فرزاد اژدی نویسنده و کارگردان سینما در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز اظهارداشت: ما باید راه کارهای لازم را برای آشتی مخاطب با فیلمها ی سینمایی به خصوص سینمای کودک و نوجوان هم در سینما و هم در تلویزیون فراهم کنیم. حتی در این زمینه تلویزیون به عنوان یک رسانه فراگیر می تواند کمک شایانی به سینما کند و با پخش این گونه فیلم ها علاوه بر تبلیغ برای آگاهی مخاطب ، به حمایت از سینمای کودک هم کمک کند.
وی افزود: قرار نیست مخاطبدر سینما خسته شود و اگر قرار بر خستگی مخاطب است ، هم اکنون تلویزیون با پخش فیلم های بی کیفیت باعث خستگی مخاطب می شود. در برنامه های خود و به خصوص برای کودکان شاهد آثاری هستیم که اصلا برای کودکان مناسب نیست وبیشتر به درد بزرگسالان می خورد. چون مسئله تحقیق و پژوهش در آنها نادیده گرفته می شود و نیاز سنجی درستی در زمینه برنامه و فیلم های کودکان ونوجوانان صورت نمی گیرد.
این کارگردان در خصوص همکاری خود با تلویزیون هم تصریح کرد: من فیلمنامه ای را بین سال های ۱۳۷۳ یا ۱۳۷۴ به گروه کودک تلویزیون برای ساخت پیشنهاد دادم که توسط مدیر آن زمان رد شد. در فیلمنامه این فیلم پسر بچه ای بود که سفری را به دل تاریخ ایران انجام می داد و مخاطب را با تاریخ ایران آشنا می کرد. دوستان به من گفتند که فیلم افسانه ای و خیالی است و به درد کودکان نمی خورد و از واقعیت به دور و بیش از اندازه هالیوودی است. به همین دلیل ساخت آن را قبول نکردند.
اژدری خاطرنشان کرد: متاسفانه برخی دوست دارند در تلویزیون بیشتر از آنکه برای کودکان ونوجوانان آثار شادی ساخته شود ، فیلم های تلخی ساخته شود و به جای اینکه آوازی یا حرکاتی برای کودکان در جهت شادی آنها انجام شود، یک نفر بمیرد تا بچه ها احساس همذات پنداری و به قول این دوستان پند و اندرز بگیرند.
وی اضافه کرد: من اکثر آثار فیلمسازان بزرگ دنیا را در خصوص کودکان نوجوانان دیده ام وآدم کم تجربه ای هم نیستم می دانم چه فیلمی برای بچه خوب است ووچه فیلمی برای بزرگسالان، بنابراین هر اثری به صرف اینکه پند واندرز می دهد نمی تواند برای کودکان و نوجوانان مفید باشد.ازطرفی اعتقاد راسخ دارم که باید فیلمساز به شعور مخاطب احترام بگذارد و فرقی هم بین مخاطب بزرگسال و کودک وجود ندارد.
این فیلمساز تاکید کرد: تلویزیون باید بیشتر از این ها به مخاطب کودک خود اهمیت بدهد و راهکارهای لازم هم مطرح شود و به قولی چارچوب ها هم برای فیلمسازان تعیین ومقرر شود تا فیلمساز بداند چگونه اثری رابرای کودکان بسازد. همچنین به نظرم بی اعتمادی تلویزیون به فیلمسازان جوان هم باید از بین برود و به ساخت آثار فانتزی هم بیشتر بهاء داده شود . چون مخاطب کودک و نوجوان به همه نوع فیلم ژانر کودک نیاز دارد و نباید آنها را در چند نوع فیلم خاص محدود کرد.
