علیرضا رئیسیان گفت: زمانی که جشن خانه سینما به راه افتاد هدفش جذب تمامی سینماگران حرفه‌ای بود حتی آنها که خانه سینما را نقد می‌کردند اما آرام آرام مسیر مدیریتی به سمتی رفته که حالا هدف بر حذف سینماگران مستقل و در عین حال منتقد است.

معرفی نامزدهای نهایی جشن خانه سینما باز هم همراه بود با پرسش‌هایی بر سر اینکه این نامزدها چقدر می‌توانند برآمده از جریان حرفه‌ای سینمای ایران باشند؟ قرارگیری «ابد و یک روز» در رأس تعداد نامزدها با لحاظ این واقعیت که این همان فیلمی است که داوران جشنواره فیلم فجر هم حسابی آن را تحسین کرده بودند وقتی مقارن شد با بایکوت تقریبی آثار کارگردانانی نظیر آقایان علیرضا رییسیان و علی ملاقلی پور و قرارنگرفتن نام آثاری مانند «بادیگارد» در میان نامزدهای بهترین فیلم، بیش از پیش این ظن را تقویت کرد که در جشن خانه سینما جایی برای منتقدان این نهاد نیست.

امثال آقایان رییسیان و ملاقلی پور که در ماه‌های اخیر مرتب کم کاری‌های صنفی خانه سینما را گوشزد کرده بودند بایکوت شدند و فیلم «بادیگارد» آقای حاتمی‌کیا که هیچ به حضور در مناسبات خانه سینما علاقه نداشته به فهرست نامزدهای بهترین فیلم راه پیدا نکرد تا فضا باز شود برای فیلم‌هایی مانند «دو»، «بهمن» و «گینس» که به رغم کیفیت زیر حد متوسط اما به واسطه عقبه تولیدکنندگان در جمع نامزدها قرار گرفتند.

جشن خانه سینما برای توجه به سینمای حرفه‌ای به راه افتاد
علیرضا رییسیان کارگردان سینما با اشاره به اینکه جشن خانه سینما بنا بوده مجالی باشد برای توجه به فیلم‌های حرفه‌ای سینمای ایران به «صبح نو» گفت: در سینمای ایران هم بخش مسابقه جشنواره فجر را داریم که نگاه خاص خود را به سینما دارد و هم مسابقه فیلم اولی‌ها را و اخیراً هم گروهی راه افتاده به نام هنروتجربه که البته وارد جشنواره هم شده است و الگویش هم نوعی سینمای هنری خاص است. جشن خانه سینما اما برای این راه افتاد که به سینمای حرفه‌ای یا main stream که دربرگیرنده جریان اصلی سینمای ایران است توجه کند و اصلاً بنا بر این نبود که نوعی سینمای خاص و تجربه گرا یا سینمای کاملاً تجاری در این چارچوب قرار گیرد.
وی خاطرنشان ساخت: جشن خانه سینما هدفش برگزیدن فعالان بخش حرفه‌ای سینما بود در جهت تقویت استانداردهای سینما در همه رشته‌ها آن هم از میان فیلم‌هایی که در طول سال اکران می‌شوند. اینکه حالا می‌بینیم چینش کاندیداها به همان سمتی می‌رود که پیشتر جشنواره فجر رفته، چه معنایی دارد؟

حذف سینماگران منتقد
کارگردان «چهل سالگی»، «ریحانه» و «ایستگاه متروک» در پاسخ به این پرسش که چقدر از نادیده گرفتن برخی از فیلمسازان از جمله خودش در جشن خانه سینما ناشی از حاکمیت یک‌دست این نهاد و تلاش برای خاموش کردن سینماگرانی است که منتقد سیاست‌های نادرست سران صنف‌اند اظهار داشت: زمانی که جشن خانه سینما به راه افتاد هدفش جذب تمامی سینماگران حرفه‌ای بود حتی آنها که خانه سینما را نقد می‌کردند اما آرام آرام مسیر مدیریتی به سمتی رفته که حالا هدف بر حذف سینماگران مستقل و در عین حال منتقد است.
وی با اشاره به رویکرد خودش نسبت به جشن امسال اظهار داشت: وقتی آقای کمال تبریزی از من دعوت کرد که در جشن خانه سینما شرکت کنم با حسن نیت پذیرفتم و فرض کردم که جریان گزینش‌ها در جهت جذب حرفه‌ای‌هاست اما در عمل اتفاق دیگری افتاد. البته در شرایطی که هنوز بحث‌های ابتدایی مانند ارجحیت فیلم سازی ۳۵ میلیمتری به فیلم سازی دیجیتال در حلقه بالادستی چنین نهادی وجود دارد اینکه انتظار داشته باشیم در گزینش‌ها به محصول نگاه کنند و نه صاحب اثر، انتظار بی‌جایی است.

جناح‌گرایی بر خانه سینما سایه انداخته
علیرضا رییسیان که آخرین ساخته‌اش «دوران عاشقی» پرفروش‌ترین ملودرام ۹۴ بود و البته در جشنواره فجر نامزد دریافت ۱۰ جایزه بود، درباره اینکه خروجی جشن خانه سینما چقدر با ادعاهایی که گردانندگان درباره مزایای آکادمی برگزار شدن گزینش‌ها گفته‌اند در هماهنگی است، به «صبح نو» بیان داشت: فلسفه آکادمیک که تعداد نیست. به وجود آمدن آکادمی برای بالا بردن کیفیت داوری است و وقتی این کیفیت به دلایلی خاص لحاظ نمی‌شود چه تفاوتی می‌کند که داوری آکادمیک باشد یا شورایی.
رییسیان وقتی مخاطب این پرسش قرار گرفت که چقدر از بی توجهی به خودش در جشن خانه سینما را نتیجه انتقاداتش به ساز و کار حاکم بر خانه سینما می‌داند، گفت: من درباره نهادی صحبت کرده‌ام که به سینماگران تعلق دارد و البته ضعف‌های مدیریتی آن را بازگو کرده و می‌کنم برای بهبود اوضاع. بر سر نقد مدیریت منفی صنف تاکنون من و دیگران هزینه‌های زیادی داده‌ایم و انتظار پروژه‌های تخریبی بیشتری هم درباره خودم دارم ولی باز هم اصرار دارم که نقدهایم ریشه‌ای است و نگران آینده این نهاد صنفی هستم.
من جوایزم را از جشنواره‌های دیگر و البته مهم‌تر گرفته‌ام ولی آیا نادیده گرفتن همکارانم و تنبیه آنها به‌خاطر نقدهای صریح من کار درستی است؟
وی خاطرنشان ساخت: وقتی اهداف سیاسی-جناحی جایگزین اصول اولیه کار صنفی می‌شود نتیجه‌اش هم می‌شود همین که کارکرد صنفی که شاکله راه اندازی صنف است از بین می‌رود و جناح‌گرایی بر همه چیز حتی توزیع کاندیداها سایه می‌اندازد.