به گزارش هنرنیوز، سیداحمد محیط طباطبایی امروز شنبه 30 اردیبهشت در همایش «موزه و جهان در حال تغییر» گفت: موزه‌ها فقط برای خوشحال كردن نیستند، گاهی بازدیدكنندگان را عصبانی یا خسته می‌كنند، چون گذشته را به یادشان می‌آورند. گاهی نیز موزه‌ها مهجور واقع می‌شوند و فقط برای این وجود دارند كه باشند.
وی اظهار کرد: شعار امسال موزه‌ها از یك زاویه‌ی دیگر و از ابعاد بی‌نهایتی نشأت گرفته است. پدیده‌ی موزه و حضور آن در بستری كه آن را حفاظت كند، بیشتر به این شعار بازمی‌گردد.
او ادامه داد: برای جامعه‌ای که به فرهنگ و محیط زیست اعتقاد ندارد و قطع درختان و نابودی جنگل‌ها را برای این‌كه راه‌ها كوتاه‌تر شوند انجام می‌دهد و برای فضاسازی‌ها و توسعه مبنا را فقط اقتصاد و پول می‌داند، موزه قطعاً عنصر خشمگین سازی است. موزه وجدان جامعه است.
محیط طباطبایی اذعان کرد: شاید اكنون ما آن‌قدر به ساخت موزه نیاز نداشته باشیم كه به تغییر نگاه در بدنه‌ی موزه حتا بدنه‌ی كارشناسی آن نیاز داریم. باید بدانیم و بفهمیم كه از چه چیز تعریف می‌كنیم و جهان در حال تغییر جامعه‌ای كه تعریف می‌شود چیست؟
وی اضافه کرد: اهمیت موزه‌ها در این است که آنها راه پیدا کردن آینده را برای کسانی که گذشته را چراغ راه قرار می‌دهند، فراهم می‌کند.
او گفت: قطعا نگاه موزه‌یی داشتن نگاهی است كه نتیجه‌اش صلح و شناخت است. این در حالی است كه جنگ از عدم شناخت، ترس و سرانجام خشونت ایجاد می‌شود. موزه می‌تواند هر كدام از این‌ها را به یكدیگر نزدیك كند تا صلح ایجاد شود.
محیط طباطبایی با بیان این که موزه‌ها یک نوع جهان‌بینی و تفکر را بوجود می‌آورند، تاکید کرد: در این روزها باید سپاس‌گزار گذشته و آینده‌ی خود باشیم و این را بهانه‌ای قرار دهیم تا به یاد آوریم كه كجا هستیم. اگر به تهران نگاه موزه‌یی داشته باشیم، باید به این فكر كنیم كه فقط عودلاجان نباید یك موزه شهر باشد، بلكه شهر تهران یك موزه شهر است.
او ادامه داد: مگر تهران به‌جز یك نگاه خاطره‌یی و یك نگاه موزه‌یی چیز دیگر است. شهری كه اجزای آن در شناخت تنوع دارد، ما باید عینك سیاه را با عینك سفید برای بهتر دیدن جابه‌جا كنیم.
او تاکید کرد: در حوزه‌ی فرهنگ، موزه‌ها امكان پایداری دارند و قطعا یك مدیریت پایدار نیاز دارند تا بتوانند به یك نكته‌ی مثبت برسند.
رییس ایكوم ایران گفت: بیشتر از این‌كه بخواهیم به تاریخ، موزه‌ی فضا و جایگاه آن در كشور بپردازیم، باید به موزه به‌عنوان یك پدیده و یك آینه نگاه كنیم.
وی متذکر شد: زمانی كه می‌گوییم دارالفنون را به یك موزه تبدیل كنیم، این مفهوم را می‌رساند كه نه موزه را شناخته‌ایم و نه تعریفی از آن داریم. ما باید به حفاظت از آنچه داریم بپردازیم.
محیط طباطبایی اضافه کرد: در واقع، درک جدید تغییرات موزه‌ای همراه با پدیده رسانه‌ای است. باید تفكر و موزه ها را با انقلاب ارتباطی جدید خود به خانه‌های‌مان ببریم و اهمیت بالقوه‌ی موزه‌ها را به حالت بالفعل درآوریم.
