«محمدتقي فهيم» در نشست فيلم «پروفسور و معادله محبوبش» گفت: متاسفانه سينماي ژاپن، ناب بودن خود را تحت تاثير سينماي غرب و هاليوود از دست داده است.


نشست فيلم «پروفسور و معادله محبوبش»، با حضور محمدتقي فهيم با وحيد اسلامي برگزار شد.
بنا بر اين گزارش، در ابتداي اين نشست «وحيد اسلامي» درباره سينماي نوين آسيا و ژاپن گفت: در فيلم‌هاي جديد ژاپني و كره‌اي رويكرد شكست زمان بسيار ديده مي‌شود و اين سئوال براي ما پيش مي‌آيد كه آيا تشخص فرهنگ و جغرافياي ژاپن باعث اين موضوع مي‌شود يا اينكه اين موضوع الهام گرفته از سينماي هاليوود است.
در ادامه «محمدتقي فهيم» در اين نشست، گفت: با استفاده از همين رويكرد شكست زمان سعي كرده‌ايم نگاه تازه به مسائلي مانند عشق و زندگي داشته باشم. تاكاشي كويي جوين كارگردان اين فيلم دستيار كوروساوا بوده و ما او را از اين عنوان مي‌شناسيم ولي اين كارگردان از نظر گرايشات ماورايي و روحاني نقطه مقابل ديد كوروساوا را دارد كه ديدي مادي‌گرايانه دارد. اين كارگردان سعي مي‌كند در اين فيلم با استفاده از بستر متافيزيك در داستان مفاهيمي مانند دوستي، عشق و صميميت را يادآور شود و همين باعث مي‌شود فن‌هاي زيبايي از جنبه احساسي در فيلم به وجود بيايد كه با وجود زمان طولاني فيلم، اصلا بيننده را اذيت نمي‌كند. شكست زماني هم كه در فيلم به كار مي‌رود، بسيار در خدمت محتواي فيلم است و فيلمساز متاثر از باورهاي شرقي دست به اين كار مي‌زند.
اسلامي هم با تاكيد بر اين موضوع، گفت: فرهنگ غربي از منظري سه‌گانه به روح انسان مي‌نگرد و روحانيت را در سه بخش پدر، پسر و روح‌القدس مي‌بيند اما فرهنگ شرق دو بعد درون و بيرون انسان را در نظر مي‌گيرد و اين تفاوت اصلي نگاه فيلمساز شرقي به مسائل ماورائي است.
در ادامه فهيم در مورد سينماي ژاپن گفت: متاسفانه سينماي ژاپن ناب بودن خود را تحت تاثير سينماي غرب از دست داده است. بعد از جنگ جهاني دوم، اين سينما دوره‌اي از نوزايي را آغاز كرد و با وجود اينكه اين سينما با فرهنگ غني ژاپن به تمام نقاط جهان رفت و محدود به شرق نشد، مفاهيم و مضامين اين سينما تغييرات زيادي كرد ولي آنچه مسلم است، اين است كه از سوي برخي فيلمسازان، تلاش شده روح و ارزش‌هاي شرقي هنوز در اين سينما حفظ شود و اين فيلم يكي از نمونه‌هاي اين تلاش است.
فهيم همچنين در پاسخ به سئوالي در مورد استفاده از رياضيات در اين فيلم گفت: رياضيات علم پيچيده‌اي است با فرمول‌هاي پيچيده و كارگردان با استفاده از فرمول‌هايي كه مي‌تواند اثبات كننده وجود جهان باشد سعي مي‌كند از زبان شخصيت اصلي خود احساس و عواطفي را كه در جهان متافيزيك موجود است، بيان كند و حتي استفاده از اين رياضي نيز در فيلم به صورتي كاملا شرقي اتفاق افتاده و اصلا در فيلم خسته‌كننده به نظر نمي‌رسد



منبع: فارس