به گزارش فارس، نخستين روز از هفتمين دوسالانه نقاشي معاصر ايران عصر امروز با حضور جمعي از هنرمندان، دانشجويان وعلاقهمندان به نقاشي در موزه هنرهاي معاصر تهران برگزار شد.
حبيبالله صادقي مدير كل دفتر امور هنرهاي تجسمي و سرپرست موزه هنرهاي معاصر تهران در آغاز به دوسالانه هاي برگزار شده در سال جاري اشاره كرد و هفتمين دوسالانه نقاشي را آخرين دوسالانهاي عنوان كرد كه قول برگزاري آن را داده بود كه با برگزاري آن پرونده دوسالانههاي تجسمي كشور بسته ميشود.
وي به اما و اگرهاي پيرامون دوسالانه نقاشي هم اشارهاي داشت و از آنها به عنوان شهد و شيريني اين دوسالانه ياد كرد.
صادقي همچنين افزايش كمي تعداد هنرمندان از 300 نفر در اولين دوسالانه به 2700 نفر در هفتمين دوسالانه را نشانگر ارتقاء و رشد هنر نقاشي دانست.
در ادامه آيدين آغداشلو برگزاري دوسالانهها را دريچهاي دانست كه در آن مشكلات جامعه هنرهاي تجسمي بازگو ميشود.
وي با اشاره به آثار جوانان هنرمند درهفتمين دوسالانه نقاشي، آثارشان را جدي و بسيار شايسته ارزيابي كرد كه حرفي براي گفتن دارد.
آغداشلو همچنين به بحث هويت ملي هم پرداخت و آن را مسألهاي عنوان كرد كه در طول 60 سال تاريخ هنر نقاشي مطرح بوده و هست.
اين هنرمند نقاش در ادامه به زبان جاري و ساكن در هنر اشاره كرد و زبان جاري هنر معاصر ايران را در طول 60 سال گذشته متأثر از زبان جاري هنر جهاني دانست.
وي همچنين هنر معاصر ايران را به دو دسته هنر جدي وتفنني تقسيمبندي كرد و ازاين كه تعداد هنرمندان جدي ايران در طول 40 سال گذشته بسيار بيشتر از هنرمندان 100 سال گذشته بوده است ابراز خرسندي كرد.
آغداشلو در ادامه مشكل هنر ايران را نه در درگيري ميان سنت و مدرنيته بلكه در درگيري ميان هنر جدي وشوخي عنوان كرد.
حسين خسروجردي سومين سخنران اين همايش بود كه بيشتر درباره شيوه نقاشي خودش صحبت كرد.
خسروجردي كه در زمينه نقاشي ديجيتالي كار ميكند، دليل استفاده از ابزار ديجيتالي در خلق آثارش را قويتر بودن قدرت خلاقيتش درمقايسه با قدرت دستش عنوان كرد.
وي از نحوه آموزش آكادميك نقاشي در ايران و حضور استادان ناآگاه به هنرهاي تجسمي در محافل آموزشي هم انتقاد كرد.
خسروجردي صداقت در نقاشي را بسيار مهم برشمرد و خود را هنرمندي خواند كه با صداقت نقاشي ميكند و با نقاشي زندگي ميكند.
مرتضي گودرزي آخرين سخنران همايش امروز بود كه قرار بود درباره مثلث اثر هنري،مخاطب و هنرمند صحبت كند ولي آن را به جلسه ديگري موكول كرد ودرباره آثار دوسالانه هفتم صحبت كرد.
به اعتقاد گودرزي هنرمندان جواني كه دردوسالانه هفتم شركت كردهاند توانستهاند به سرعت فاصله خود را با هنرمندان پيشين خود كم كنند كه اين فاصله خيلي بيشتر و سريعتر از حد انتظار پر شده است.
خام دستي در تكرار و پرداخت موضوع و تكنيك آثار دوسالانه هفتم از ديگر مسائلي بود كه گودرزي به آن اشاره كرد.
گودرزي نيز از وضعيت آموزش آكادميك نقاشي انتقاد كرد و بسياري از مشكلات هنرهاي تجسمي و به خصوص نقاشي را خارج از حيطه هنر دانست.
وي همچنين سرعت تحول در جريان هنر نقاشي ايران را بسيار كند اما خوب و اميدوارانه ارزيابي كرد.