اکران فیلم مستند یک مشکل جهانی است
مدیران جشنواره‌های بین‌المللی فیلم مستند در «سینماحقیقت» گرد هم آمدند
اکران فیلم مستند یک مشکل جهانی است
در ششمین روز برپایی جشنواره سینماحقیقت، سه مدیر جشنواره‌های بین‌المللی فیلم مستند در نشستی با مستندسازان ایرانی به گفت‌و‌گو پرداختند.
 
تاريخ : يکشنبه ۲۹ آذر ۱۳۹۴ ساعت ۰۸:۵۱
به گزارش هنرنیوز، این نشست عصر روز جمعه ۲۷ آذرماه با حضور «کارین برناسکنی» مدیر جشنواره «سینما دوریل»، «ژان فرانکو کورال» مدیر جشنواره سینما «آنورو آبورو» و «تریسی هولدر» نماینده جشنواره «زنان فیلم می‌سازند» برگزار شد.

*سینما دوریل موضوع محور نیست

در ابتدای این نشست کارین برناسکنی در توضیح کوتاهی درباره‌ی جشنواره سینمادوریل، توضیح داد: مهمترین ویژگی جشنواره ما این است که موضوع محور عمل نمی‌کند و بیشتر از محتوا، به فرم و کیفیت فنی فیلم‌ها توجه دارد؛ یعنی فیلم‌ها تا زمانی که فرم خاص و ویژه‌ای نداشته باشند، مورد توجه این جشنواره قرار نمی‌گیرند!

وی با بیان اینکه در فیلم‌ مستند باید زاویه دید کارگردان مشخص باشد و در این شرایط ایده دو فیلمساز متفاوت با هم متغیر خواهد شد، افزود: معمولاً فیلم‌هایی که در جشنواره سینمادوریل پذیرفته می‌شوند، در فستیوال‌های دیگر دنیا نیز با موفقیت‌هایی همراه خواهند شد.

برناسکنی پیرامون ارائه راه حلی برای مشکل اکران فیلم مستند گفت: همانطور که می‌دانید مشکل اکران فیلم مستند همه‌گیر است و در تمام دنیا این آثار کمتر به اکران مناسب می‌رسند و ما هم عموماً فیلم‌های برگزیده خود را با توجه به تم آنها، در دانشگاه‌ها و یا زندان‌ها و مراکز عمومی به نمایش می‌گذاریم.

مدیر جشنواره سینمادوریل، درباره‌ی هزینه‌ها تامین برگزاری جشنواره نیز توضیح داد: ۵۰ درصد هزینه جشنواره سینما دوریل دولتی و ۵۰ درصد دیگر آن از طریق کسانی که به شدت علاقمند به این حوزه از هنر هستند، تامین می‌شود.

وی ضمن اعلام توجه فستیوال سینما دوریل به فیلم‌های مستند داستانی (داکیودرام) اظهار داشت: اکران فیلم‌ها در سینماهای دنیا بسیار تحت‌تاثیر موضوع آن است و حتی مستندهایی که درباره حیوانات نیز ساخته می‌شوند، پربیننده و جذاب هستند، اما جشنواره ما همانطور که پیش‌تر گفتم، به دنبال نگاه تازه نسبت به حقیقت سینما است.

برناسکنی در پاسخ به سوالی درخصوص تماشای آثار مستند ایرانی جشنواره نهم سینماحقیقت گفت: متاسفانه به دلیل نداشتن زیرنویس، امکان تماشای برخی فیلم‌ها میسر نبود، اما دی‌وی‌دی فیلم‌ها را از کارگردانان آنها گرفته‌ام و با خود خواهم برد. البته فیلم «پدر» که اتفاقاً زیرنویس داشت را دیدم و به نظرم اثر قابل تحسینی بود.

*فیلم‌هایی با موضوع استعمارزدایی را به جشنواره «آنورو آبورو» ارسال کنید

در ادامه این نشست «ژان فرانکو کورال» مدیر جشنواره «سینما آنورو آبورو»، در توضیح کوتاهی از جشنواره تحت مدیریت خود گفت: در جشنواره آنورو آبورو به طور خاص موضوعات باید درباره‌ی فرانسه و یا فرآیند استعمارزدایی باشند و چون ترجمه عنوان جشنواره «سایه آدم‌ها» است، بنابراین محتوای آثار باید توده مردم را در‌بر بگیرد.

