به گزارش هنرنیوز؛ با گشایش موزه پیش از تاریخ در مجموعه موزه ملی ایران جنبه‌های ناشناخته‌ای از سنتهای کهن ساکنان پیش از تاریخ سرزمین ایران در معرض دید عموم قرار گرفت.






طبق گزارش روابط عمومی این موزه، مجموعه‌ای از آویزهای سنگی که در کاوش‌های باستان‌شناسی چند روستای اولیه با قدمت ۸ تا ۹ هزار سال یافت شده‌اند، نشان دهنده سنت ویژه سوراخ کردن لب، دماغ و گوش در میان این روستاییان کهن است. یکی از زیبا‌ترین نمونه‌ها که با قطعیت نشان می‌دهد لب‌آویز در حدود ۸ هزار سال پیش در ایران کاربرد داشته، سردیس سفالی یافت شده در تپه باستانی چغامیش در خوزستان است. این سردیس که در سال ۱۳۴۴ به دست آمده و در موزه ملی ایران نگهداری می‌شود، به خوبی نشان می‌دهد که برخی از لب‌آویز‌ها بر روی لب پایینی قرار می‌گرفته است. جنس لب‌آویز‌ها بیشتر از استخوان، عاج، فلز، سنگ، سفال و سنگ‌های نیمه قیمتی بود. لب‌آویزهای به نمایش درآمده در موزه ملی ایران از مکانی باستانی تل توله‌ای در خوزستان (هزاره هفتم پیش از میلاد)، تُل موشکی در فارس (اواخر هزاره هفتم پیش از میلاد) و تپه شرقی سنگ چخماق در شاهرود (اواخر هزاره هفتم تا اوایل هزاره ششم پیش از میلاد) به دست آمده‌اند.



طبق نظر باستان‌شناسان در حدود ۱۰ هزار سال پیش که انسان در روستاهای اولیه ساکن شد، مالکیت فردی در خانه، اراضی کشاورزی، ابزار کار و احشام نیز رشد کرد. زندگی اجتماعی در این روستا‌ها پیچیده‌تر شد و برخی از افراد جامعه از نظر اقتصادی و اجتماعی بر دیگران برتری یافتند که منجر به پدید آمدن طبقات اجتماعی اولیه شد. در آن دوره تمایز طبقات اجتماعی با داشتن گردنبندهای رنگین ساخته شده از صدف و سنگ‌های تزیینی، خالکوبی بدن و صورت، دراز کردن جمجمه فرد در کودکی، داشتن و به‌نمایش گذاشتن سفال‌های منقوش و پرکار، و استفاده از لب‌آویز نشان داده می‌شد.


علاقه‌مندان می‌توانند از این آرایه های ویژه در تالار شماره ۴ موزه پیش‌ازتاریخ دیدن کنند. موزه ملی ایران واقع در خیابان امام خمینی، هرروزه از ساعت ۹ صبح تا ساعت ۷ عصر پذیرای بازدیدکنندگان است.