زاهدی مطلق در گفتگو با خبرنگار گروه ادبیات هنرنیوز و در پاسخ به این پرسش که «آیا متولی گری ادبیات اسلامی توسط نهادهای دولتی به مفهوم انحصاری کردی آن است؟ این مسئله را چگونه می توان آسیب شناسی نمود؟» گفت: این مسئله را نمی توان آسیب تلقی نمود بلکه از جهاتی هم بسیار خوب است؛ زیرا پرداخت به ادبیات انقلاب چنان است که گویی باری بر زمین مانده باشد و هرکس این بار را بردارد حرکت خوبی انجام داده است؛ چراکه این مسئله تحت تأثیر شرایط دشوار پس از آن، همانند جنگ تحمیلی و فشارهایی که به کشور ما وارد شد چندانکه باید و شاید مورد تامل قرار نگرفت.
وی با بیان این مطلب افزود: در حال حاضر در بسیاری از کشورهای جهان «جمهوری اسلامی» وجود دارد اما آنچه دشمنان از آن واهمه دارند «انقلاب اسلامی» است و نه انقلاب به معنای صرف آن، حال داستانی که مربوط به ماجرای به وجود آمدن انقلاب، رشد و شکوفایی آن می شود در اصل، پرداخت به موضوعی با این اهمیت جایگاه است و حال که یک نهاد دولتی متولی آن شده و به آن پرداخته است فی نفسه حرکت خوبی است وگرچه این امر صحیح است که انقلاب متعلق به همه مردم است و باید بخش مردمی هم در این حرکت سهیم باشد.
زاهدی مطلق ضمن اشاره به پیشینه فعالیت خویش در این حوزه اظهار داشت: من به پشتوانه سالها داوری در جشنواره های دولتی و غیردولتی با قطعیت می گویم که جشنواره های دولتی به مراتب فراگیرتر، صدیق تر و مردمی تر بوده و هستند.
وی به نگاه متولیان جشنواره های دولتی اشاره نمود و با ارزیابی آن نسبت به جشنواره ها و جوایز خصوصی اظهار داشت: نگاه متولیان جشنواره های دولتی، مردمی است و جشنواره های دولتی همه جانبه تر و فراگیرتر هستند.
وی افزود: جشنواره های خصوصی اغلب با باندبازی، شاگردبازی و نوچه پروری همراهند، چند سال پیش عباس کیارستمی در باب جشنواره ها گفت: «اگر کسی چند دوره در جنشواره های مختلف کارکرده باشد این مسئله را در می یابد که این جشنواره ها چندان مهم نیستند.» لذا من با قطعیت می گویم داوری درجشنواره های غیردولتی داوری کشورها ما این است که خانم یا آقای ایکس شاگردانشان را مطرح و معرفی کنند.
زاهدی مطلق تصریح نمود: به جرئت می توانم بگویم صبر و حوصله متولیان جشنواره های دولتی بسیار بیشتر از متولیان جشنواره های خصوصی است؛ زیرا در جشنواره های خصوصی عموماً حمایت یک بخش خصوصی مثل یک ناشر سبب به وجود آمدن توقعات پس از آن از جمله چه در بحث داوری و چه در انتخاب کتب ناشری است که اسپانسر بوده است، اما در جشنواره های دولتی به دلیل حمایت دولت در بحث بودجه، چنین انتظاری در مورد افراد یا کتب وجود ندارد.
وی در طرح دیگر آسیب های این حوزه گفت: ما یک تابویی داریم که هر چیز دولتی باشد خوب نیست، اما اگر بخواهیم این نگاه را نداشته باشیم باید به این مسئله توجه کنیم که یک نهاد مردمی هزینه اش را از کجا تأمین می کند که سپس این منبع تأمین کننده سبب به وجود آمدن توقعات متعاقب آن نشود، برای مثال جوایز خصوصی از داوران بی طرف دعوت به همکاری نمی کنند و اگر آثار یا کتبب آن ناشر در مجموعه داوری ها انتخاب نشود مشکلاتی پیش می آیدکه این امر منجر به متوقف شدن جوایز می شود، اما جایزه ها و جشنواره های دولتی اغلب بدون اغماض و تبعیض به روند خود ادامه می دهند.