«خسته دلان» هم اولین تجربه تلویزیونی یک کارگردان سینماست. سیروس الوند که حدود 4 دهه است در سینما کارگردانی می‌کند، حالا با این سریال فضای تلویزیون را هم می‌آزماید. «خسته دلان» مجموعه‌ای است که در 30 قسمت و برای شبکه اول تولید شده که در هر قسمت با آدم‌هایی جدید و داستان‌هایی تازه آشنا می‌شویم. محمدهادی کریمی (فیلمنامه‌نویس و کارگردان سینما) به عنوان نویسنده این مجموعه همه داستان‌هایش را با قطار آغاز می‌کند. قطاری در حرکت است و در ایستگاه‌های مختلف می‌ایستد تا مسافرانی سوار یا پیاده شوند و ما از گذر این مسافران ماجراهای جدیدی را – که لزوماً در قطار نیست – می‌بینیم.  انتخاب قطار به عنوان یک لوکیشن ثابت در همه قسمت‌ها ایده خوبی است که به درستی در همه داستان‌ها به کار گرفته می‌شود. بویژه آنکه از سمبل قطار به تعبیر سرنوشت آدم‌ها که ممکن است به هر سویی بروند می‌توان برداشت‌های مختلفی داشت.


 


الوند با بهره‌گیری از توانایی‌ یک کارگردان در ایجاز سینما، کوشیده تا در هر قسمت به جای پراکنده‌گویی و حاشیه‌روی معمول سریال‌های تلویزیونی به اصل قصه و ماجراها وفادار بماند، هرچند گاه این نکته را فراموش می‌کند. تجربه نشان داده که مجموعه‌هایی که در هر قسمت (یا هر دو سه قسمت) یک داستان را پی می‌گیرند با اقبال مخاطب روبه‌رو نمی‌شوند، بویژه آنکه آن اثر پلیسی یا معمایی نباشد. مشکل اصلی این مجموعه هم از همین نکته سرچشمه می‌گیرد، چرا که مخاطب انتظار پرداختن به جزئیاتی را دارد که در یک یا دو قسمت از هر داستان امکان‌پذیر نیست مگر آنکه داستان واقعاً کشش خاص خود را داشته باشد. به همین دلیل برخی از قسمت‌ها مورد توجه مخاطب قرار می‌گیرد و برخی نه.