به گزارش هنرنیوز و به نقل از سینما روایت ؛ شامگاه گذشته 24 اردیبهشت ماه درحالی در سالن اسوه فیلم سینمایی« ترمینال غرب» با حضورمحمد نیک دل نویسنده ، حامد بامروت نژاد تهیه کننده و محمد تقی فهیم مورد نقد و بررسی قرار گرفت که این فیلم در آستانه انتخابات ریاست جمهوری ؛ اتفاقات و جریانات پیرامون مسایل هسته ای و حواشی اجتماعی ناشی از آن را کانون توجه خود قرار داده بود.

در این برنامه که «رسول شادمانی» به عنوان مجری و کارشناس ، مدیریت جلسه را برعهده داشت در ابتدا «محمد نیک دل» نویسنده فیلمنامه ترمینال غرب با بیان اینکه نگارش فیلمنامه در پاییز سال 92 نوشته شد و نسخه اولیه آن در اسفندماه همان سال آماده گردید در مورد انگیزه نگارش این فیلمنامه گفت: بعد از انتخابات سال92 که دولت یازدهم اعلام کرد می خواهد مسائل هسته ای را از طریق مذاکره حل وفصل بکنم. مترصد این بودم که چگونه می توانم در این شرایط خدمت بکنم این درحالی بود که فضا خیلی غبارآلود بود و مشخص نبود که در مذاکرات با امریکا چه اتفاقاتی رخ خواهد داد.

سال 92 جمعی از سیاست مداران آماده بودند هر کسی که در مورد مسائل هسته ای حتی فکر می کند را به جهنم بفرستند!
وی افزود: متاسفانه ساخت فیلم های سیاسی در این کشور کار سختی است بویژه که شرایط ما هم برای این فیلم ، خیلی خاص بود و هنگامی که من این فیلمنامه را در سال 92 می نوشتند جمعی از سیاست مداران آماده بودند تا هر کسی که در مورد مسائل هسته ای حتی فکر می کند را به جهنم بفرستند! و مثل الان نبود که بتوان مسائل هسته ای را نقد و حتی هجو کرد. حتی می ترسیدم نسخه ای از فیلمنامه را در تاکسی و اتوبوس جا بگذارم تا مبادا به عنوان دشمن مردم معرفی شوم.

تفاوت های زیادی بین فیلمنامه با فیلم وجود دارد

این فیلمنامه نویس با بیان اینکه آنچه که ساخته شده با فیلمنامه اصلی تفاوت های زیادی دارد ادامه داد: تلاش کردم هر آنچه را که در مورد فیلمنامه می دانم در ترمینال غرب لحاظ کردم البته از دانستن تا توانستن فاصله زیادی است و از مشاورانی هم استفاده کردم. هرچند که دلم نمی خواست کارگردانی این فیلم را آقای قربانعلی طاهر فر انجام دهد. اما در نهایت خوشحالم که این روند نگاه به مسائل کشور را شروع کردیم.

فیلم با مشکلاتی روبرو بود / خوشحالیم قطار راه افتاده است

رسول شادمانی از تهیه کننده پرسید آیا اعتقاد ندارید به لحاظ ساختاری می شد اثری با کیفیت تری ساخت که حامد بامروت نژاد پاسخ داد: هرچه عُرضه ما بوده همین بوده که در فیلم دیده می شود اما مهم این است که این قطار براه افتاده است. ضمن اینکه تولید و کارگردانی این فیلم به راحتی نبود و فیلم با مشکلاتی روبرو بود و من نمی خواهم به آنان اشاره کنم چرا که هنر تهیه کننده ، جمع کردن فیلم است.

فقط یک بازیگر ما را خیلی اذیت کرد

وی در مورد حضور بازیگران فیلم که آیا به راحتی با موضوع ارتباط برقرار کردند گفت: تقریبا به جز یک نفر ، هیچ مشکلی نداشتیم و تنها یک بازیگر بود که ما را خیلی اذیت کرد که بخشی از این اذیت کردن در مورد «موضوع فیلم» و بخش دیگر در خصوص «تازه کار بودن ما» بود و یکی از دلایل طولانی شدن تولید هم همین مسائل بود.

تهیه کننده ترمینال غرب خاطر نشان کرد: تلاش کردیم تا فیلم با توجه به نزدیک شدن انتخابات وارد شبکه خانگی شود تا مخاطبین بیشتری بتوانند آن را ببیند اگر چه تا قبل از ورود ترمینال غرب به شبکه خانگی ، این فیلم با اکران هایی که در مساجد ، مدرسه و دانشگاه داشت بیش از 6500 مخاطب آن را دیده بودند.

این دانش آموخته مدرسه فیلمسازی عمار یاد آور شد: وقتی که ما سال 92 فیلم را تولید کردیم فکر می کردیم فیلم تندی ساختیم اما وقتی این فیلم در سال 95 نمایش داده شد و با توجه به نقد مباحث هسته ای که در کشور مرسوم شده بود از تندی اش کاسته شد.

تا قبل از سال 92 ، بسیاری از دانشمندان ما قهرمانان ملی بودند اما بعد از سال 92 ، انگار همه خائن شدند!

بامروت نژاد با اشاره به مذاکرات هسته ای تصریح کرد: مهمترین مسائل که در مورد مذاکرات هسته ای در جامعه رخ داد ناامید شدن جوانان بود لذا ما احساس کردیم می بایست درقالب هنر به آن واکنش نشان بدهیم این درحالی بود که تا قبل از سال 92 ، بسیاری از دانشمندان ما به عنوان قهرمانان ملی معرفی می شدند اما بعد از سال 92 ، انگار آنان خائن شدند! به طوری که همه مشکلات کشور به گردن آنان افتاد و این خیلی دهشتناک بود. در واقع ما با تولید این فیلم سعی کردیم ناکارآمدی و شکست یک ملت را ثبت کنیم چرا که هنر همیشه ثبت پیروزیها نیست.

