«بیست و یک» هشداری برای انسان مدرن
اگر هنر را برآمده از عمیق‌ترین عواطف بشری و آئینه درک او از جهان پیرامون بدانیم؛ به یقین باید انعکاس آثار هنری در ذهن مخاطب را به زنگ هشداری مانند کنیم برای یادآوری زیبایی‌های متروک‌مانده در دنیای درون او. به یقین هنر، به مثابه بزرگ‌ترین واکنش هستی و نمادی از ذهن کنجکاو بشر، در جستجویِ حقیقتِ نهان است.
تاريخ : پنجشنبه ۷ بهمن ۱۳۹۵ ساعت ۰۸:۵۷
مینا عبدی
: آن‌چه از دریچه آگاهی هنرمند می‌گذرد و درآمیخته با ظرایف بیانی منحصر به فردش، راهی به سوی ادراک مخاطب از حقیقت نهفته در پس آن می‌گشاید؛ اندیشه مخاطب را دستخوش چالشی بس شگرف می‌کند. اندیشه‌ای که او را به تحسین وادار می‌کند.
فرایند ادراک، در ظهور و نمایش اثر هنری در مجموعه «بیست و یک» به خوبی مجسم می‌شود. آن‌جا که ذهن هوشمند هنرمند؛ نه به دنبال سیاه‌نگاری در پدیده اجتماعی، که به دنبال یافتن نقاط نورانی و شگفتی‌های مسکوت، در پسِ حقیقتِ به ظاهر مغموم کننده آن است.
اما آثار «معین هاشمی نسب» در نمایشگاه «بیست و یک» نه از نگاه یک روانکاو اجتماعی که از دریچه شهود یک هنرمند به «سندروم داون» می‌نگرد. نگاهی که او را نه برای انعکاس تلخی‌ها، کاستی‌ها و رنج‌های این تفاوت به خلق هنری وادار می‌کند؛ بلکه سوژه خلق شاعرانه‌اش را به زنگ هشداری برای انسان معاصر بدل می‌کند. او با هر تابلو عکس به مخاطب خود یادآوری می‌کند که بهتر است به دنیای بی آلایش درون خود نگاهی تازه بیافکند، غبار از خودِ واقعی‌اش بزداید و در مسیر خلوص گام بردارد.
در جهانی که انسان‌ها هرگز بی نقاب از خانه بیرون نمی‌روند؛ و چنان به وانمود کردن مبتلا شده‌اند که دیگر قادر نیستند؛ ورای مصلحت‌ها و موقعیت‌ها، به خویشتن واقعی خود رجوع کنند و زبان گویای آن باشند؛ «بیست‌و یک» آن‌ها را به چالشی بزرگ دعوت می‌کند؛ «زیستن در جوهره خویشتن، بی قید و دلواپسی از واکنش دنیای پیرامون». همان‌گونه که، واکنش کودکان «سندرم داون» به موسیقی بر مبنای آن ثبت شده است. در حقیقت ذهن هنرمند انسان معاصر را به این چالش دعوت می‌کند که؛ « آیا او در سلامت روان به سر می برد؟» ، «آیا هراسی از انعکاس خویشتن واقعی اش در دنیای معاصر و تصویرش در اندیشه انسان‌های دیگر ندارد؟» و «آیا قادر است به خویشتن واقعی خود بازگردد و آزادانه عقاید و عواطف‌اش را ابراز کند؟»
چنین واکاوی آگاهانه‌ای از ذهن مخاطب، تنها نشانه‌ای از ترس انسان در روبرو شدن با جهان معاصر نیست. در پس آثار «معین هاشمی نسب» می‌توان به این حقیقت دست یافت که مدرنیسم در زندگی شهری انسان را از درون تهی و از برون به عروسک پر زرق و برقی بدل می‌کند که کم‌کم هویت نخستین و رسالتش در جهان را از یاد می‌برد و دیگر چون خود بودن برایش چیزی غیر طبیعی جلوه می‌کند. گویی دنیای مدرن نه تنها طبیعت پیرامون انسان، که درون او را دچار تغییر کرده و از حقیقت او فرسنگ‌ها دور شده.
نمایشگاه«بیست و یک» با نگرشی مفهومی به هم‌کناری موسیقی و عکس، تا 6 بهمن‌ماه در گالری مینا به نشانی : پاسداران، گلستان دوم، شماره 120 برپا خواهد بود.