وی با بیان اینکه فرم، مهمترین اِلمان در برتری آثار جشنواره ما است، افزود: تلاش می‌کنیم فیلم‌های با کیفیت بالا در فرم را در کشور‌های همسایه خود و حوزه اقیانوس آرام ارسال کنیم تا به نمایش درآیند.

مدیر جشنواره سینما «آنورو آبورو» در پاسخ به سوالی درباره‌ی منابع تامین مالی جشنواره نیز توضیح داد: اوایل برگزاری جشنواره از کمک‌های دولتی استفاده می‌کردیم، اما به مرور به جایی رسیدیم که الان هیچ کمک دولتی را نمی‌خواهیم و کاملاً مستقل شده‌ایم، اما هنوز یک ایالتی در کشورمان است که فقط از روی علاقه خود کمکی به جشنواره می‌کند.

کورال در پایان، درباره‌ی شناختش از سینمای ایران گفت: با صداقت باید بگویم سینمای ایران را نمی‌شناسم، اما با سینمای مستند آن آشنا هستم؛ با مستندسازان قدیمی ایران مثل فروغ فرخزاد تا مستندهایی مثل تهران انار ندارد، راننده و روباه و... که همه آثار درخور توجهی هستند.



«تریسی هولدر» نماینده جشنواره «زنان فیلم می‌سازند» که سابقه ساخت بیش از ۶۰ مستند را نیز دارد، درباره‌ی جشنواره فوق گفت: این جشنواره همانطور که از اسم آن هم پیداست، درباره‌ی زنان فیلمساز و یا فیلم‌هایی است که درباره‌ی زنان ساخته می‌شود.

وی افزود: ما به فیلم‌هایی که با بیان روشن، تجربه زندگی زنان در کشور‌های مختلف را تصویر می‌کند، توجه داریم و بازار پخش ما هم عموماً دانشگاه‌ها هستند.

نماینده جشنواره «زنان فیلم می‌سازند» در ادامه، پیرامون درآمد پایین فیلمسازی در حوزه مستند، گفت: همانطور که می‌دانید مستندسازی در تمام دنیا درآمد زیادی ندارد که بتوان با آن امرار معاش کرد و اکران آن هم سودی که ندارد هیچ، بلکه ضرر مادی هم برای صاحبان اثر در پی دارد.

هولدر با اشاره به اینکه خیلی از فستیوال‌های دنیا، از بودجه‌های محلی و یا دولتی استفاده می‌کنند، ادامه داد: به نظرم اگر یکپارچگی بین حداقل زنان فیلمساز دنیا وجود داشته باشد، دیگر نیازی به حمایت‌های دولتی هم نیست!

وی درباره‌ی میزان استقبال از فیلم‌ها در جشنواره مختلف، خاطرنشان کرد: در این دوره زمانی و با توجه به پیشرفت زیاد تکنولوژی و اینکه با کامپیوترهای ساده هم می‌توان کار تدوین انجام داد، بنابراین افراد زیادی به مستندسازی روی آوردند و صدها اثر به جشنواره‌ها می‌رسد.

هولدر در پاسخ به این سوال که آیا جشنواره زنان فیلم‌ساز از مستندسازان حمایت مالی هم می‌کند یا خیر؟ گفت: ما هیچ حمایت مالی از فیلمسازها نمی‌کنیم و تنها حمایت ما، اهدای جایزه است!

وی در پایان، به جشنواره فیلم‌های مستقل «ساندنس» اشاره کرد و افزود: این جشنواره در کنار خودش یک موسسه مستندسازی «ساندنس» نیز دارد که از مستندسازان حمایت مالی می‌کند، اما هیچ تضمینی نیست که فیلم‌های تولیدی در این موسسه حتما به جشنواره هم راه یابد.
کد خبر: 86419
Share/Save/Bookmark