به گزارش هنرنیوز به نقل از مدیریت ارتباطات سی و دومین جشنواره فیلم فجر، اين فيلم از روز بيست و پنجم تا بيست و هفتم مرداد ۱۳۵۸ زندگی شهيد چمران را روايت می‌كند.روزهایی که امام (ره) در فرمانی مهلت ۲۴ ساعته ای به دولت و ارتش داد تا حصر پاوه را بشکنند و منطقه را از وجود تروریست های کومله و دموکرات پاکسازی کنند.
ابراهیم حاتمی کیا کارگردان این فیلم درباره این موضوع که چرا سراغ چمران رفته است توضیح داد: «نزدیک سال هشتاد این ایده مطرح شد و ده دوازده سال در ذهنم بود؛ ولی زمان شروع سه سال پیش بود. این فیلم برایم سه برابر یک فیلم، عمر و انرژی گرفت. در این فیلم هفتاد دقیقه دخالت های دیجیتالی شده است، ساختن درباره شخصیتی که شناخته شده است همیشه کار سختی برایم به حساب می رود و همیشه از آن دوری می کردم.»
او متذکر شد:«ساختن فیلم درباره چمران و اصغر وصالی خیلی سخت بود و دست و دلم می لرزید کسانی که در آن قضیه حاضر بودند، نظرات منفی داشته باشند. برای این فیلم با تیم تحقیقاتی مفصل تحقیق کردم؛ حتما آدم های دیگری هم در قضیه بودند.»
حسین جعفریان فیلمبردار این اثر نیز یادآور شد:«من معمولا در این جلسات شرکت نمی کنم؛ چون فکر می کنم این جلسات بیشتر برای گفتگو با کارگردان است و با توجه به فرصت کم نمی شود درباره فیلمبرداری کار حرف زد. پیشنهادم این است که از سال های آینده مجلات تخصصی با عوامل فنی جلسه بگذارند و در این باره حرف بزنند.»
عباس بلوندی طراح صحنه این فیلم نیز توضیح داد که هفتاد درصد از فیلمبرداری «چ» در محلی به نام دهکده مقاومت در شرق تهران انجام شده است و فضاهای داخلی و خیابان ها همگی در آن فضا ساخته شده و در جلوه های ویژه تکمیل شده اند.
سعید راد، بازیگر دیگر این فیلم نیز گفت: «با کلمه تشکر خالی نمی توان تشکر کرد. بدنه سینمای حرفه ای ما دارد دنیا را فتح می کند.»
او تاکید کرد: «ما بازیگران هر کدام روانیات مختلف و جنس متفاوتی از بازیگری را داریم. در طول سالیان گذشته بازیگرانی مثل رضا کیانیان و خسرو شکیبایی و فریبرز عرب نیا در ایران خلق شدند. من خیلی شرمنده هستم که اگر مزاحم دست اندکاران جشنواره شدم؛ من یک بازیگرم که دچار احساسات شخصی می شوم و چیزی می گویم لطفا وقتی چیزی می گویم با من طرف شوند.»
این بازیگر پیشکسوت درباره بازی در این نقش گفت: «زمانی که از طرف آقای حاتمی کیا برای بازی در این فیلم دعوت شدم، قرار بود که در فیلم مسعود کیمیایی بازی کنم. به آقای کیمیایی زنگ زدم و گفتم که آقای حاتمی کیا از من برای بازی دعوت کرده است او گفت که چه شانسی داری و من اگر فیلمم را بخوابانم این کار می کنم که تو در فیلم او بازی کنی.»
سید علی قائم مقامی مدیر تولید این فیلم نیز به این موضوع اشاره کرد که این فیلم از فیلم های سنگین سینمای ایران بود و زمان عوامل صحنه و طراحی بسیار کوتاه بود.»
بابک حمیدیان که در این فیلم در نقش اصغر وصالی بازی می کرد هنگام صحبت کردن دچار احساسات شدیدی شد و با بغض گفت:«کاش در دنیای بهتری زندگی می کردیم که اگر قرار است احساساتی شویم آدم ها فکر نکنند که دارم ریا می کنیم. این فیلم را امروز اولین بار دیدم و به بچه های اصغر وصالی فکر می کنم به بچه های دستمال سرخ فکر می کنم نمی دانم باید به چه کسی خسته نباشید بگویم.»
