مصطفی اوجی طراح گرافیک گفت:پیشینه غنی هنر ایران رسالت ما را برای هنر امروز پررنگ‌تر می‌کند.
وی در پاسخ به این سوال که درباره پیشینه غنی هنر های ایرانی نکته ای را لازم به ذکر می دانید؟ گفت : پیشینه غنی ایران در زمینه هنرهای تجسمی رسالت ما را برای کاربرد آن در هنر امروز پررنگ‌تر می‌کند. لازم است، هنرمندان میراث فرهنگی و هنری ما را بررسی کنند از آن برای خلق آثار هنری خود بهره گیرند. شاهد بارز این شناخت و توان مرتضی ممیز بود. با اینکه ممیز خطاط نبود به علت شناخت خوشنویسی ایرانی تمامی آثار وی در حوزه خوشنویسی کامل و بدون نقص است. هنر او سرشار از علائم تصویری فرهنگ غنی هنر ایران بود. در سایر حوزه‌ها آثار او بیانگر شناخت و اشراف بر تمامی دوران های هنر ایران است. او پیشینه تصویری ایران را به خوبی می‌شناخت و به صورت مطلوبی از آن بهره می‌برد. به برداشت درست از محتوا بسیار اهمیت می‌داد و محتوای درست را بی‌هیچ زائده و یا شاخ و برگی به نمایش می‌گذاشت. این موضوع در کلیه آثار او به وضوح به چشم می‌خورد.
وی در پاسخ به این سوال که به نظر شما برای طراحی حروف دانش چه اصولی لازم است؟ بیان کرد: طراحی حروف به اعتقاد من نیاز به شناخت از قواعد خط و نوشتار، اصول خوشنویسی و شناخت مبانی فرم دارد. در واقع می‌توان گفت : حروف از فراز و فرودهایی برخوردارند که نمي‌توان بدون شناخت از آنها است به تغییر فرم آنها پرداخت. در سراسر تاریخ هنر و در تمامی سبک‌های هنری جدید. تغییر شکل در واقعیت تابع شناخت هنرمند از عینیت و طبیعت فرم‌هاست.
آگاهی زمینه تغییر است. و عدم شناخت از خصوصیات فرم نتیجه مطلوبی ندارد و اثری به دست می‌دهد که تنها با سلیقه عده‌ای هماهنگی دارد. گرافیک ترجمه درست یک ذهنیت است، در غالب حروف و کلمات، این پرداخت می‌تواند به صورت فیگوراتیو و یا آبستره انجام شود. معتقدم از آنجا که ایران دارای منابع تصویری غنی و پرباری در زمینه هنرهای تجسمی می‌باشد.
وی در پاسخ به این سوال که لزوم دقت در انتخاب گونه های نشانه تصویری و یا نوشتاری برای یک موسسه را چه می دانید؟ اظهار کرد: طراحی لوگو به واسطه اختصار و رسالتی که در نشان دادن معنای غنی در کوچکترین کلمه دارد، بسیار مهم و اساسی است از طرفی لوگو هم چون آرم جزئی با دوام از هنر گرافیک است و تا سال‌ها جزو شناسنامه یک شرکت یا مؤسسه می‌ماند و این امر بر حساسیت طراحی لوگو می‌افزاید. در واقع می‌توان گفت طراحی لوگو ماندگارترین هنر تصویری در میان زیرشاخه های هنر گرافیک است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا تا به حال درباره نشانه شناسی و طراحی حروف نوشتاری یا به عبارت دیگر فونت حرکت درستی انجام شده است؟ بیان کرد: در واقع نشانه شناسنامه یک مؤسسه است و از این بابت می‌توان گفت، مهم‌ترین عنصر در هنر گرافیک به حساب می‌آید. که می توان گفت این کار در مواردی به صورت اصولی و با رعایت استاندارد ها صورت گرفته است. در خصوص طراحی نوشته و فونت خیر می توان گفت ، در ایران بدعت خاصی صورت نگرفته است. در دو دهه اخیر، حروف فارسی بگرفته از حروف لاتین در ایران طراحی شده است اما خطی که سابقه درخشان خوشنویسی و حروف سنتی ایران را با خود به همراه داشته باشه، و برداشتی تازه از خوشنویسی ایرانی باشد طراحی نشده است. در واقع آثار این دو دهه صرفاً برداشتی سلیقه‌ای و نا به جا از نمونه‌های غربی است. تایپوگرافی از هنرهایی است، که شناسنامه فرهنگ ایرانی است.
