«لرد» فردا روز به پشتوانه جایزه‌ای که در کن گرفته در دیگر فستیوال‌های کوچک و بزرگ سینمایی حضور پیدا خواهد کرد. احتمال اینکه دوباره نیز صاحب جایزه شود زیاد است آن وقت است که رسول‌اف با هر جایزه‌ای که می‌گیرد به ریش وضع سینمای ایران خواهند خندید و در ذهنش سوژه‌های بعدی برای ساخت فیلم‌هایی که قرار است چهره‌ای زشت‌تر و لجن‌مال‌تر از ایران به تصویر بکشد را مرور می‌کند.

فیلم سینمایی لرد ساخته محمد رسول‌اف توانست جایزه نوعی نگاه جشنواره کن را به دست آورد؛ فیلمی که بدون مجوز نمایش و غیرقانونی به جشنواره کن رفت و جایزه هم گرفت. تا امروز هیچ اظهارنظر مثبتی از سوی ایرانیانی که این فیلم را دیده‌اند، منتشر نشده و برعکس داستان و محتوای فیلم نشان‌دهنده عمق سیاه‌نمایی است که کارگردان فیلم نسبت به کشور داشته است. رسول‌اف پیش از این نشان داده برای کسب جایزه از فستیوال‌های خارجی از هر کاری فروگذاری نمی‌کند و حتی حاضر است در فیلمی با موضوع ضدامنیت ملی مشارکت داشته باشد. در عوض این کارگردان به خوبی فهمیده که در سینمای ایران چه خبر است و برای اینکه دیده شود و نازش خریدار داشته باشد باید چکار کند. هیچ بعید نیست چند ماه دیگر زمانی که سازمان سینمایی برای نشان دادن کارنامه مثبتش سراغ جمع‌آوری اعداد و ارقام برود جایزه نوعی نگاه جشنواره کن را به عنوان یکی از گل‌های سرسبد جوایز سینمای ایران در سال ۹۶ روی دست بگیرد و حتی مدیر مفخم‌اش را در دستیابی رسول‌اف به این جایزه مؤثر بداند.

البته هم که مدیریت سازمان سینمایی در رسیدن به چنین وضعیتی مؤثر و مثمر بوده است، وگرنه هیچ کشوری اجازه نمی‌دهد که فیلمی با چنین وضعیتی از سیاه‌نمایی به خارج از کشور برود و علیه همه حیثیت کشور لجن‌پراکنی کند. به نظر می‌رسد رسول‌اف حتی نمی‌خواهد حرمت همراهی دولت را نگه دارد، زیرا هرچه دستگاه دیپلماسی دولت خود را به آب و آتش می‌زند که در دل غربی‌ها جایی باز کند با گندی که رسول‌اف در کن فرانسه زد، خیلی چیزها بدتر از سابق شده و حالا دیپلمات‌ها باید شیلنگ به دست کثافت‌های سینمایی را از در و دیوار بشویند. سؤال اینجاست که بعد از این جایزه کذایی جشنواره کن چه خواهد شد؟ فردا رسول‌اف قهرمان ملی می‌شود و در بازگشت به ایران برایش طاق نصرت خواهند بست؟ روزنامه‌های اصلاح‌طلب که از الان خود را آماده کرده‌اند که فرش قرمز پهن کنند.

آنها حتی از اینکه دیروز از سیاه بودن فیلم رسول‌اف نالیده‌اند، ابراز پشیمانی کرده و برای اینکه به وی تبریک بگویند پیشقدم هم شده‌اند! شاید تبریک به کسی که روی حیثیت یک کشور لجن می‌پاشد از ابزار جدید ابراز روشنفکری شده و در نسخه‌های جدید روشنفکرمآبی باید چنین رفتار سخیفی داشت تا خود را از دیگران متمایز کرد! ولی تصمیم سازمان سینمایی چه خواهد بود؟ فردا «لرد» در کدام جشنواره به نمایش درخواهد آمد؟ آیا باز هم به صرف گفتن اینکه فیلم پروانه نمایش نداشته، قرار است همه چیز تمام شود یا اینکه کمی هم حمیت و مردانگی قرار است در کار باشد تا جلوی این روند مبتذل تولید فیلم و اکران فیلم‌های بدون مجوز گرفته ‌شود؟ سازمان سینمایی باید تکلیفش را با خودش روشن کند که آیا قرار است جلوی بی‌قانونی را بگیرد یا با سکوت بی‌معنایش راه را برای کسانی که می‌خواهند ادای «رسول‌اف»‌ها را دربیاورند و با دور زدن قانون فیلم بسازند و در خارج از کشور به نمایش بگذارند، همواره کند؟ آن وقت هرچه سیاه‌تر محبوب‌تر و احتمال جایزه گرفتن هم بیشتر! اگر چنین است پس چرا اصلاً ما سازمان سینمایی داشته باشیم؟ فرق بودن یا نبودن سازمان عریض و طویلی که چندین مدیر ریز و درشت دارد در چه چیزی خواهد بود؟ اگر تعطیل شود که بهتر است چون بودجه‌ای را که صرف حقوق مدیرانش می‌شود، می‌توان در جای دیگری هزینه کرد و حتی با آن می‌شود گلخانه‌ای راه انداخت و گوجه و خیار کاشت به کشاورزی کشور هم کمک کرد و امید داشت که محصولش بهتر و مفیدتر از وضعیت فعلی است که آقایان مدیر برای سینما ساخته‌اند.

فیلم «لرد» فردا روز به پشتوانه جایزه‌ای که در کن گرفته در دیگر فستیوال‌های کوچک و بزرگ سینمایی حضور پیدا خواهد کرد. احتمال اینکه دوباره نیز صاحب جایزه شود زیاد است آن وقت است که رسول‌اف با هر جایزه‌ای که می‌گیرد به ریش وضع سینمای ایران خواهند خندید و در ذهنش سوژه‌های بعدی برای ساخت فیلم‌هایی که قرار است چهره‌ای زشت‌تر و لجن‌مال‌تر از ایران به تصویر بکشد را مرور می‌کند.