به گزارش هنرنیوز؛ بخش پایانی برنامه شب گذشته هفت اختصاص به بررسی شرایط تولید آثار فاخر با حضور «جلیل عرفان منش» معاونت آثار سینمایی سازمان سینمایی و «علی معلم»منتقد و تهیه کنده سینما داشت.
عرفان منش در ابتدای صحبتهایش اظهارداشت: فیلمهای فاخر را از دو منظر مضمون و ساختار باید بررسی کرد. فیلم فاخر اثری است که بالاتر از سطح معمول ساخته می شود اما صرف هزینه بالا باعث فاخر بودن یک اثر نمیشود باید اهداف راهبردی را مورد توجه قرار داد.
وی ادامه داد: تشخیص مضامین و استانداردهای یک اثر فاخر در اهداف کلان و سیاستهای راهبردی مشخص میشود. با یک نگاه کارشناسانه باید مولفههای مختلفی از جمله میزان هزینه و مدت زمان ساخت آن اثر را مشخص کرد.
معلم نیز در این باره گفت: عنوان فاخر به معنی بهترین بهترینها است اما باید دید که چه کردیم که در زمانی ساخت فیلم فاخر فخرفروشی و اعتبار و گرفتن بودجههای کلان تلقی میشود و برای برخی توهین به حساب میآید.
وی توضیح داد: مهم بودن سوژه، اهمیت آن برای جامعه و میزان هزینهای که فیلم نیاز دارد از تلویزیون و ساخت پروژههای الف وارد سینما شده است. البته در صنعت سینا هم فیلمهایی ساخته میشود که با اهداف خاصی و صرف هزینههای بالا تولید شدهاند اما باید توجیه اقتصادی برای ساخته شدن داشته باشند و بتوانند مخاطبان را به سالن بکشانند.
وی ادامه داد: اگر در نظام تولیدی ما هم این اهداف رعایت میشد و تنها به یک صفت اکتفا نمیکردیم و به تفسیر نمیپرداختیم مسالهای به وجود نمیآمد. اما در مدیریت ما این مهندسی ایجاد نشده است. زمانی که صفتی را قبل از تولید یک فیلم به آن بدهیم باعث طرز تلقی منفی از آن اثر میشود. نمی توان ادعا کرد که مثلاً من میخواهم فیلم فاخر یا نازلی بسازم
وی اشاره کرد: مثلاً اینکه فیلمی در حوزه دفاع مقدس ساخته شود دلیلی بر فاخر بودن آن نیست. تخصص برای تشخیص فاخر بودن یک فیلم قبل از ساخت در سینمای ایران وجود ندارد. سیاسیت گذاری براساس امکانات و احتیاج باید شکل بگیرد. سازمان سینمایی باید ساز و کارهایی مبنی بر ساخت آثار با کیفیت در تعداد زیاد با اختصاص هزینههای متعادل در نظر بگیرد. این چهل میلیارد بودجه را می توان صرف ساخت آثار بسیاری کرد که نیازمند چند میلیون هزینه بیشتر هستند.
این تهیه کننده سینما افزود: چطور بودجه برای ساخت فیلمی به اصطلاح فاخر به یک کارگردان جوان و کم تجربه اختصاص مییابد. برخی از کارگردانها نیز کلاً فقط در اشل بالا کار میکنند و به دنبال ساخت آثار سفارشی هستند.
عرفان منش نیز در ادامه این بحث عنوان کرد: کیفیت بالا و مطابق با استانداردهای تعریف شده جهانی از لزومات فیلم فاخر است. محتوای اثر و فخرآفرین بودن به ذات آن و جذب مخاطب هم از دیگر مولفههای این نوع آثار است. مدیریت زمان و صرف هزینه از جمله برنامههای مدیریتی است که باید مورد توجه قرار گیرد. یکی از آسیب شناسیهای فیلمهای فاخر بالا رفتن دستمزدهای غیرمتعارف است بنابراین مدیریت باید تعیین هزینه و مشخص کردن سقف و کف هزینه را مورد بررسی قرار دهد.
وی ادامه داد: بررسی هزینهها، فیلمنامه و زمان بندی تولید از جمله برنامههای سازمان سینمایی برای تولید آثار فاخر است. فیلمهای «استرداد»، «چه»، «قلادههای طلا»، «ملکه»، «شور و شیرین»، «عقاب صحرا» و «برلین ۷-» از جمله پروژههای فاخر هستند. ممکن است فیلمی با هزینه بسیار بالا فیلم نازلی بشود اما فیلمی کم هزینه و آپارتمانی به فیلمی فاخر تبدیل شود. مدیریت سینما باید هوشمندانه عمل کند و اقتصاد زمان را در تولید این آثار در نظر بگیرند.
وی در پایان عنوان کرد: اگر همه بودجه سینما صرف ساخت آثار فاخر شود روزهای خوبی در اختیار سینمای ایران نخواهد بود. بنابراین ما بسیاری از پروژههای فاخرمان را کنار گذاشته و کلید نزدهایم. باید در کنار ساخت یک اثر فاخر تولید دو یا سه فیلم معمولی نیز مورد توجه قرار گیرد.
نظرسنجی برنامه نیز اختصاص به طرح این سوال داشت که در شرایط کنونی با ساخت فیلمهای میلیاردی موافق هستید که در پایان بیش از ۷۰ درصد از بینندگان گزینه خیر را انتخاب کردند.