وی در پاسخ به این سوال که در مجموع حروف طراحی شده تاکنون طرحی داشته‌اید؟ اظهار کرد: فونت ترافیک در سال 1355 توسط بنده ایجاد شد. این فونت برگرفته از حروف لاتین و فونت نازنین است. در این طراحی که در لندن انجام گرفت تلاش داشتم از فرهنگ ایرانی برای طراحی بهره‌بگیرم.
وی در پاسخ به این سوال که در خصوص سال های فعالیت خود در کانون چرورش فکری کودکان و نوجوان توضیحاتی ارائه کنید؟ گفت: کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در دهه 40 و 50 عصری از شکوفایی خود را سپری کرد. و به عنوان قطب مؤثر در تولیدات هنری ایران بود. در زمینه تئاتر آثار کیارستمی و در زمینه سینما شاپور غریب و سهراب شهید ثالث و کیارستمی بسیار مؤثر بودند. در هنر تصویرسازی، زرین کلک، بهمن دادخواه، بهرام خائف، علی اکبر صادقی، نفیسه ریاحی و بسیاری دیگر فعالیت می‌کردند. در زمینه گرافیک : مرتضی ممیز که سیاه پرنده، دایره فیلم‌های ساخته او بود، هم چنین پرویز کلانتری، فرشید مثقالی، ابراهیم حقیقی، و در نهایت من به فعالیت مشغول بودیم.
وی در پاسخ به این سوال که آیا آثار کانون در آن سال ها توانست توجه دیگر کشور ها را نیز به خود معطوف کند؟ بیان کرد: آثار کانون در این سال‌ها جایزه‌های جهانی را به خود اختصاص می‌داد و این از تلاش بی دریغ هنرمندان آن دوره و تعهد به هنرمایه می گرفت.
وی در پاسخ به این سوال که سال های طلایی کانون را چه دوره ای می دانید؟ اظهار کرد: در سال‌های 48 تا 57 زیر نظر مرتضی ممیز، فوزیه تهرانی، علی‌اصغر محتاج، مهنوش مشیری، بهمن جلالی و بسیاری دیگر دوران طلایی گرافیک ایران را رقم زدند. این گروه مجله تماشا را منتشر می‌کردند که بعدها به نام سروش تغییر نام داد. در همان دوران در تالار وحدت که جزو وزارت فرهنگ و هنر بود، صادق بریرانی و بهزاد حاتم در طراحی پوستر دستی توانا داشتند.
وی در پاسخ به این سوال که در خصوص کارهای ماندگار کانون در آن سال نیز توضیح دهید؟ بیان کرد: در کانون جلدهای آلبوم‌های صوتی، صدای شاعر از جمله نیما یوشیج، اخوان ثالث، نادر نادرپور، اخوان ثالث، شهریار، سعدی، حافظ، ابوسعید، و احمد شاملو توسط کانون طراحی و منتشر شد. طراحی جلد این صفحات عمدتاً توسط مصطفی اوجی و فرشید مثقالی انجام می‌شد. مجموعه زندگی‌نامه آثار موسیقی دامن‌های بزرگ نیز در این دوران انتشار یافت آثار شوپن ، شوپرت و موتسارت و لیست در کانون منتشر شد.
وی در پاسخ به این سوال که بعد از کانون فعالیت هنری خود را چگونه ادامه دادید؟ اظهار کرد: پس از این سال‌ها در انگلستان به ادامه تحصیل و هنرآموزی پرداختم، آرم کارخانه یک و یک را در همین دوران در انگلستان طراحی کردم.لوگو تایپ‌های من از سال 1350 تا سال 1390 در کتابی منتشر خواهد شد. هم اکنون در نمایشگاهی 40 اثر از این 70 لوگو تایپ در گالری صبا از مجموع فرهنگستان هنر به نمایش درآمده است.
