حجت الله سیفی درگفتگو با هنرنیوز:
اگر سرما نخورده باشم در مجمع عمومی خانه سینما شرکت می‌کنم
حجت الله سیفی یکی از سینماگرانی است که سال‌ها، عضو خانه سینما بوده اما به گفته خودش این خانه، نه تنها دردی را از او دوا نکرده بلکه با سیاسی کاری موجبات تعطیلی و منفعل شدن این خانه را هم فراهم کرده است.
تاريخ : دوشنبه ۱۵ مهر ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۴۴
خبرنگار سینمایی هنرنیوز در یک عصر پاییزی با حضور در دفتر حجت الله سیفی کارگردان سینما و عضو خانه سینما گفتگویی را پیرامون مسائل خانه سینما انجام داده است که مشروح آن را می خوانید:
جناب سیفی! نظرتان در باره بازگشایی خانه سینما که حدود دو سالی تعطیل شده بود چیست؟ ضمن اینکه مطلع هستید ۱۵ مهرماه هم قرار است مجمع عمومی برگزار شود. شما به عنوان یک سینماگری که عضو خانه سینما هم هستید چه تحلیلی از این رویدادها دارید؟
خیلی خوب است. بروند مجمع عمومی برگزار کنند. انشاء الله که موفق باشند!
فکر می کنید مشکلات سینما با بازگشایی خانه سینما و سپس انتخابات هیات مدیره حل خواهد شد؟
شاید بتوانند حل کنند. خدا را چه دیدید!
شما در مجمع عمومی شرکت می کنید؟
اگر آن روز سرما نخورده باشم!
فکر می کنید چه مشکلاتی باعث شد تا خانه سینما مدتی تعطیل شود؟
بلاخره یک عده احساس کردند آنجا یک محفل سیاسی است. یک عده دیگر، فکر کردند آنجا سکوی پرتاب است و عده ای هم حتما تصور کردند پست های مدیریتی توزیع می کنند. آخر سر هم؛ یک عده فکرکردن آنجا جای منم منم است.
شما چی فکر می کنید؟
من فکر می کنم آنجا مثل یک کاروانسرا است. اگر یادتان باشد اتحادیه های مختلف اقتصادی و تجاری قبل از انقلاب، حجره هایی داشتند که با کنار هم قرار گرفتند بهتر کار می کردند. خانه سینما هم آنگونه است. هر صنفی آنجا یک دفتر دارد تا بتواند با بقیه صنوف بهتر کار کند اما برخی ها آنجا را برای خود به یک پایگاه تبدیل کرده بودند تا جنجال سازی کنند. درحالی که خانه سینما مکانی برای جنجال نیست بلکه جایی برای بهتر کار کردن است. به عبارت دیگر، مکانی است برای رفع نیازهای صنفی نه رفتارهای سیاسی و صدوربیانیه های مختلف.
پس شما هم از آن دست سینماگرانی هستید که معتقدید مسائل سیاسی منجر به تعطیلی خانه سینما شد؟
حتما اینگونه بوده، وگرنه مکانی که فقط به کارهای صنفی بپردازد که هیچ گاه به تعطیلی کشانده نمی شود.
چقدر به قانونی شدن صنوف سینمایی معتقد هستید؟
این یک اصل کلی است. باید صنوف سینمایی روند قانونی شدن خودشان را طی کنند تا تشکل هایشان به صورت قانونی تشکیل شود. هنگامی که این روند به خوبی طی شود آنگاه خانه سینما می تواند مکانی برای همه گروه های مختلف سینمایی باشد تا با همدلی به رفع نیازهای صنفی خود بپردازند. اما متاسفانه به دلیل بی کفایتی مدیران خانه سینما که یکی پس از دیگری در این خانه مدیریت کردند – که البته مدیریت شان هم بیشتر سیاسی بود – خواستگاه اصلی خانه سینما تغییرکرد و توجه به نیازهای صنوف در آنجا به فراموشی سپرده شد. بنابراین قانونی شدن صنوف و تغییر اساسنامه خانه سینما می تواند ترمز اینگونه کارهای سیاسی را بکشد.
