به گزارش هنرنیوز متن کامل نامه الهام پاوه نژاد به این شرح است:
اواخر فروردین: فراخوان متون نمایشی برای جشنواره بین المللی تاتر فجر
من / ما
به سنت چند سال اخیر در جستجوی متن با شرایط خاص و تعیین و اعلام رسمی شده درچهار نسخه!
مرداد و شهریور: اعلام اسامی متون پذیرفته شده و گاهی مشروط
من/ ما
یا ناکام و عصبی از این انتظار می شویم یا باید کفش و عصای آهنین برداشته پیش به سوی انتخاب گروه و تمرین.
سالیانی است که یافتن متنی برای اجرا دردسری کمتر از ساخت فیلم و مسائل تولیدی آن ندارد...بخصوص یافتن بازیگر دلخواه و مناسب برای نقش...پس از ناکامی از رسیدن به کاندیدهای اولیه بالاخره با لطف دوستان کار به تمرین می رسد آن هم باز به مدد مکان های شخصی یا اجاره ای.
آبان/ آذر: بازبینی اولیه
من / ما
یا شرمنده و سرخورده از دوستانی که دست کم دو ماه بی دستمزد کار کردند یا چنانچه خوش اقبال باشیم پس از مدتی به بازبینی نهایی قبل اجرای جشنواره فجرمی رسیم و لازم به ذکر است هم چنان با هیچ بودجه و دستمزدی برای عوامل.تنها.کمک هزینه ای در حد شوخی برای راه اندازی و اجرای اثر از سوی مسئولین پرداخت می شود که تا حدی خرج لباس و دکور و شبه بروشوری را تامین می کند و همه ی گروه اجرایی چشم به راه فراخوان مجدد کارگردان می مانند تا چه زمانی مجددا و اینبار برای اجرای عموم حاضر شده و حق کاری خود را دریافت کنند و البته آن هم در اقساط و ....
بی تعارف و صادق که باشیم تا چند سال پیش انگیزه اصلی حضور گروهها در جشنواره تضمین اجرای عمومی و در اولویت نوبت سالن های مورد نظر قرار گرفتن بود.به جز گروههایی که اجرایشان یا ماه قبل جشنواره بود که دو اجرای آخر متصل به افتتاح جشنواره یا افتتاح اجرایشان با اختتامیه جشنواره .اینک به لطف کمی بیش از پیش بودجه و سیاست گذاری هایی که نمی دانیم برای اهالی تاتر چرا روز به روز دریغ از دیروز می شود این ضمانت هم از بین رفته.
طرح سوال:
چقدر هستند عوامل اجرایی و به خصوص بازیگران که قاعدتا کمتر می توانند همزمان در چند اجرا باشند ( بماند که در سالهای پیش با فشار و سختی و حتی پایین آمدن کیفیت بازی به دلیل همزمانی ها و تولیدی شدن بازیگر به علت امرار معاش این اتفاق میسر شد!) حاضرند نزدیک به پنج ماه بدون حق طبیعی و انسانی و حرفه ای خود یعنی دریافت دستمزد کار کنند و در تمام این ماه ها دعا گو که اجرا به غایت برسد و حقشان ادا شود؟
پیشنهاد:
مسئولین محترم! آیا وقت آن نرسیده که این نمایش تحقیرآمیز را تمام کنید، پرده را بکشید و چراغ ها را خاموش کنید هرچند برای مدتی کوتاه، اما به بازسازی این بنای قدیمی رو به اضمحلال و ویرانی بیاندیشید؟

الهام پاوه نژاد / شهریور ۹۲