رضا گوران در گفتگو با هنرنیوز از اجرای نمایش «جاده طولانی مارپیچ» در اواخر آبان ماه در سالن چهارسو گفت: خوشبختانه متن «جاده طولانی مارپیچ » در مرحله اول مورد قبول بوده است وگمان نمی کنم متن با مشکل خاصی مواجه شود چرا که ما نیز شرایطی را که در آن کار می کنیم را به خوبی می شناسیم و در واقع هدفمان هم بهره برداری های سطحی نیست، گاهی شنیده می شود که به برخی کارها مجوز داده نمی شود اما زمانی که آن تئاترها را می بینیم، تعجب می کنیم که این تئاترها واقعا چه موردی داشته اند که به آن ها مجوز داده نمی شود.
وی ادامه داد: آیا چیزی را که در این تئاترها گفته خلاف عرف و عادت بوده؟ اما به هرحال برخی تئاترها هستند که نقدهایی دارند که باید در جامعه گفته شود و اتفاق بیفتد، نمی توان به هنرمند گفت سیاست ها و شرایط اجتماعی را نقد نکنند، نقد وظیفه هنرمند است، اگر هنرمند بخواهد به مسائل جامعه اش بی تفاوت باشد تبدیل به هنرمندی مدیحه سرا می شود که فقط در وصف خوبی ها می گوید و یا هنرمندی سیاه نما می شود که دائما از سیاهی های جامعه می گوید در صورتی که کار هنرمند این نیست و همیشه سعی دارد تا با آثارش تعادل در اجتماع را برقرار کند، اساسا وظیفه هنر برقراری تعادل در روح و روان است بنابراین اگر نقدی است باید گفته شود و اگر نقطه مثبتی هم نیز است باید گفته شود و هردو را بیش از حد پررنگ کردن اشتباه است.
کارگردان نمایش های «یرما» و « ابرهای پشت حنجره» در مورد شیوه اجرایی نمایش « جاده طولانی مارپیچ» اظهار داشت: عموما شش شیوه اجرایی داریم و براساس آن شیوه اجرایی متن مناسب را انتخاب می کنیم و بعد من آن متن را بازنویسی می کنم، اما این بار من متنی از آگوست سر چیچ گاندی را برای اجرا ارائه دادم که شورای هنری با زمان اجرای آن موافقت کرد اما شورای نظارت و ارزشیابی از ما متن دیگری را خواست، یعنی در ابتدا قرار بود تا اقتباسی از کار این نویسنده به نام خانه در مرداب داشته باشم که زمانی که از من متن دیگری برای اجرا خواسته شد به علت اینکه جز آن دسته از نویسنده هایی نیستم که بتوانم در سال چند کار بنویسم و نهایتا یک یا دو کار می نویسم از محمد چرمشیر خواستم که متنی را به من پیشنهاد کند که ایشان این نمایشنامه را به من پیشنهاد داد و این اولین باری است که متنی را بدون هیچ شیوه اجرایی از قبل تعیین شده ای شروع به کارگردانی کردم که باید بازخورد آن را ببینیم.
رضا گوران در خصوص تمرینات گروه نمایش «جاده طولانی مارپیچ» خاطرنشان کرد: تقریبا در حال گذراندم روزهای آخر تمرین هستیم و حدود یک ماه و نیم است که این کار را تمرین کرده ایم و تمریناتمان ۲۲ جلسه بوده است البته ما تمریناتمان را کمی دیر شروع کردیم که آن هم به این خاطر بود که شورای حمایت نتیجه را دیر به ما اعلام کرد اما سعی داریم در همین زمان کم هم انرژی که داریم بگذاریم تا کاری شایسته تئاتر تحویل دهیم.
وی ضمن ابراز خرسندی از اجرا ی این نمایش در سالن چهارسو گفت: ما از ابتدا سالن چهارسو را برای اجرای این نمایش درخواست داده بودیم که خوشبختانه با در خواست ما موافقت شد و همان سالن چهارسو برای اجرای نمایش «جاده طولانی مارپیچ » در اختیار ما قرار گرفت.
گوران در ادامه علت عدم حضورش در سی و یکمین جشنواره تئاتر فجر را اینگونه عنوان کرد: امسال برای سی یکمین جشنواره تئاتر فجر متنی را ارائه ندادم به این خاطر که امسال دو اجرای عموم دارم که «هملت» را اواخر آذرماه در ایرانشهر اجرا خواهیم برد و «جاده طولانی مارپیچ» را اواخر آبان ماه در تئاتر شهر به روی صحنه می بریم البته به جشنواره تئاتر فجر پیشنهاد داده ایم که می توانند کارها را ببینند و هر کاری را که می خواهند را برای اجرا و حضور در جشنواره تئاتر فجر انتخاب کنند، در واقع ما «هملت» را برای جشنواره فجر پیشنهاد دادیم که تمرینات هملت هم شروع شده و اثری است که یک سال و نیم است که به آن فکر و بازنویسی شده و در کارنامه کاری من برای خودم متفاوت ترین کاری است که تا به حال کرده ام و تمرینات آن هنوز تمام نشده است. البته در واقع آخرین روزهای تمرین را می گذرانیم و تصاویر ساخته شده است و گروه کامل است.
این کارگردان در پایان از اجرای «هملت» در تماشاخانه ایرانشهر گفت: علت انتخاب تماشاخانه ایرانشهر برای اجرای هملت به این خاطر بود که در دوره آقای جوزانی مدیر سابق تماشاخانه ایرانشهر نوبت اجرایی داشتم اما به علت سفری که به خارج از کشور داشتم نتواستم اجرا بروم و بعد با تغییر مدیریتی با آقای سرسنگی صحبت کردیم و همان نوبت اجرا را علی رغم تغییر مدیریت حفظ شد البته امکان دارد «هملت» را بعد از اجرا در ایرانشهر در فضاهای دیگر نیز اجرا کنیم.