به بهانه پخش قسمت نهم سریال «معمای شاه»
سرود «ای ایران» نشان ایراندوستی و بیگانهستیزی
در قسمت نهم سریال تلویزیونی «معمای شاه» فرآیند و نحوه ساخت و اجرای سرود ماندگار «ای ایران» به نمایش درآمد که حقیقتا برای هر بیننده و ایرانی وطندوستی موجب مباهات و غرور است.
تاريخ : يکشنبه ۱۳ دی ۱۳۹۴ ساعت ۱۸:۱۸
به گزارش هنرنیوز؛سریال تاریخی «معمای شاه» که روایتگر سالهای پایانی سلطنت رضا شاه و روی کار آمدن محمدرضا شاه پهلوی است، به زیبایی بر اساس مستندات تاریخ معاصر به نفوذ بیگانگان و به خصوص سلطه کشورهای آمریکا، انگلیس و شوروی در مقطع جنگ جهانی دوم میپردازد و نمایی از عدم وجود حاکمیت دولت مرکزی و ضعف قدرت سیاسی پهلوی دوم از ابتدای شروع حکومت و بیلیاقتی و بیکفایتی دولتمردان عصر پهلوی به تصویر کشیده است.
در این سریال صرف نظر از جذابیت داستان و ماجرای سیاسی و اجتماعی آن دوران، به موضوع فرهنگ و شخصیتهای علاقمند به سرزمین ایران و عناصر مخالف حضور اشغالگران در کشور با روحیه دشمنستیزی که همواره در خون ایرانیان تمام اعصار جریان دارد، از میان چهرههای سیاسی، فرهنگی، هنرمندان و فرهیختگان پرداخته شده است.
ماجرای شکلگیری سرود «ای ایران» که از زبان استاد روح الله خالقی آهنگ ساز آن دوران در این سریال بازگو میشود در جریان یک برخورد ظالمانه و توهینآمیز یک سرباز خارجی نسبت به یک سرباز ایرانی است که هویت و استقلال کشور را تهدید و لکهدار میکند و این صحنه دقیقا در منظر یک شاعر دل سوخته و میهن دوست اتفاق میافتد و این جرقه، دستمایه یک شعر برای ساخت سرودهای ماندگار میشود.
وقتی که سرودی توسط شاعری متعهد به نام حسین گل گلاب، آهنگسازی فرهیخته به نام روحالله خالقی و خوانندهای چون استاد غلامحسین بنان ساخته و اجرا میشود، آنگونه به دل مینشیند که همچنان جذاب، غرورآفرین و موثر بر تارک فعالیت فرهنگی به عنوان یک اثر فاخر میدرخشد.
این بخش از سریال و این برش از مقطع تاریخ میهن عزیزمان، گویای بسیار روشنی از تنیدگی فرهنگ ناب ایرانی با سیاست و بازتعریفی استوار از روشهای منحصر ایرانی در برخورد فرهنگی با هرگونه تهاجم بیگانه است. بیشک، کارگردان سریال به زیبایی توانسته است این پیوند را معرفی کرده بدون اینکه به دستاویزها و سوژههای تکراری و شعاری دست یازد.
مناسب است به دستاندرکاران ساخت این سریال احسنت و خسته نباشید گفت که به زیبایی، یکی از آثار ملی و فرهنگی را برای نسلهای جوان به نمایش گذاشتهاند؛ روایتی که بر بسیاری از مردمان به ویژه نسل جوان پوشیده بود.
بدون تردید خلق این اثر هیچگونه ارتباطی با عناصر حکومت پهلوی نداشته و با دیدگاه، اندیشه و زحمات چند تن از شخصیتهای فرهنگی ایران زمین به وجود آمده است.
در خاطرات، کتابهای تاریخی و مستندات به جای مانده از دوران حکومت پهلوی آنقدر مطالب آشکار و پنهان از خیانت و جنایت رژیم منحوس پهلوی و وابستگان به این خاندان خود فروخته وجود دارد که زندگی آنان عمدتا به هوسرانی، انباشت ثروت، خوشگذرانی، ولخرجی، ظلم و ستم به هموطنان و سرسپردگی به بیگانگان خلاصه میشود که دیگر مجالی برای پرداختن به فرهنگ اصیل ایرانی نداشتهاند.
در این شرایط فقط انسانهای باغیرت، وطن خواه، متعهد و آزاد اندیش بودهاند که توانستهاند به جهت جبران کاستیها و ایجاد امیدواری در مردم عصر خود، چنین آثاری را خلق کنند.
ایسنا نوشت:سرود «ای ایران» در نوع خود بینظیر، دارای بار مثبت ایران دوستی، بیگانه ستیزی و در راستای روحیه همدلی و همگرایی ملت ایران است. و قطعا برآمده از خامهی دلدادگی بخشی از هنرمندان دلسوز به مام میهن و ساخت فرهنگ آزادگی در عصر تاراج غرور ملی بوده است.