این طراح صحنه باسابقه سینما که طراحی فیلم «احتمال باران اسیدی» را بر عهده داشته است، درباره وضعیت بلاتکلیف اکران این فیلم گفت: در فضایی که اکثرا فیلمهای سطحی ساخته میشود، این فیلم جایگاه خاصی در ذهن من دارد. به عنوان طراح صحنه آن باید بگویم با وجود تمام سختیهایی که برای ساخت این فیلم کشیدیم، جزو کارهایی است که بسیار دوستش میدارم و این به دلیل موضوع فیلم،نوع نگاه کارگردان و فضایی است که در فیلم خلق شده است.
رامینفر با اشاره به درون مایه این فیلم تصریح کرد: فیلم درباره تنهایی یک آدم است، موضوعی که در تمام دنیا میتواند رخ دهد. حال اگر بخواهیم مسائلی را به آن ربط دهیم، نادرست است.
وی تأکید کرد: قدری به فیلمساز احترام بگذاریم و فیلماش را درست ببینیم. این فیلم درباره کارمندی است که از اداره بیرونش کردهاند و او در تمام تنهاییهایش به دنبال دوستی قدیمی میگردد تا شاید به این وسیله، معنایی به تنهایی خود ببخشد. بنابراین این فیلم به هیچ وجه مسئلهای ندارد و اتفاقا این موضوع به صورت روان در آن مطرح شده است، فیلم بدون اینکه بخواهد حرفهای بزرگ بزند یا دنیا را تغییر بدهد، فقط داستانی را تعریف میکند.
رامینفر یکی از مهمترین دلایل همکاری خود را با این فیلم که اولین فیلم بلند سینمایی بهتاش صناعیها است، جذابیت موضوع فیلمنامه آن دانست و خاطرنشان کرد: این موضوع هیچ ربطی به بعضی از برداشتهایی که از فیلم میشود، ندارد.
این هنرمند در ادامه با ابراز تأسف از وضعیت نقد سینما در ایران و تأثیرات مخربی که برخی از نقدها بر سرنوشت بعضی فیلمها تحمیل میکند، افزود: خیلی به منتقد اعتقادی ندارم. البته منتقدان خوبی داریم که متأسفانه نقد نمینویسند و در عوض عدهای مانند قارچ سمی به ضرر سینما و تعالی آن قلم میزنند.
وی ادامه داد: با تعریفی که از منتقد میشناسم، منتقدان حرفهای اندکی در سینما داریم. کسانی که تلاش میکنند فیلم را بشناسند و به جستجو در درونمایه آن میپردازند. آنان به درستی فیلم را تحلیل و کشف میکنند. حتی اگر فیلم با سلیقه آنها همخوانی نداشته باشد. اما متأسفانه بسیاری از منتقدان ما به دنبال فرش قرمز هستند. آنها بعضی فیلمها را به عرش و بعضی را به فرش میبرند و گاه با برداشتهای نادرست خود، باعث میشوند اصل قضیه فیلم فراموش و برچسبهای غلطی به آن زده شود.
این طراح صحنه در پاسخ به این پرسش که اصولا مشکل فیلم«احتمال باران اسیدی» برای اکران چیست؟، توضیح داد: از زبان کارگردان شنیدهام که برچسبهای غلطی به فیلم خورده است. به هیچ وجه کاری ندارم که آنچه درباره شخصیت فیلم مطرح میشود درست است یا غلط. چون مهم خود فیلم است. اما متوجه نمیشوم چرا بعضی به دنبال یکسری جزئیات هستند.
رامینفر برچسبهایی را که به این فیلم زده میشود، خندهدار دانست اما در عین حال ابراز تأسف کرد: بدبختانه گاه افکار و برداشتهای یک منتقد درباره یک فیلم مانند سکویی است که بر تصمیمگیری دیگران هم تأثیر میگذارد در حالی که آن برداشت میتواند کاملا اشتباه باشد.
این هنرمند در پاسخ به این پرسش که چرا وزارت ارشاد به جای دفاع از فیلمهای مجوزدار خود، به این نقدها توجه میکند؟ توضیح داد: کسانی که در رأس سینما قرار گرفتهاند افرادی مثبت هستند که میخواهند به این هنر کمک کنند اما بدبختانه یکسری روشنفکرنما و منتقدنما برداشتهایی از خودشان ارائه میدهند که این افراد را تحت تأثیر قرار میدهد و بعضی فیلمها را نابود میکند. متأسفانه همانطور که درِ سینما باز شده و هر کس میتواند به عنوان هنرمند وارد آن شود، همین اتفاق درباره منتقدان هم رخ داده است. هر کس با نوشتن مطلبی در یک نشریه میتواند تأثیرگذار باشد. در این فضا یکسری منتقدنما که علاقهای به سینما ندارند، باعث میشوند افکار غیرواقعی و یکسری شبهات درباره بعضی فیلمها ایجاد شود.
رامینفر تاکید کرد: این فیلم تمام مراحل قانونی را طی کرده و نقدهای خوبی هم در جشنواره فجر درباره آن نوشته شده است. به هر حال امیدوارم این فیلم از تمامی فیلترها بگذرد و روزی برای مردم نمایش داده شود زیرا برداشت تماشاگر مهم است نه برداشت منتقدانی که حتی چند نقد کلاسیک درباره فیلمهای سینمایی نخواندهاند.
وی اظهار امیدواری کرد که سینمای ما از این لابیرنتها و پیچیدگیهایی که هیچ ارتباطی به سینما و هنر هفتم ندارد اما نقش تعیین کننده دارد، جدا شود و بیشتر به خود سینما و کشف کسانی که در این دوره فیلم میسازند، بپردازیم.
ایرج رامینفر در پایان درباره فعالیتهای فعلی خودش در سینما گفت: با فیلم «معکوس» اولین ساخته پولاد کیمیایی همکاری خواهم داشت که پیش تولیدش آغاز شده و در چند روز آینده فیلمبرداریمان شروع میشود.