به گزارش خبرنگارهنرنیوز؛ نوزدهمین سالگرد شهادت سید شهیدان اهل قلم «مرتضی آوینی» با حضور «جواد جباری»، مدیرعامل بنیاد فرهنگی روایت فتح،«محمد قهرمانی»، مدیرعامل مؤسسه شهید آوینی، «حسن غفوری‌فرد» نماینده مجلس شورای اسلامی، «حسين مسافر آستانه» مديركل اسبق هنرهای نمايشی «مجید شاه‌حسینی» محقق و استاد دانشگاه و جمع کثیری از دانشجویان و علاقه مندان این شهید بزرگوار در تالار وحدت تهران برگزار شد.
دراین مراسم «مجید شاه‌حسینی»طی سخنانی اظهارداشت: اكنون خاطره‌ها بر نوشته‌های افراد ارجحيت پيدا می کنند و آثار قلمی بزرگان به محاق رفته و به جای آن خاطره‌ها به بازار می‌آید. به همین دلیل ازچند سال گذشته بنده شاهد بودم که افرادی لب باز كرده و خاطراتی را از شهيد آوینی بزرگوار نقل می ‌كنند كه به نظر می‌رسد آنها هيچ نسبتی با ایشان نداشته‌اند اما اكنون در قالب مصاحبه ، یادداشت و تحلیل مدام ازآوينی سخن می گویند. درحالی که از نظر او کاملاً این گونه افراد مطرود بودند.
وی افزود: این گونه اشخاص غافل از آنند که آوينی سال‌ها قبل از آنجايی كه اين افراد آن را قله فرض می‌كنند، گذر كرده بود. مثلاً این افراد می‌گویند اگر آوینی الان بود مثل ما زندگی می کرد انگار آنها فکر می‌کنند آوینی چاره‌ای جز این نداشت و اگر زنده می‌ماند باید مثل آنها می‌شد. حال سوال اینجاست که آيا منظور شهيد آوينی از انسان در كتاب‌هايش، انبان غرايضی است كه بايد ارضا شود؟ جواب این است که خیر، او در همه جا نظريات غربی‌ها و همچنين يونان باستان را درباره انسان مطرح و نقد می‌كند و سپس نظرات خودش را پيرامون آن می‌گويد.
شاه حسنی تصریح کرد: شهید آوینی نیازی نداشت به مسیر چهل سال قبل برگردد، چرا که به قله اصلی رسیده بود و در مقالات خود تقدسی که دموکراسی در کلام برخی‌ها قرار داشت، در نظر او بلاوجه بود و او دموکراسی را کاخ ویرانه‌ای توصیف می‌کرد و از سوی دیگر وقتی کسانی جمهوریت

نظام یا اسلامیت نظام را جدا از یکدیگر برتری می‌دانستند، او آن را مردود می‌دانست.
این استاد دانشگاه ادامه داد: جمهوری اسلامی تعبیری است که بنیانگذار جمهوری اسلامی حضرت امام(ره) برای دنیایی که استطاعت قبول آن را دارد تشکیل داد و آوینی اعتقاد داشت نفس انسانی در برابر حضرت ربّ چیزی نیست و علوم انسانی نیز با این تعریف در منظر او تعریف دیگری داشت و شهید آوینی این سلوک را از سال‌های قبل طی کرد و سیر کمال را تا شهادت طی نمود و ما در روزگاری هستیم که عده‌‌ای جنین‌ سقط ‌شده، آوینی را برای خود می‌دانند.
وی با اشاره به اینکه ارزش آوینی به این است که مسیر خود را یافته بود ابرازداشت:شهید آوینی بحران‌های فکری پس از خود را پیش‌بینی کرده بود و راوی صدیق گذشته بود و آینده را پیش‌بینی می‌کرد و دموکراسی، امپراطوری رسانه‌ای و انفجار اطلاعات که سال‌ها پس از او به عنوان شبهات جدید توسط دیگران مطرح شد را پیش‌بینی کرده بود .درواقع نگاه عمیق او به انحرافات در یونان و پس از رنسانس که به سوی شرق سرازیر شده بود، دلیلی بوده که اردوگاه روشنفکر غرب‌زده هرگز آوینی را نخواهد ببخشد، همان‌طور که جلال آل‌احمد را نخواهد بخشید.
شاه‌حسینی خاطرنشان کرد: شهید آوینی اتحاد جماهیر شوروی و آمریکا را دو روی یک سکه می‌دانست و معتقد بود که نفسانیت بشر فرقی نمی‌کند که در حزب بوده یا در فرد، بلکه هر دو دور شدن از خدا است. البته چند سالی بعد از شهادتش، عده‌ای سکوت کردند اما از دو سه سال قبل باز مجدداً شروع به صحبت کردند و اینکه آوینی از ما بود و اگر بود در مقابل شما قرار می‌گرفت را عنوان کردند، اما همین استدلال نادرست نیز حاکی از بزرگ بودن آوینی است.
وی در پايان سخنان خودگفت: جوانان حتماباید آثار شهيد آوينی توسط مطالعه کنند .چون ما در روزگاری هستيم كه بازخوانی آثار شهيد آوينی به منزله آغازی برای مسير و تكميل حركت مصلحانه‌ای است كه او آغاز كرد. مطالعه آثار ايشان بسيار مهم است. اينكه خاطرات شهيد آوينی را بدانيم خوب است اما مهم اين است كه ببينيم خاطرات نقل شده از اين شهيد بزرگوار از فيلتر جان چه افرادی گذشته است.
درابتدای این مراسم که اجرای آن برعهده «حسين محموديان» بود ياد و خاطره مادر شهيد آوينی ، شهدای هسته‌ای و «حاج بخشی» گرامی داشته شد و سپس مستندی به نام «مادری» كه درباره مادر شهيدان محمود و حسين يزدی بود به نمايش درآمد و مادر شهيدان يزدی در اين فيلم، ازخاطرات فرزندانش و ديدار با مقام معظم رهبری گفت.
درادامه فیلمی از سخنان «نادر طالب‌زاده» که در خصوص شهيد آوينی و سابقه كار كردن با ايشان، بود پخش شد و سپس متنی از دكتر داوری و شعری از «يوسف‌علی ميرشكاک» در رثای شهادت سيد مرتضی آوينی قرائت شد .