به گفته وی ، روند تولید کارهای هنری خوب ، یک پروسه است نه یک پروژه و نباید همواره ما هر کاری را که انجام می دهیم با دیگران مقایسه شویم چرا که این مقایسه در محصول است نه در فرآیند.

هیچ پول چرب تری به بازیگران داده نشد

این تهیه کننده در مورد هزینه های تولید فیلم که سوال شد به دلیل اینکه معتقد بود اعلام هزینه ها مرسوم نیست پاسخی نداد اما گفت که بازیگران فیلم ، دستمزدهای همیشگی خودشان را گرفتند و هیچ پول چرب تری به آنان داده نشده است.

یک زمانی به ده نمکی می گفتند فیلمساز پیامکی اما الان فیلم «خوب ، بد ، جلف» روی این فیلم را سفید کرده
بامروت نژاد تاکید کرد: این فیلم نسبت به خیلی از فیلم هایی که الان روی پرده قرار دارد بالاتر است چرا که ما تلاش کردیم به زبان سینما نزدیک شویم و قصه تعریف کنیم. یک زمانی به آقای ده نمکی می گفتند شما فیلمساز پیامکی هستید و از روی اس ام اس ها فیلم می سازید اما الان فیلم «خوب ، بد ، جلف» روی این فیلم را سفید کرده است یا «گشت ارشاد 2» که همیشه در حال پریدن از یک سکانس به سکانس دیگر است آن هم بدون سیر منطقی.

عماریون می توانند سینمای ایران را تکان دهند

بر پایه این گزارش ، محمد تقی فهیم منتقد سینمایی هم در این برنامه با اشاره به فیلمسازان مدرسه عمار با بیان اینکه خوشبختانه نیروهایی در بدنه هنر و بویژه سینما در حال آمدن از حاشیه به متن هستند که توانایی تکان دادن سینمای ایران را دارا هستند گفت: گروهی تازه نفس با دغدغه و انگیزه های ملی و اسلامی وارد سینما شدند و به مسائلی توجه دارد که بر روی زمین مانده و کسی یا نمی تواند و یا جرائت ندارد به آنان بپردازد. البته باید این دوستان در نظر بگیرند که سینما ؛ علم ، هنرو تکنیک است و نباید آن را خیلی دستکم بگیرند و اگر سینما را به خوبی بشناسند می توانند به خوبی در سینمای ایران زلزله ایجاد کنند.

اتفاقی که در مورد دانشمندان هسته ای افتاد تراژیک است

وی افزود: اتفاقی که در مورد دانشمندان هسته ای ما افتاد یک تراژیک است و در مورد این تراژدی فیلم ساختن ، وظیفه فیلمساز را سنگین تر می کند و این فیلم به لحاظ بکارگیری این محتوا به خوبی از عهده اش بر آمده است. البته این فیلم از دو ناحیه نتوانسته توقع مخاطب را برآورده کند و فیلم هم به لحاظ فیلمنامه ای وهم در اجرا اشکالات بدیهی دارد. شاید انگیزه دوستان به دلیل روند طولانی شدن تولید فیلم و کهنه شدن موضوع فیلم ، کاهش پیدا کرده بوده ، ضمن اینکه شخصیت های فیلم به درستی پرداخت نشدند و قوت درونی و بیرونی برای چنین پیام سنگینی را ندارند. شخصیت ها نه تنها «قهرمان» نیستند بلکه آدم های تاثیرگذاری هم نیستند و شخصیت ها از خود واقعه پایین تر قرار گرفته اند. مثلا شخصیت شهید احمدی روشن که در عالم واقع بسیار تاثیرگذار بر روند هسته ای ایران بوده اما در فیلم نمی تواند این واقعیت را دراماتیزه کند.

ای کاش تهیه کننده به دنبال کارگردان بهتری می بود

این منتقد سینمایی تصریح کرد: معتقدم تهیه کننده فیلم می بایست برای کارگردانی چنین پروژه ای به دنبال یک کارگردان دیگری می بود که درحد و بضاعت تولید چنین مضامینی باشد حتی ما در این فیلم شاهد اشتباهاتی مثل شکستن خط فرضی هستیم . سکانس های تعقیب و گریز خیلی آشفته است و دارای کم و کسرهایی است اما با این وجود همین فیلم ، بالاتر از فیلم های آپارتمانی است!

اگر آقای روحانی رای بیاورد ، همین سینماگران درجه دو و سه که امروز از ایشان حمایت می کنند چهار سال دیگر، خون گریه خواهند کرد!

وی با اشاره به مساله انتخابات که فیلم به آن می پردازد و با توجه به انتخابات پیش رو اظهار داشت: سینماگران درجه یک ما مثل دوره قبل وارد پروسه حمایت از آقای روحانی نشدند و این حمایت به سینماگران درجه دو و سه و حتی پایین تر رسیده است. این خط و این نشان ، اگر آقای روحانی رای بیاورد ، همین سینماگران درجه دو و سه که امروز از ایشان حمایت می کنند چهار سال دیگر، خون گریه خواهند کرد! و این خیلی بد است که سینماگر ما نتواند تشخیص دهد باید به سمت کدام جریان سیاسی جامعه بایستد.

همه باید پای صندوق های رای برویم

وی در پایان تاکید کرد: همه باید پای صندوق های رای برویم و تلاش کنیم تا دیگران را به رای دادن ترغیب کنیم.