در این كتاب، نویسنده از رابطه دوستی یک طوطی و زنی میانسال می‌نویسد و در میانه این داستان‌سرایی مخاطب را با روایتی شاعرانه روبه‌رو می‌كند. 
«طوطی» كه عنوان اصلی‌اش «لوییزیتو؛ یک داستان عشقی» بوده، در سال ۲۰۰۸ میلادی به قلم سوزانا تامارو، به زبان ايتاليايی، منتشر شد. این اثر، داستانی است درباره هوشیاری قلب و گره‌های غیر قابل گشایشی كه ناگهان باز می‌شوند و انسان‌ها را به زندگی باز می‌گردانند.
سوزانا تامارو در سال ۱۹۵۷ میلادی به دنیا آمد و بیشتر در حوزه مستندسازی علمی و دستیاری كارگردان فعالیت كرد و البته در همان زمان به نوشتن داستان‌ كوتاه و رمان هم مشغول بود. وی در سال ۱۹۹۴ میلادی رمان «برو دنبال دلت» (برو آن‌جا كه دلت می‌گوید) را نوشت كه لقب پرفروش‌ترین كتاب ایتالیایی قرن بیستم را یدک می‌كشد.
شخصیت‌های اصلی این كتاب، زنی میانسال و یک طوطی هستند كه در روایت‌ زندگی و دوستی این دو، داستانی را می‌خوانیم كه بسیار دلنشین است و تنهایی شخصیت زن ميانسال داستان را در دنیای اطرافش نشان می‌دهد.
ورود این طوطی به زندگی زن، بخشی از تنهایی‌های او را پر می‌كند؛ گویی طوطی جای تمام نداشته‌های زن را می‌گیرد و او دیگر تمایلی به دوستان و آشنایان خود نیز ندارد. آنسلما معلمی بازنشسته است و دو فرزندش دور از او زندگی می‌كنند؛ فرزندانی كه در هفته به نوبت، در ساعتی معین با مادرشان تماس می‌گیرند، گویی مسوولیتی بر دوش دارند كه با این كار آن را از میان برمی‌دارند.
لوییزیتو نامی است كه آنسلما برای طوطی خود برمی‌گزیند. او در

داستان به نمادی برای آغاز یک زندگی جدید تبدیل می‌شود و زندگی‌ سرد و بی‌روح آنسلما رنگی جدید به خود می‌گیرد. آنسلما تمامی این‌ها را مدیون حضور همین طوطی است.
آنسلما در این داستان، تمام رویاهای بزرگ و دوستی‌های سال‌های گذشته‌اش را باز می‌یابد. هنر تومارو، نویسنده این كتاب، در رماني كوتاهی كه نوشته اين است كه تمام شوق و سرزندگی را در زندگی شخصیت اول داستانش، با روایتی ساده و دلنشین نشان می‌دهد.
او به لطف لوییسیتو این امكان را می‌یابد كه زندگی‌اش را در دنیایی از سر بگیرد كه گویی در آن همه در حال فراموش كردن او بودند و حالا با آمدن این طوطی همه چیز در نظر آنسلما می‌تواند پایانی خوب داشته باشد.
تومارو در توضیح چگونگی نگارش این داستان در جایی گفته بود: سال‌ها پیش در روزنامه داستان زندگی زوجی را خواندم كه با قوانین سخت نگهداری حیوانات وحشی، یک طوطی را به نزد خود برده بودند. این خبر مرا بسیار تحت تاثیر قرار داد و سال‌ها بعد، ادامه آن داستان، به خلق دوستی آنسلما و لوییزیتو در ذهن من و در داستان «طوطی» منجر شد.
او داستان «طوطی» را یک روایت شاعرانه امروزی خوانده و این اثر به باور او تاییدی است بر نیروی حیات‌بخش عشق و دوستی. تومارو در وب‌سايت شخی خود نوشتن این كتاب را تجربه‌ای شیرین دانسته و چنين نوشته: «طوطی» داستانی غیرمعمول برای مخاطبانش خواهد بود كه در گام نخست، مرا در هنگام نوشتنش بارها شگفت‌زده كرد و در خود فرو برد و اميدوارم مخاطبان داستان هم حسی مشابه من داشته باشند.
در پشت جلد ترجمه فارسی این كتاب آمده است: «گاهی از خواندن داستانی آنقدر لذت می‌بریم كه دو یا چند بار آن را می‌خوانیم، مثل یك شعر زیبا. شاید «طوطی» یكی از آن داستان‌ها باشد. داستانی كه با هر بار خواندن آرام آرام به یك شعر بلند تبدیل می‌شود.»
از این نویسنده ایتالیایی تاكنون آثاری چون «برو آن‌جا كه دلت می‌گوید» با ترجمه شهرزاد میچلی، «توبیا و فرشته» و «جان جهان» با ترجمه هاله ناظمی، «حركت انسانم آرزوست: ماتیلدای عزیز» با ترجمه نادیا معاونی و «زمزمه‌های باران» با ترجمه میترا معتضد در ایران منتشر شده است.

«طوطی» اثر سوزانا تامارو، با ترجمه بهمن فرزانه، با شمارگان دو هزار و ۲۰۰ نسخه و به بهای سه هزار و ۵۰۰ تومان، در ۱۱۵ صفحه از سوی انتشارات «كتاب پنجره» روانه بازار كتاب ایران شده است.