به گزارش هنرنیوز به نقل از روابط عمومي جشنواره فيلم ويديويي تهران ؛ اميرحسين شريفي از تهيه كنندگان سينما وتلویزیون در آستانه برگزاری نخستين جشنواره فيلم ويديويي تهران طی يادداشتی ضمن استقبال از اين حركت و به جا بودن آن، خواستار تداوم و گسترش و تقويت آن در سال های آتی شد.
متن كامل يادداشت اين تهيه كننده سينما به اين شرح است:
بنده به عنوان تهیه کننده ای که در این چند سال ۴۸ تله فیلم تولید نموده ام واقعا، جای جشنواره ویدئویی را خالی دیده ام و هم اکنون که اولین جشنواره بین المللی ویدئویی با حمایت سازمان سینمائی کشور و موسسه رسانه های تصویری به عرصه وجود پیوسته است بسیار خوشحال هستم و امیدوارم این جشنواره در سال های آتی هم ادامه پیدا کند.
خواص این جشنواره این است که تمام دست اندرکاران تولیدات ویدئویی سعی و کوشش می کنند کارهای ارزشمند و ماندگاری را به عرصه تولید برسانند. در سال های گذشته تله فیلم هایی که تولید می شد یکی دو بار از صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران پخش می شد و زحمات دست اندرکاران تولید این تله فیلم ها خیلی کم دیده می شد و کارهای آن ها مورد ارزیابی قرار نمی گرفت.
بنده به عنوان تهیه کننده ای که حتی در یک سال به صورت شخصی جشنواره تله فیلم های آفاق فیلم را برگزار کردم و حدود ۲۴ فیلم آن از تولیدات خودم بود، همیشه دغدغه ذهنی ام این بود که ای کاش جشنواره ای برای این نوع فیلم ها برگزار می شد.
حال امیدوارم که دبیر و دست اندرکاران اولین جشنواره ویدئویی به صورت جدی آثار برگزیده را مورد ارزیابی قرار دهند تا انشاالله حق به حق دار برسد.
در پایان اولین جشنواره تولید فیلم های ویدئویی را به همه دست اندرکاران و به عموم همکارانم تبریک عرض می نمایم و آرزوی توفیق روز افزون برای آن ها دارم و ضمنا امیدوارم پس از برگزاری این جشنواره همه عوامل ساخت تله فیلم سعی و کوشش کنند که آثاری ارزشمند و ماندگار تولید کنند و با افتخار به تولیدات خود ببالند.
***حميدرضا مدقق : عينک تيره بدبينی خود را از چشم برداريم
چه بخواهیم و چه نخواهیم، ویدیو الگوهاي سنتي تولید فيلم را به چالش مي كشد وارتباط ما را با تولید رسانه بازتعريف مي كند. اين فناوری فقط شكلي از پيشرفت رسانه نیست بلكه با ارائه مفهومي نو از تولید، ارتباط ما با فرهنگ رسانه اي را عميقا دگرگون مي كند. در حقيقت، ماهيت چندگانه ویدیو از آنجا ناشي مي شود كه رسانه اي صوتي، تصويري، الكترونيكي و ديجيتال است كه به شكل گريزناپذيري با رسانه هاي متعدد، از تلويزيون گرفته تا سينماي خانگي و رايانه، در ارتباط است و به تبع آن، زيبايي شناسي چندگانه و ناهمگنی دارد. اين امر بدين معناست كه ارزيابي يك فيلم ویدیویی فقط به ارزش هاي سينمايي آن ختم نمي شود و لذت هاي تماشای تلويزيوني یا ديجيتالی ناشي از آن را نيز بايد در نظر گرفت. در نتیجه از آنجا كه ویدیو به وضوح ارتباط دروني بين رسانه ها را آشكارمي كند، پژوهش در باره آن، به خوبي مي تواند بيانگر اطلاعاتي، هم در باره پذيرش يك رسانه منفرد و هم در باره الگوهاي لذت بخش مصرف رسانه ها باشد.
از سوی دیگر، گفتمان ویدیو، امروزه به كنش هاي علاقمندان به تولید فیلم شكل مي دهد. ویدیو بستري فراهم آورده است كه در آن، مخاطبان فيلم به شيفتگان تولید فيلم تبديل مي شوند و به طور فزاينده و به سادگی وارد فرهنگ جامع تر ساخت فيلم مي گردند. به بیان دیگر، گسترش فناوری ضمن آن که زمينه ساز شيفتگي جديدی به سينما شده، اسباب دسترسي دموكراتيك تر به تولید سينمايي را نیز فراهم آورده است. موقعيتي که تا پيش از اين فقط در انحصار جمعي از نخبگان سينمايي بود كه توان بهره گیری از سيستم هاي گران قيمت تولید را داشتند، اكنون در نتیجه گسترش رسانه ارزان تر ویدیو در اختیار همه شیفتگان تولید فیلم قرار گرفته است.
با همه اینها ویدیو یک ابزار رسانه ای انقلابي نيست بلكه برعكس، آشكارا به تركيب روش هاي گذشته و حال تولید و مصرف رسانه ها، مي پردازد. به بيان ديگر با وجود همه ويژگي هاي برتر و موثري كه ویدیو دارد، وابستگي هاي آن، حتي در سطحي اندك، به تلويزيون، سالن هاي سينما و رسانه هاي ديجيتال، گوياي آن است كه هم حياتش و هم خرسندي ناشي ازمصرف آن، به شكل پيچيده اي در پهنه جهان گسترده تر رسانه ها معنا مي يابد. بنابراين درست تر آن است كه بگوییم اين فناوري، نتيجه تلاقي الگوهاي ازپيش موجود تولید، نمايش و مصرف رسانه هاست. ویدیو هيچ انقلابي به پا نكرد بلكه برعكس، شيوه هاي از پيش موجود تولید و لذت بردن از فيلم را احيا كرد، به شكلي بنيادين آنها را سهولت و بهبود بخشيد و انتشارشان را گسترش داد.
در چنین زمانه ای که ویدیو همه تعریف های از پیش موجود را دگرگون ساخته، شگفت آور است که برخی هنوز در چند و چون رویای ۳۵ هستند و با تحقیر ویدیو، تغییر را تاب نمی آورند. اما نباید از یاد برد که مي توانيم (و بايد) درمقابل ورود فناوري ها و رسانه هاي جديد، عينك تيره بدبيني خود را از چشم برداريم و برخلاف عادت ديرين مان كه با هر رسانه جديدي سر دشمني و جنگ داريم، در برابر اين پديده رويكردی واقعگرا و علمي پيش بگيريم. اين نكته اي است كه اريك كوهن نيز در مقاله «قهرمان جنگ قالب ها» (نشريه مووي ميكر، ۲۰۰۸) بيان می کند: پاي فناوري كه به ميان مي آيد، هيچ چيزي تا ابد طول نمي كشد.
