانی همراه کرده است که هم به تلطیف روح خود او کمک می‌کند و هم مخاطبانش و همه ما با خواندن آن در ته ذهن‌هایمان به چیزهایی گریز می‌زنیم که دوستش داریم.
در ادامه این نشست «قاسمعلی فراست» دیگر نویسنده حاضر در این نشست نیز در سخنانی با اشاره به پررنگی دو تم جنگ و دین در آثار قیصری عنوان داشت: او در زمانه از این دو موضوع می‌نویسد که هر دو در بازار طالب ندارد و این نشانه جسارت اوست. اینکه قیصری این شهامت را دارد که فرهنگ دین و جنگ حتی اگر در قامت متنی ضعیف باشد را در این روزگار بنویسد به نظرم ستایش‌انگیز است.
وی ابرازداشت: قیصری از معدود نویسندگانی است که به شکلی حرفه‌ای به نوشتن نگاه می‌کنند، قراردادی نمی‌نویسد و هر آنچه می‌نویسد با دلش نوشته است و برای ما مهم نیست مدیر فرهنگی چه می‌گوید یا ممیزی چیست، عاشقانه کار می‌کند و به همین خاطر شایسته است که در مقابلش سر تعظیم فرود آوریم.
