جواد افهمی در گفتگو با خبرنگار سرویس کتاب و ادبیات هنرنیوز در پاسخ به این پرسش که « وضعیت پرداخت به ادبیات داستانی انقلاب اسلامی را در برآیند جشنواره ها و به طور معمول، چطور ارزیابی می کنید؟» گفت: این وضعیت چندان دلگرم کننده نیست؛ زیرا ادبیات انقلاب همواره یک ژانر مجزا و مستقل بوده است
” در نگاه کلی ادبیات انقلاب گرچه در فرهنگهای مختلف با وجوه افتراق فرهنگی مواجه است اما این تفاوت صرفاً به جهت بافت فرهنگی است “
که اعمال محدودیت در آن جایی ندارد.
همه کشورهای جهان ادبیات انقلابی دارند
وی با نگاهی بر گستره وسیع ادبیات انقلاب گفت: این گونه ادبی در همه نقاط جهان وجود دارد برای مثال کشور آمریکای لاتین نمونه بارز آن است و در نگاه کلی ادبیات انقلاب گرچه در فرهنگهای مختلف با وجوه افتراق فرهنگی مواجه است اما این تفاوت صرفاً به جهت بافت فرهنگی است وگرنه به اعتبار ذات نوشتاری خود، ژانری مشترک بین همه کشورهاست و از اعتبار بسیار زیادی در سطح بین المللی برخوردار است.
وی با بیان این مطلب افزود: این گونه ادبی، چنان به تفکر اجتماعی جوامع گره خورده است که چه به واسطه وقوع انقلاب و یا عدم وقوع آن، این ژانر در ادبیات ملل وجود دارد و کتبی که در این زمینه منتشر شده است، مدعی خوبی است که اینگونه ادبی دارای ظرفیت های بالقوه فراوانی برای خلق رمان با چهارچوبهای فنی مختص به خود است، لذا
” اینگونه ادبی دارای ظرفیت های بالقوه فراوانی برای خلق رمان با چهارچوبهای فنی مختص به خود است “
اگر دولت، مسئول و متولی ادبیات انقلاب باشد، دیگر نمی توان از منظر عمومی به آن پرداخت .
متولی ادبیات انقلاب همه مردم هستند
افهمی با بررسی کارنامه ادبیات انقلاب در چند سال گذشته اظهار داشت: برای بازگویی این گونه ادبی باید دست آحاد مردم باز باشد زیرا شرایط امروز به گونه ایست که مسئولان با برگزاری جشنواره ها بر این تلاشند که بیلان کاری مشخصی را در این بخش به ارگانهای دولتی تحویل بدهند.
وی در طرح آسیب شناسی این مسئله تصریح کرد: مسئله مهم دیگری که وجود دارد این است که با آنکه نویسندگان خوش فکر و خوش قلمی در کشورمان هستند که به دلیل پاره ای مسائل سیاسی دور از شأن خود میدانند که به واسطه نگرش حاضر در بین جناحهای سیاسی دولتی و غیر دولتی
” نویسندگان نباید در قالب ها و گونه ها و حرکت ها متوقف شوند “
اثری را به ثبت برسانند که مورد خوشایند دولتمردان باشد، لیکن نظر من این است که باید در حوزه انقلاب بسیار نوشت و فارغ از هر مسئله سیاسی نوشت زیرا این ژانر ادبی هویت مستقلی دارد، وانگهی ما بالاخره باید از یک جایی شروع کنیم و نباید به سویه های مختلف را به آن ارجح بشماریم.
وی افزود: نویسندگان نباید در قالب ها و گونه ها و حرکت ها متوقف شوند چندانکه جریان انقلاب، جریان سادهای نیست که عدهای بتوانند آن را بایکوت کنند و عده ای آن را در انحصار خود بگیرند بلکه باید با آزاد اندیشی به این حوزه پرداخته
” انقلاب اسلامی حوزه وسیعی از اجتماع عظیم مردمی بود و آحاد مردم در انقلاب نقش داشتند “
شود.
جبهه گیری خاص روشنفکران در برابر ادبیات انقلاب
افهمی ضمن اشاره به کم کاری گاه به گاه نویسندگان گفت: گرچه ممیزی و محدودیتهای موجود سبب می شود نویسندگان با رعایت جوانب بیشتری به این مسئله بپردازند لیکن این امر نباید موجبات جبهه گیری خاصی را در افکار روشن فکری فراهم آورد.
این نویسنده برگزیده سوین دوره جشنواره داستان انقلاب گفت: انقلاب اسلامی حوزه وسیعی از اجتماع عظیم مردمی بود و آحاد مردم در انقلاب نقش داشتند اما در حال حاضر تنها به نگاهی خاص در این حوزه بسنده شده است.
وی در خاتمه خاطر نشان کرد: امیدوارم نویسندگان ما در این زمینه بیشتر کار کنند و با خلق این اثر در این گونهها ظرفیتهای خودمان را نشان داده و در این راستا با نگاهی متفاوت از حوزه های سیاسی به این جریان بپردازیم.