دبیركل كمیسیون ملی یونسكو:
دو اثر ایران در فهرست میراث مستند حافظه جهانی یونسكو ثبت جهانی شد
با ثبت «ذخیره خوارزمشاهی» و مجموعه برگزیده «نقشه های تاریخی ایران در عصر قاجار» در فهرست میراث مستند حافظه جهانی یونسكو تعداد آثار ثبتی ایران در این بخش به هفت اثر رسید.
تاريخ : چهارشنبه ۲۹ خرداد ۱۳۹۲ ساعت ۱۵:۵۵
به گزارش هنرنیوز، محمدرضا سعیدآبادی- دبیركل كمیسیون ملی یونسكو- عصر روز چهارشنبه در نشست رسانهای در دفتر یونسکو گفت: این آثار در نشست اخیر شورای مشورتی برنامه حافظه جهانی كه ۲۸ خرداد به میزبانی كره جنوبی برگزار شد، به فهرست حافظه جهانی اضافه شدند.
وی اعلام کرد: در این نشست در مجموع ۵۴ اثر جدید از ۴۰ كشور جهان به فهرست حافظه جهانی راه یافتند كه دو اثر پیشنهادی ایران با نام های «ذخیره خوارزمشاهی» و مجموعه برگزیده «نقشه های تاریخی ایران در عصر قاجار» در بین آنها بود.
سعیدآبادی بیان کرد: با ثبت این دو اثر جدید، تعداد آثار میراث مستند حافظه جهانی به عدد ۲۹۹ افزایش یافت كه هفت اثر آن متعلق به ایران است.
او با اشاره به این که ایران در رتبه سوم آسیا پس از کره جنوبی با ۱۱ اثر و چین با ۹ اثر قرار دارد، افزود: به لحاظ رتبه جهانی نیز ایران با هفت اثر ثبت شده جزو ۱۰ كشور نخست جهان است. نخستین کشور آلمان با ۱۷ اثر پس از آن اتریش با ۱۳ و لهستان و روسیه با ۱۲ اثر رکوردار ثبت میراث مستند در حافظه جهانی هستند.
وی درباره ویژگیهای این دو اثر ثبت شده اخیر از سوی ایران اظهار کرد: ذخیره خوارزمشاهی نوشته «زین الدین اسماعیل ابن جرجانی» است كه در كتابخانه شهید مطهری نگهداری می شود و مهمترین كتاب پزشكی تا دوره جدید و دایره المعارف كاملی از اطلاعاتی چون علل بیماری ها، درمان، چون گیاهان دارویی و ... است.
سعیدآبادی افزود: ترجمه این اثر به زبان فارسی در ۹۰۰ سال گذشته نشان دهنده اهمیت این زبان در علوم است.
او با اشاره به این که مجموعه برگزیده نقشههای دوره قاجار ایران شامل بیش از ۴۰۰ نقشه و سند مربوط به این دوره تاریخی است كه در مركز اسناد و دیپلماسی وزارت امور خارجه نگهداری می شود، خاطرنشان کرد: این اثر نشان دهنده تحولات اجتماعی سیاسی ایران، روش های نقشه نگاری و تحولات درون مرزی و تاریخ تحولات كشور است كه قدمتی معادل ۲۴۰ تا ۹۰ سال دارد.
دبیركل كمیسیون ملی یونسكو توضیح داد: این مجموعه شامل ۵۰۰ نقشه دست نگار و یا چاپ سنگی دوره قاجار است كه با توجه به شاخص های رایج اندازه گیری در آن زمان به موضوعاتی چون نقشه شهرها و آبادی ها، منابع آب و روش های انتقال آن و خطوط مرزی می پردازد.
او درباره برنامه جهانی آثار مستند در یونسكو توضیح داد: این برنامه از سال ۱۹۹۲ ایجاد شد كه به كشورها فرصت می دهد هر دو سال یك بار آثار خود را ثبت كنند؛ در گذشته نیز از ایران آثاری چون شاهنامه بایسنقری، وقف نامه ربع رشیدی، خمسه نظامی، التفهیم ابوریحان بیرونی به ثبت رسیده اند.
وی متذکر شد: آثار ثبت شده در این فهرست باید دارای دو ویژگی قدمت و دست نخوردگی باشد و در نتیجه ثبت آنها سه رویكرد بهبود شرایط نگهداری، ارتقای شناخت بشریت نسبت به آنها و همچنین گسترش دسترسی به این آثار محقق می شود.