به گزارش هنرنیوز به نقل از پایگاه خبری حوزه هنری؛ چهارمین كنگره بین المللی «صدای پای آب» ویژه گرامیداشت شاعر معاصر كشور، زنده یاد سهراب سپهری، ساعت ۱۵ دوشنبه ۱۵ مهرماه در تالار سوره حوزه هنری برگزار خواهد شد.
در این مراسم از پروانه سپهری و پریدخت سپهری خواهران و دایی سهراب سپهری و همچنین مهدی قراچه داغی مترجم، محمد باقرنجف زاده و مهری رحمانی پژوهشگر، محمد رضا سعیدی رییس كمیسیون ملی یونسكو در ایران، عبدالمهدی مستكین مدیر فرهنگی كمیسیون ملی یونسكو، مجید حسین زاده رییس انجمن خوشنویسان ایران، مهدی افشار مترجم ، سعید سعید پور مترجم، عبدالعلی دستغیب شاعر و پژوهشگر، فاطمه راكعی شاعر، محقق و رییس انجمن شاعران ایران درسال ۹۱، شهره وكیلی نویسنده و پژوهشگر ، عبدالرضا مدرس زاده پژوهشگر، ایرج اسكندری استاد هنرهای تجسمی دانشگاه هنر، جلال الدین سلطانی كاشفی نقاش و پژوهشگر، كریم فیضی پژوهشگر، ناصر بزرگمهر پژوهشگر، محمد ابراهیم جعفری، مشفق كاشانی، خانواده زنده یاد استاد احمد اسفند یاری هنرمند و نقاش معاصر، خانواده زنده یاد سیده معصومه سیحون موسس گالری سیحون، حجت الاسلام محمد صادق ملبویی محقق و پژوهشگرفرهنگی، حجت الاسلام محمد علی زم مدیر و پژوهشگر فرهنگی- هنری، استاد مهرداد پازوكی مشاور موسیقی آثار سهراب سپهری، نصرت میلانی صدر دبیر اجرایی كنگره، علیرضا معینی هنرمند و مجری تقدیر بعمل خواهد آمد.
سهراب سپهری در ۱۵ مهرماه ۱۳۰۷ در شهر كاشان به دنیا آمد. پدرش اسدالله سپهری كارمند اداره پست و تلگراف بود و هنگامی كه سهراب نوجوان بود پدرش از دو پا فلج شد. با این حال به هنر و ادب علاقه ای وافر داشت. نقاشی می كرد، تارمی ساخت و خط خوبی هم داشت.
سپهری در سال های نوجوانی پدرش را از دست داد و در یكی از شعرهای دوره جوانی از پدرش یاد كرده است.
دوره كودكی سپهری دركاشان گذشت. سپهری درسال های كودكی شعرهم می گفت، یك روز كه به علت بیماری درخانه مانده و به مدرسه نرفته بود با ذهن كودكانه اش نوشت:
ز جمعه تا سه شنبه خفته نالان
نكردم هیچ یادی از دبستان
از درد دل شب و روزم گرفتار
ندارم من دمی از درد آرام
سهراب از سال چهارم دبیرستان به دانش سرا رفت و در آذر ماه ۱۳۲۵ یعنی اندكی بیش از یك سال بعد از به پایان رساندن دوره دو ساله دانش سرای مقدماتی به استخدام اداره فرهنگ كاشان (اداره آموزش و پرورش) در آمد و تا شهریور ۱۳۲۷ در این اداره ماند.
اولین كتاب سپهری با نام «مرگ رنگ» در تهران منتشر شد كه به سبك نیمایی بود.
سپهری دومین مجموعه شعر خود را با نام«زندگی خواب‌ها» در سال ۱۳۳۲ سرود و در همین سال بود كه دوره لیسانس نقاشی را در دانشكده هنرهای زیبا با رتبه اول و دریافت نشان اول علمی به پایان رساند.
از سال ۱۳۳۲ به بعد، زندگی سپهری در گشت و گذار و مطالعه نقاشی و حكاكی در پاریس، رم و هند و شركت در نمایشگاه ها و آموختن و تدریس نقاشی گذشت، تا جایی كه بعضی او را«شاعری نقاش» خوانده اند و بعضی دیگر «نقاشی شاعر».
سهراب در سال ۱۳۳۷ دو كتاب آوار آفتاب و شرق انده را آماده چاپ كرد ولی موفق به چاپ آنها نشد و سرانجام در سال ۱۳۴۰ این دو كتاب به انضمام «زندگی خواب ها» زیر عنوان «آوار كتاب» منتشر شد.
در این كتاب می توان به جلوه های
زبان خاص سپهری برخورد كرد و همچنین شور و شوق آمیختگی با طبیعت را _كه در شعرهای بعدی كاملاً واضح می شود _ بیشتر دید.
در «شرق اندوه» سپهری از هر نظر تحت تاثیر غزلیات مولوی است و شعرهای این مجموعه همه شادمانه و شورانگیزند.
دو شعر بلند «صدای پای آب» و«مسافر» پنجمین و ششمین كتاب های او هستند.
شهرت سپهری از سال ۱۳۴۴ و با انتشار شعر بلند «صدای پای آب» آغاز شد. در «صدای پای آب» است كه محتوای ویژه ی شعر سپهری فرمش را می یابد. فرم و محتوای شعر سپهری، از «صدای پای آب» به بعد به هماهنگی می رسند.
«صدای پای آب»، كنایه از صدای پای مسافری درسفرزندگی است.
این شعر كه روزبه روزبرشهرت ومحبوبیت اوافزود، اولین باردرفصلنامه آرش درآبان همان سال منتش شد.
سپهری كه تمام عمرش را به دور از جنجال روزنامه ها و مجلات و فقط با دوستان اندك و تنهایی خود می زیست و بدین سبب از طرف نشریات جدی گرفته نشده بود، در سال ۱۳۴۵ با انتشار شعر بلند «مسافر» كه یكی از درخشان ترین شعرهای فارسی است، بزرگی و شاعری اش را بر نشریات تحمیل كرد.
شایان ذكر است، چهارمین كنگره بین المللی" صدای پای آب" به مناسبت هشتاد و پنجمین سالروز ولادت سهراب سپهری، روز دوشنبه ۱۵ مهرماه با حضور جمعی از شاعران و پژوهشگران از ساعت ۱۵ در تالار سوره حوزه هنری؛ واقع خیابان سمیه – نرسیده به پل حافظ – حوزه هنری برگزارخواهد شد.