پاشا در گفتگو با خبرنگار گروه کتاب و ادبیات هنرنیوز در باره تازه ترین اثر خود گفت: عنوان مجموعه جدید من «واژه ها به همین منوال» است که ۴۹ قطعه شعر است که در سال ۱۳۹۲ منتشر شد.
وی با بیان این مطلب افزود: همیشه بعد از اینکه یک شاعر مجموعه ای را منتشر می کند، یکی دو سال باید بگذرد تا کتاب های جدید جمع آوری شوند یعنی به طور معمول و منطقی یکی دو سال زمان لازم است تا کتاب جدید آماده انتشار شود ولی من بعد از چاپ آخرین کتابم در سال ۱۳۸۲ با عنوان «نام ابوالفضل من پاشاست» که آخرین کتاب کاغذی من محسوب می شد، بنا بر اینکه بازار کتاب افت کرده بود و ناشرین نمی توانستند زیاد همکاری بکنند دیگر کتابی را به صورت کاغذی انتشار ندادم، فقط یکی از کتابهایم را به شکل الکترونیک درآوردم که قابل استفاده در فضا مجازی بود، تا اینکه اخیرا فضا بهتر شد، اوضاع نشر کمی به سامان شد و ناشران هم رغبت بیشتری نشان دادند و من کتاب جدیدم را به انتشارات بوتیمار که ناشر تخصصی شعر است سپردم و منتشر شد.
وی در خصوص شعرهای این مجموعه گفت: در این مجموعه شعرهای من تغییرات اساسی داشته اند؛ من یک مقدمه در این کتاب نوشته ام و در آن روند کار خویش را توضیح دادم.
پاشا در تشریح نوع رویکرد و تغییرات این شعرها اظهار داشت: شعرهای قبلی من شعرهای منصوب به دهه هفتاد بود، اما من در این مجموعه شعرهای دهه ۹۰ را ارائه کردم که به نسبت شعرهای دهه ۷۰ من تغییرات اساسی کرده است؛ مبنی بر اینکه این شعرها چندساختاری شده اند و نمودی از بی نظمی جهان هستند که خود این بی نظمی جهانی سبب می شود شعر به سمت چند ساحتی و چند ساختاری شدن برود.
وی به ویژگی های این کتاب اشاره کرد و گفت: یکی از ویژگی های این شعرها استفاده از طنز پنهان است، از دیگر ویژگی های آن این است که هر مصراع قبل از آنکه تمام شود مصراع بعد به لحاظ مضمونی شروع می شود؛ به همین دلیل مخاطب باید یک دریافت ذهنی از این شیوه داشته باشد وگرنه شاید زیاد از این شعرها لذت نبرد و اگر با پیش فرض به سمت این شعرها بیاید تقریبا دست خالی برمیگردد.
پاشا در پاسخ به این پرسش که «عمده نگاهی که در این مجموعه وجود دارد چیست؟» گفت: به هرحال این شعرها حاصل نگاه جدید به کلمه، زبان و جهان است که هر اتفاقی در جهان می افتد اعم از اتفاق سیاسی، فرهنگی، تاریخی و اجتماعی همه اینها را در بر می گیرد، مضافا بر اینکه در این کتاب حتی گاهی ممکن است برخورد با یکی مشاهیر ایران و جهان برخورد تازه ای باشد؛ در این شعرها ارائه یا نمود از تخریب و بی نظمی در جهان است هم در شکل و هم در ارائه.
وی درباره کاربردی و ادعای مدرنیسم و پست مدرنیسم در جامعه ایرانی گفت: مدرن و پست مدرن تعاریف چندان کاملی در جامعه ما ندارند مضاف بر اینکه هرکسی از ظن خود با این مفاهیم یار می شود و حتی تفسیر به رای صورت میگیرد، در صوتیکه اگر به لحاظ تاریخی و فرهنگی آن را در ایران بررسی کنیم هیچ کدام در ایران اتفاق نیفتاده اند و تجربه نشده اند ولی ما به شکل گرته برداری این فضاها را تجربه می کنیم یعنی وقتی یک فیلم خارجی می بینیم گرایش به مدرن و پست مدرن را به شکل غیر مستقیم مورد تجربه قرار میدهیم، اما این در ذهن آحاد جامعه نیست و در ذهن هنرمندان در حال وقوع است و اغلب مخاطبان ما هنوز در سنت گرفتار هستند کما اینکه شعر سنتی هنوز در جامعه ما رواج دارد.
وی در خاتمه خاطرنشان ساخت: هنرمندان و شاعران با این تجربه ها بی ارتباط نیستند ولو اینکه تجربه های دست چندمی باشد، من نیز از این بابت این تجربه ها را داشتم و این شعرها دریچه هایی به این مضامین دارد ولی اینکه چگونه از این شعرها در جامعه استقبال بشود باید گفت مسلما مخاطب ما برای شعری که از مفاهیم رایج و زبان فرا روی کرده است مخاطب انبوه نخواهد بود و این شعرها مخاطب خاص خود را دارد.
