جهانگیر الماسی در پاسخ به سوال خبرنگار سینمایی هنرنیوز مبنی بر اینکه آیا از اولین فیلم تان راضی هستید و چقدر امید به استقبال مردم دارید گفت: من اولین اکران فیلمم را در کاخ جشنواره با اهالی رسانه و مطبوعات دیدم. استقبال مردم از فیلم سینمایی‌ام «رنج و سرمستی» مهم است اما باید بدانیم که سینما عرصه تخصص است یک عرصه کاملاً علمی و جایی که باید ارزش‌هامان را تبلیغ کنیم تا ملت را زنده نگه داریم. دوران جدیدی شرع شده است ما باید بدانیم که چقدر حق داریم از گذشته بگذریم و چقدر هم حق داریم به گذشته برگردیم ما باید به تمام این مسائل فکر کنیم ما نباید مردم را به سطحی نگری بکشانیم.

وی در ادامه گفت: بنده فیلمی را با مردم دیدم ولی نام نمی‌برم خیلی هم فیلم خوبی نبود در اصل شلوغ بازی بود و در کمال تعجب دیدم که مردم خوششان آمده است و جالب بود برایشان متاسفم. من مخلص مردم و خاک پای آن‌ها هم هستم اما باید بدانیم که اگر دنیای امرور موفق است و در رفاه به سر می‌برد به این دلیل است که دارای تعقل و اندیشه است آن چیزی که شبکه‌های آنطرفی هم برای مردمشان تبلیغ می‌کنند میل به علم گرایی و آگاهی است و فیلم‌های درجه پایین شان را برای جهان سومی‌ها نمایش می‌دهند.

این هنرمند این چنین ادامه داد: هرگز من ندیدم فیلم‌های ارزشی ما در آنطرف مرز‌ها به نمایش گذاشته شود. در این دوره از جشنواره حس می‌کنم که التزامی وجود دارد که سینماگران یک رجعت دوباره‌ای داشته باشند به سمتی که میل به آگاهی و اندیشه کردن در مردم و جامعه بیدار شود.

الماسی در پاسخ به این سوال که آیا فکر نمی‌کنید که فیلم‌ها کمی تلخ است گفت: همیشه این گونه بوده است که سینما گران جامعه خودشان را نمایندگی کرده‌اند. اگر فیلم‌ها تلخ است علتش این است که جامعه ما مشکلات زیادی دارد که علت اصلی‌اش هم ناآگاهی است.

وی در ارتباط با برخی از افراد که در طول ساخت فیلم سینمایی‌اش در کنارش بودند گفت: من در فیلم سینمایی «رنج و سرمستی» کسی کنار من بود که فقط به منافع فردی‌اش فکر می‌کرد. ما و کار را که نگاه می‌کرد پول می‌دید. این رفتار بدیهی است که یک اثر هنری را به قهقرا می‌برد. فیلم سینمایی من تنها فیلمی است که  درارتباط با دفاع مقدس است که در آن جنگ وجود ندارد، چرا که تا پایان فیلم برداری دائماً به دنبال تجهیزات نظامی بودیم ولی نتوانستیم تهیه کنیم. ما در فیلم نامه‌مان می‌خواستیم فتح مهران را نشان دهیم. مهران شهری بود که با کمک ارتش، بسیج، سپاه و تمام مردم باز پس گرفته شد و این یعنی اتحاد ناب ما می‌خواستیم این همبستگی و اتحاد را نشان دهیم که نتوانستیم آن را نشان دهیم. کمبود و یا ناهماهنگی برخی ارگان‌ها باعث شد فیلم مان آن بخش‌هایی را که دغدغ اصلیمان بود در خود نداشته باشد.

الماسی با اشاره به اینکه کارگردان‌ها باید ذهنیات خودشان را نشان دهند گفت: فیلم ساز باید دغدغه خودش را نشان دهد قرار نیست مطابق میل مخاطب گام بردارد. وقتی استنلی کوبریک «ادیسه فضایی» را ساخت آیا آن فیلم دغدغه مردم بود؟ این فیلم‌ها هستند که ساخته می‌شوند و تبدیل می‌شودند به دغدعه مردم و جامعه. فیلم ساز و سینماگر نباید به دنبال مردم بدوند تا ببینند که آن‌ها چه می‌خواهند این یعنی شارلاتانیزم یعنی اینکه این افراد به دنبال پول مردم هستند. ما باید ببینیم که تاثیر فرهنگیمان چیست.

این بازیگر و کارگردان سینما در ارتباط با اینکه سطح سلیقه مردم افول کرده است گفت: سطح سلیقه مردم دارد برمی گردد به دهه های پنجاه اینجا است که باید با خودمان فکر کنیم که نکند که فیلم‌هایی مانند «صمد» اصالت پیدا کند چرا به سمتی حرکت می‌کنیم که سینما و سلیقه مردم را به سمت فیلم های ناذل بکشانیم؟ چرا همش باید سخیف باشیم؟ سینما رفتن آداب دارد ما باید در سینما مشارکت داشته باشیم. اصحاب رسانه و منتقدین باید فیلم من را نگاه کنند و اگر فیلمم رسالتی داشته باشد آن را نقد کنند و مشکلات و نقاط قوتش را به ما اطلاع دهند تا با هم راهی رو به جلو پیدا کنیم. اما یک چیزی در فیلم من کاملاً مشخص است اینکه فیلم من به دنبال گیشه نیست نمی‌خواهد پول مردم را بچاپد و پول جامعه را به یغما ببرد.