چرا برخی از صنوف مختلف سینمایی به زیر بار قانونی شدن نمی روند؟
چون آنان به سیاسی کاری عادت کردند و تمایلی به کارهای صنفی ندارند. وقتی آقای انوار خانه سینما را تشکیل داد و سخن از بیمه هنرمندان زد خیلی ها از بیان این حرف های قشنگ ذوق زده شدند. اما این سخنان به هیچ عنوان پشتوانه فکری نداشت. آقای انوار، شاید ذهنی خوبی داشت اما باید توجه داشت که حرف قشنگ و ذهن خوب اگر قابلیت اجرایی نداشته باشد قابل تحقق نخواهد بود.باید از همان زمان، بحث قانونی شدن صنوف شکل می گرفت تا امروز ما با این مشکل - که به راحتی هم قابل حل و فصل است - مواجهه نمی شدیم.
از زمانی که شما عضو خانه سینما بودید آیا این خانه توانست برای شما مثمر ثمر باشد؟
به هیچ عنوان.خانه سینما تا کنون هیچ مشکلی را از من سینماگر حل نکرده است. به عنوان مثال هنگامی که من حدود ۲۰ سال قبل وامی را برای ساخت فیلم«محکومین بهشت» دریافت کردم ولی با توجه به مشکلاتی که آن زمان برای من و فیلم ایجاد شد نتوانستم آن وام را تسویه کنم. نه ارشاد و نه خانه سینما،هیچ کدام به من کمک نکردند. وزارت فرهنگ و ارشاد آن زمان، با حمایت تیر و تفنگ ، فیلم مرا مصادره کردند درحالی که دین اسلام معتقد است اگرکسی ورشکسته شد حق اینکه او را آزار دهید ندارید اما آنان با وجودی که من ورشکسته شده بودم فیلم محکومین به بهشت را فروختند تا چهار و نیم میلیون تومانی را که من به بانک بدهکار بودم را بردارند.البته به همین کار هم اکتفا نکردند بلکه پول وکیل و هر اقدام دیگری را که بر علیه من انجام داده بودند را هم از من گرفتم. خانه سینما هم فقط نظاره گر بود و هیچ کاری برای من نکرد، پس خانه سینما کی به درد سینماگر می خورد؟ لذا معتقدم برای من ، بود و نبود خانه سینما هیچ فرقی نمی کند. پلی که نمی شود از روی آن عبور کرد احداث آن به چه دردی می خورد؟ نباید دل به خانه سینما بست.
بهترین راهکار برای بیرون رفت از مشکلات خانه سینما که بتواند سربزنگاه مشکلات سینماگران را- در حد توان - حل کند و به یک تشکل صنفی فعال تبدیل شود چیست؟
پرهیز از سیاست بازی در خانه سینما. متاسفانه بیشتر فعالیت خانه سینما بویژه درسال های اخیر، سیاسی کاری بوده است.باید این دست از فعالیت ها از خانه سینما رخت بربندد. سینمای ایران درحال حاضر با مشکلات عدیده ای مثل معضل تولید، پخش و اکران روبرو است لذا سیاسی کاری برخی ها درخانه سینما، باعث می شود تا سینماگران از ذهنیت تولید دور شوند.فیلمسازی که باید هر یکی دو سال،یک فیلم بسازد چرا این زمان به ۵ یا ۱۰ سال افزایش پیدا می کند؟ این ها مسائلی است که باید خانه سینما به آن بیندیشد نه اینکه به فکر صدور فلان بیانیه یا موضع گیری در مورد فلان مدیر باشد.
با تشکیل هیات مدیره خانه سینما، فکر می کنید این مشکلات حل خواهد شد؟
به هیچ عنوان، انتخاب هیات مدیره خانه سینما هم، نمی تواند این مشکلات را حل کند چرا که مشکل، مشکل اندیشه مدیریتی کلان ارشاد بر منبای خواسته های دولت از سینما است. ما چرا هم اکنون با بحران فرهنگی نسل جوان روبرو هستیم؟ چون مدیران کلان کشور در آموزش و پرورش و دانشگاه ها، برای مسائل فرهنگی و تربیت دینی کشور فکری نکردند. این ها مسائلی است که باید حل و فصل شود.
کلام آخر؟
امیدوارم هر تشکلی در این کشور در راستای اهداف و وظایف خودش فعالیت کند. باید مسائل سیاسی رابه اهلش سپرد و این مسائل در مکان خاص خودش پیگیری شود. یک تشکل سینمایی که باید بیشترین فعالیت هایش برمبنای رفع مشکلات صنفی باشد نباید با جانبداری از مسائل سیاسی زود گذر، رسالت خویش را خدشه دار نماید.
گفتگو: مجید معافی
