حمید اسفندیاری در گفتگو با خبرنگار موسیقی هنرنیوز ابراز داشت: از مجموعه شهنوازان دو کار دیگر به نام‌ «ورجاوند سنتور» از استاد رضا برزنده و تنبک جهانگیر ملک و امیرناصر افتتاح که این آلبوم در دستگاه دشتی، ابوعطا، سه گاه، چهارگاه، شور، شوشتری و افشاری است و آلبوم «لطف تار» کاری از لطف‌الله مجد و همراهی مجدد جهانگیر ملک و امیرناصر افتتاح به عنوان تنبک است. همچنین قطعات این آلبوم در دستگاه نوا و سه گاه و آوازهای بیات ترک، افشاری و ابوعطا اجر شده است .

مدیر موسسه آوای باربد در رابطه با ۴ کار بعدی مجموعه شهنوازان توضیح داد: از این مجموعه اثر «سحرناز» پرویز یاحقی، «نافه‌هاي بهاري» از استاد علي اصغر بهاري، «چنگ اورنگ» استاد فرهنگ شریف و «نغمه‌هاي همايوني» از استاد همايون خرم در دست انتشار است.

وی افزود: از کارهای قبلی این مجموعه که با استقبال خوبی مواجه شد مجموعه تكنوازی های تار استاد جليل شهناز با عنوان «شهناز شهنواز» بود که اين مجموعه شامل دو لوح سی دی است كه لوح اول استاد شهناز در آواز دشتي، آواز ابوعطا و آواز افشاري و با همراهي تنبك اميرناصر افتتاح و جهانگير ملك به اجرا پرداخته است. در لوح دوم اين مجموعه قطعاتي در بيات ترك، بيات اصفهان و دستگاه چهارگاه توسط استاد به اجرا درآمده است. جهانگير ملك و بهرام شمس نيز با تمبك خود در اين قطعات حضور دارند.

لازم به ذکر است، این مجموعه حاوی آلبوم های تک سی دی و دو سی دی است که از آثار بزرگان عصر طلایی موسیقی رادیو از سال ۱۳۳۴ تا ۱۳۵۴ گرفته شده و شامل تک نوازی لطف الله مجد ( تار ) ، رضا برزنده ( سنتور ) ، اصغر بهاری ( کمانچه ) ، پرویز یاحقی ( ویولن ) ، جواد معروفی و مرتضی محجوبی ( پیانو ) ، حسن کسایی ( نی ) است.
این اثر موسیقایی به همراه یک بروشور است که این بروشور توسط سیدعلیرضا میرعلینقی، مورخ و محقق، پژوهشگر، روزنامه‌نگار و منتقد موسیقی نوشته شده است و شامل

شرح حال این هنرمندان و نکته های ناگفته درباره هنرمندان بزرگ موسیقی است. همچنین این بروشور شامل شرح تخصصی مطالب و قطعات موسیقی است .
سیدعلیرضا میرعلینقی، هشتم اردیبهشت ماه ۱۳۴۵ در تهران به دنیا آمد. وي از دوران كودكي علاقه وافري به مطالعه خصوصاً در حوزه موسيقي داشت و تاكنون كه ۲۵ سال از آن دوران مي‌گذرد در اين حوزه فعاليت دارد. او سنتور را نزد مجید کیانی فرا گرفت و پیانو را نزد خانم ملیک‌اصلانیان و خانم فخری‌ ملک‌پور و نیز در سال‌های بعد از انقلاب نزد حسینعلی ملاح شیوه‌های نوشتن و نسخه شناسی موسیقی را فرا گرفت..
او را باید نخستین روزنامه‌نگار حرفه‌ای حوزه موسیقی به شمار آورد که از سال ۶۵ فعالیت مطبوعاتی داشت و در ده‌ها نشریه به تجزیه و تحلیل رخدادهای موسیقی و یا نگارش مقالات و نقد‌های متفاوت پرداخت.مدخل نویسی برای دانشنامه‌ها و دائره‌المعارف‌های موسیقی از دیگر فعالیـت‌های نوشتاری میرعلینقی به شمار می‌رود که در اکثر دائره‌المعارف‌های فارسی ایران و خارج از ایران به نگارش مداخل مرتبط با تاریخ و رجال موسیقی پرداخت .وي آثار متعددي در حوزه نشر ، مطبوعات ،پژوهش و دايره‌المعارف نويسي داشته است . علاوه بر نويسندگي، چند سال نوازندگي ويلون(غربي)، سنتور و فراگيري رديف نزد مجيد كياني او را به يكي از چهره‌هاي فعال اين سال‌ها تبديل كرده است .ميرعلي نقي از سال ۱۳۷۰ تا كنون مسئوليتهايي را برعهده داشته است كه از آن جمله مي‌توان به موارد زير اشاره كرد :مسئول آرشيو مركز موسيقي حوزه هنري از سال ۱۳۷۰ تا ۱۳۷۴ ، مشاور سردبير نشريه مقام موسيقايي از سال ۱۳۷۴ تا كنون و... وي تا كنون جوايز و موفقيت‌هايي را نيز از آن خود كرده است كه دريافت لوح تقدير از جشنواره هفت اورنگ(۱۳۷۴)، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامي استان كرمان از آن جمله است .همچنین میرعلینقی در ثبت و ضبط خاطرات اهالی موسیقی و گرد‌آوری اسناد و عکس‌های‌آنان اهتمامی جدی داشت و از نخستین محققان حوزه موسیقی است که به نقش اسناد و مکتوبات موسیقی پی برد و بر گردآوری و دسته‌بندی آنها همت گماشت .نخستین سال‌نامه‌های موسیقی ایران را او از سال ۷۳ تا به امروز منتشر کرده است که تا به امروز ده سالنامه انتشار عمومی یافته‌است.ویراستاری برخی از خاطرات اهالی موسیقی از جمله دیگر فعالیت‌های این مولف- محقق به شمار می‌رود که از جمله آنها می‌توان به کتاب«گلبانگ محراب تا بانگ مضراب»خاطرات جواد بدیع‌زاده-نشر نی ۱۳۸۰ و خاطرات هنری میلاد کیایی- انتشارات جاویدان اشاره کرد .
میرعلینقی نثری خاص دارد و زاویه تحلیل و نگاه او به پدیده‌های موسیقیایی که مابین نثر دوره قاجار و قبل از انقلاب است تشخص و مرتبتی ویژه به نثر و نگارش او داده است .