جواد اردکانی نویسنده و کارگردان فیلم سینمایی «بهشت از جنوب شرقی» که انصراف وی از پروژه چند روز قبل به نقل از ابرهیم اصغری تهیه کننده فیلم، رسانه‌ای شده بود در واکنش به خبر انصراف خود از این پروژه افزود: واقعیت این است که من از این کار انصراف ندادم و کناره گیری من تصمیم تهیه کننده بود نه خواست من. طبیعی است برای کاری که دو سال برای آن زحمت کشیدم حتما آنقدر ارزش قائل هستم که به راحتی آن را کنار نگذارم. اما از سوی دیگر، آدمی هم نیستم که به هر قیمتی کاری را انجام دهم.

وی با اشاره به اختلاف دیدگاهی که با تهیه کننده داشته است یاد آور شد: من روی موضوع فیلم «بهشت از جنوب شرقی» دیدگاهی داشتم که این دیدگاه با نگاه تهیه کننده محترم منطبق نبود. لذا ترجیح دادم تا کارگردان دیگری وارد کار شود که مشکل دیدگاهی با ایشان نداشته باشد و امیدوارم کار به نحو مطلوب به پیش برود.

این کارگردان سینما و تلویزیون ادامه داد: پس از مدتهای طولانی کار مطالعاتی در باره موضوع و هم فکری با کار‌شناسان مختلف چه در تهران و چه در سیستان و بلوچستان به تحلیل و نگاهی رسیدم و بر اساس آن نگاه دو فیلمنامه مختلف نوشتم که البته باید اصلاح و بازنویسی می‌شد اما اصرار تهیه کننده این بود که کار به سمت و سوی دیگری هدایت شود که من با آن موافق نبودم.

کارگردان فیلم سینمایی «شورشیرین» در مورد جدا شدن زندگی شهید شوشتری از حوادث و رویدادهای استان سیستان و بلوچستان در فیلمنامه «بهشت از جنوب شرقی» تصریح کرد: ما هر دو نفر – کارگردان و تهیه کننده - به این نتیجه رسیدیم که در یک کار سینمایی، حق مطلب در باره شهید شوشتری به خوبی ادا نخواهد شد و می‌بایست به زندگی این شهید بزرگوار در قالب یک سریال پرداخته شود. ضمن اینکه عدم موافقت فرزند بزرگوارشهید شوشتری نسبت به انجام کارتوسط این تیم هم در گرفتن چنین تصمیمی خیلی موثر بود. از سوی دیگر، موضوع سیستان و بلوچستان این روز‌ها از حساسیت ویژه‌ای برخوردار است و بسیار ضروری است که به این استان و موضوعات مرتبط با آن با نگاه جدی تری پرداخته شود.


اردکانی یاد آور شد: به گمان من زمان آن فرارسیده است که آثاری با محوریت مردم منطقه و با نگاه از زاویه دید خود آن‌ها ساخته و نمایش داده شود. ضروری است مردم شریف سیستان و بلوچستان و مناطق مشابه تصویر خود را بر پرده سینما ببینند و خودشان قهرمان قصه‌های مربوط به خودشان باشند. ضروری است مشکلاتی که سالهاست زندگی مردم صبور این استان را تحت الشعاع قرار داده در سینما دیده شود و سینما بکوشد در بهبود شرایط زندگی آن‌ها قدمی بردارد. در این صورت سینما‌‌ همان کاری را کرده است که شهید شوشتری با بذل جان خود در صدد انجام آن بود. در این صورت سینما در مسیر مورد نظر شهید شوشتری قدم برداشته است، حتی اگر نامی از آن شهید بزرگ برده نشود. امیدوارم این فیلم گام نخست در این راه دشوار باشد و برای سازندگان آن صمیمانه آرزوی توفیق می‌کنم.