فردین خلتعتبری نیز درباره ساخت موسیقی این فیلم گفت:«خیلی خوشحالم که یک پروژه سینمایی باعث می شود که آدم ها ارتباط روانی و روحی خوبی داشته باشند. نشست های تخصصی خیلی چیز خوبی است که ما مزاحم صحبت های کارگردان نشویم. ولی درباره موسیقی این فیلم باید بگویم که از یکسری آوازهای کردی که قبلا ساخته شده بود استفاده کردیم و همچنین از سرودهای اوایل انقلاب هم ایده هایی برای ساخت موسیقی فیلم گرفتیم.
مریلا زارعی که نقش هانا یک زن کرد را در این فیلم ایفا کرده است نیز در این نشست یادآور شد:« توفیق این را داشتم جلوی دوربین حاتمی کیا برای بار سوم بیاستم، ولی الان افتخار می کنم که جلوی دوربین او ایستاده ام.»
مهدی سلطانی دیگر بازیگر این فیلم نیز گفت: «اولین بار بود که فیلم را می دیدم و بسیار خوشحالم که در این فیلم عظیم و تاثیر گذار حضور داشتم. فیلم چ فیلم مفیدی است از این نظر که افراطیون را به صلح طلبی دعوت می کند و این چیزی است که در این زمان و هر زمان دیگری به آن نیاز داریم.»
حاتمی کیا نیز درباره سوالی که به نظر می رسد که او بازگشت به سینمای جنگ داشته است گفت: « این جمله قدری ما کارگردان ها را عصبی می کند. من فیلمساز هستم و هر چه می سازم همین است، این قدر در ما را قاب ما نگذارید. بدم می آید که بعضی ها می خواهند که بعضی از فرزندانم را نادیده بگیرند، هر آن چه می بینید دغدغه من است؛ بازگشت کدام است؟ من دارم راهم را می روم.
او همچنین درباره پایان بندی این فیلم گفت: پایان بندی راضی کننده نبود
اگر منظور وداع چمران با بچه هایش است باید بگویم روزی که می خواستم چمران را بسازم فکر کردم فضا خیلی مردانه است و فقط این نیست. به نظرم چمران روزی چمران شد که این انقطاع را صورت داد؛ زیرا در ایران هیچوقت نمی گویند که او خانم امریکایی و چهار فرزند داشت.
این کارگردان درباره این موضوع که قرار بود که چاووشی در تیتراژ پایانی بخواند این موضوع را تکذیب کرد و گفت که این خواننده فیلم را دیده بود و من خواستم درباره چمران آهنگی بخواند.
حاتمی کیا درباره این موضوع که به نظر می رسد شخصیت چمران در این آرمان گرا بود و عملگرا نیست تاکید کرد:«من این نظر را قبول ندارم، آن چه که گفتم در حد بضاعتم بود؛ امیدوارم دوستان قلم هایشان را دست بگیرند و در این باره بنویسند.»
سقوط هلیکوپتر امداد یکی از صحنه های درخشان فیلم عنوان شد که حاتمی کیا درباره فیلمبرداری این صحنه توضیح داد: «این سقوط را چمران هم در نوشته هایش دارد. روزی که شروع کردم فکر می کردم که این سکانس یک طرف و همه فیلم یک طرف دیگر. فکر می کردم این صحنه قرار است که تاریخ سینمای ما باشد. این صحنه ۲۵ روز از ما انرژی گرفت. می توانستم از یک اسکار گرفته خارجی برای این صحنه استفاده کنم، ولی فکر کردم با بچه های ایرانی کار را انجام دهم. سال گذشته ۲۹ اسفند ماه مونتاژ تمام شد؛ از اول می دانستم که تدوین ۵ ماه زمان می برد، یک ماه پیش تازه این بار به زمین نشست. البته تمام نشد؛ این سینماها استاندارد صدای دالبی دیجتیال ندارد. فضای وسترنی فیلم برایم خیلی اهمیت داشت که روی این پرده در این قاب دیده نمی شود.»