يك شاعر گفت: مرحوم مرداني از كودكي عاشق و غلام امام حسين(عليه‌السلام) بود، بنابراين آخر عمرش بايد راهي كربلا مي‌شد؛ معناي «ان الحسين مصباح الهدي و سفينة النجاة " يعني اينكه آخرين لحظه عمر دست ما به اين كشتي رسيده و زير نور اين مصباح قرار گيريم.

به گزارش هنر نیوز،احد ده‌بزرگي، شاعر و از دوستان صميمي نصرالله مرداني در گفت‌وگو با فارس گفت: مرحوم مرداني در خانواده‌اي مذهبي در كازرون متولد شد، پيش از انقلاب با يكديگر دوست و آمدورفت خانوادگي داشتيم.

به گفته وي، دغدغه مرحوم نصرالله در كار يك ساختار نو بود، با يكديگر برنامه‌هايي را در اين راستا طراحي كرديم، در اين مسير كتاب‌ها و مجلاتي هم چاپ شد.

ده‌بزرگي تصريح كرد: تلاش مي‌كرديم در آن هنگام تحولي در زبان پديد آوريم، در تركيب‌سازي مرداني اسطوره‌هاي ملي، و بنده اهل‌بيت(ع) را مدنظر و سرمشق قرار داديم، بحمدالله موفق هم به سرانجام رسيد.

ده‌بزرگي با اشاره به اعتقاد مرداني خاطرنشان كرد: خسرو آقاياري در مجله روشنان در اين مورد مفصل به بحث نشسته است؛ به لحاظ اعتقاد مقلد حضرت امام (ره) و به دنبال امام(ره) بود؛ پس از انقلاب هم انجمني را تحت نام «انجمن شاعران انقلاب اسلامي» راه‌اندازي كرديم.

وي تصريح كرد: همه اهم كار هم مسئله ولايت بود، هست و خواهد بود؛ شرايط اوليه اين بود كه تا نفس داريم با ولايت باشيم، تا وقتي حضرت امام (ره) حضور داشتند با ايشان بوديم، اما پس از آنكه پرچم رهبري به دست رهبر معظم انقلاب رسيد، باز هم پيرو ولايت فقيه هستيم؛ چرا كه هدف اصلي ولايت است.

وي افزود: آنچه موردنظر مرداني بود چيزي جداي اسلام و تشيع نبود؛ مرحوم مرداني سينه‌زن امام حسين (عليه‌السلام) بود؛ در روزگاري ظهر عاشورا به هياتي همراه نصرالله رسيديم، در آنجا مرحوم مرداني و بنده آغاز به نوحه‌خواني كرديم و از آنجا به سوي جبهه عازم شديم.

اين شاعر برجسته اضافه كرد: مرحوم مرداني از كودكي عاشق و غلام امام حسين(عليه‌السلام) بود، بنابراين آخر عمرش بايد راهي كربلا مي‌شد؛ معناي "ان الحسين مصباح الهدي و سفينة النجاة " يعني اينكه آخرين لحظه عمر دست ما به اين كشتي رسيده و زير نور اين مصباح قرار گيريم.

به گفته وي، مرداني تا آخرين لحظه‌ در بيمارستان بستري بود، به صورت مخفيانه به بيمارستان براي فيلمبرداري راهي بيمارستان شديم، دوربين‌‌ها را مخفيانه به اتاق برديم،‌ بر اين اساس آخرين مصاحبه را با مرحوم مرداني گرفتيم، در آنجا نصرالله گفت: «دلم هواي كربلا كرده و دوست دارم عازم كربلا شوم؛ اين درد مرا رها نخواهد كرد پس دوست دارم به كربلا بروم.»

وي گفت: با رايزني‌هاي فراوان وسيله تهيه شد و نصرالله با يك آمبولانس به سمت كربلا حركت كرد؛ به هنگام رسيدن نصرالله مقابل حرم حضرت ابالفضل غزل خداحافظي را خواند؛ بايد چنين باشد چرا كه فردي كه براي امام حسين (عليه‌السلام) قدم برمي‌دارد بايد تا انتهاي عمر چنين با عزت پرواز كند.

وي در ادامه با اشاره به برگزاري شب شعرهاي عاشورايي اضافه كرد: اين شب شعرها از يك روز پس از اربعين در شيراز باز هم ادامه يافته و تشكيل خواهد شد.