داخلی آرشيو گفتگو سینما

تاريخ : دوشنبه ۲۰ آبان ۱۳۹۲ ساعت ۱۱:۳۳

رضا رویگری در پاسخ به سوال خبرنگار هنرنیوز مبنی بر اینکه چگونه نقش‌های خود را انتخاب می‌کنید؛ گفت: ابتدا به نقشی که برای بنده در نظر گرفتند نگاه می‌کنم. ممکن است یک نقش بسیار خوب پرداخت شده باشد و در کل کار بدرخشد قبول خواهم کرد، اما اگر نقش ضعیف باشد و کار کار خوبی باشد به هیچ عنوان حاضر به همکاری نخواهم شد. حالا ممکن است کارگردان هم خوب باشد اما اگر نقش برای خود من جذاب نباشد این کار را قبول نمی‌کنم. برای قبول کردن کاری، کارگردان، تهیه کننده و سایر گروه در انتخاب‌هایم تاثیر دارد اما مهم‌ترین بخش فیلم نامه است چرا که فیلم نامه پایه کار است.
رویگری در باره سریال «معراجی ها» این گونه اظهار نظر کرد: در حال حاضر مجموعه «معراجی‌ها» به کارگردانی مسعود ده نمکی که در حال ساخت است را نمی‌توان با هیچ کدام از این سریال‌هایی که از تلویزیون در حال پخش است مقایسه کرد چرا که قصه نوعی دارد تمام نقش‌ها بسیار جذاب است. اما در بیشتر موارد قصه‌ها و نقش‌های ما بسیار ضعیف شده اند و از همه بد‌تر اینکه شبیه به هم شده‌اند. چه بخواهیم و چه نخواهیم معضل سینمای ما سناریو است.
وی در ادامه افزود: از یک کارگردان بزرگ پرسیدند سینما از چه چیز‌هایی تشکیل می‌شود گفت از سه چیز فیلم نامه، فیلم نامه و فیلم نامه. او می‌خواست با این حرفش اهمیت این موضوع را برساند. وقتی یک قصه خوب داشته باشید با یک کارگردان متوسط هم می‌توانید از توی آن یک چیزی در بیاوید که قابل دیدن باشد؛ اما وقتی فیلم نامه خوب نداشته باشید بهترین کارگردان را هم که بیاورید نمی‌تواند کاری از پیش ببرد.
رویگری در بیان این مطلب که آیا منظور شما از اینکه می‌گویید نقش خوب باشد بلندی و کوتاهی آن منظورتان است یا اینکه نوع تاثیر گذاری آن در قصه؛ گفت: در همین فیلم آقای لطیفی که برای ماه محم کار کردیم نقشی را که من بازی کردم نقش کوتاهی بود. بسیار هم دوستش می‌داشتم. نقشی بود که جا برای کار کردن داشت و من به عنوان بازیگر می‌توانستم توانایی‌های خودم را به چالش بکشانم. چیزی که اینجا برایم مهم است بازی داشتن و متفاوت بودن با دیگر نقش‌هایی است که کار کردم این ویژگی را این نقش داشت. برایم خیلی مهم است که در یک نقش کلیشه نشوم.
وی در ادامه افزود: دوست دارم نقش‌های متفاوتی را بازی کنم. در نتیجه کوچکی و بزرگی نقش برایم اهمیت ندارد. کار‌های زیادی بوده است که من در یک نقش کوتاه بازی کردم. به عنوان مثال همین فیلم سینمایی «گناهکاران» به کارگردانی فرامرز قریبیان که من در آن بازی داشتم در یک نقش کوتاه ظاهر شدم اما نقش را دوست داشتم و آن ویژگی‌های مد نظرم را داشت. به قول قدیمی‌ها هنرپیشه کوچک و بزرگ وجود دارد اما نقش کوچک و بزرگ وجود ندارد. چه بازیگر‌هایی بودند که از نقش‌های کوچک اسطوره‌ای برای فیلم‌ها وسینما ساخته‌اند.
بازیگر مجموعه «به کجا چنین شتابان» در ارتباط با این موضوع که برای اینکه نقش مورد علاقه‌تان را انتخاب کنید شاید مجبور باشید خیلی از فیلم نامه‌ها را قبول نکنید و مدت زیادی را صبر کنید و بی‌کار بمانید با این موضوع چگونه کنار می‌آیید؛ گفت: بنده همین الان دو کار را رد کردم و حاضر نشدم که در آن بازی کنم. الته یکی به دلیل دوری راه بوده است و دیگری هم به دلیل موضوعاتی است که عرض کردم. البته من کارهای دیگری هم انجام می‌دهم و خودم را درگیر یک موضوع نمی‌کنم و بی‌کار نمی‌نشینم. بنده موسیقی و نقاشی هم کار می‌کنم. این گونه راحت ترم. اگر در بازیگری آن چیزی که می‌خواهم برایم پیش نیامد خیلی راحت کار دیگری را انجام می‌دهم. قرار هم است بعد محرم و صفر چند تا تک آهنگ بخوانم و شاید برای برگزاری کنسرت هم اقداماتی کردم.
رویگری در بیان این مطلب که در طی این مدت آیا در کار‌هایی که حضور داشتید افراد در سر جای خودشان حضور داشتند؛ گفت: خوشبختانه من در تمام کار‌هایی که در این مدت در آن‌ها حظور داشتم همه در سر جای خودشان قرار گرفته بودند. و هر کسی در قسمتی مشغول بوده است حتماً در آن قسمت تخصص داشته است. بیشتر در تله فیلم‌ها مشاهده می‌شود که آدم‌های غیر مجرب حضور پیدا می‌کنند. یکی از دلایلی که کارهای آقای ده نمکی پرفروش می‌شود و دیده می‌شود این است که از افراد کار بلد و حرفه‌ای استفاده می‌کند.
وی در ارتباط با اینکه چرا مردم به سمت ماهواره‌ها و سریال‌های آن‌ها رفته‌اند؛ گفت: اگر دارند ماهواره‌ها را نگاه می‌کنند به این دلیل است که ما سطح سیقه آن‌ها را پایین آورده‌ایم و دوباره باید کلی زحمت بکشیم تا سطح سلیقه آن‌ها را بالا ببریم. فیلم‌های ماهواره‌ای مگر چه چیزی دارند. واقعاً پوچ و تو خالی هستند. همه دستشان را به پشت گرفته‌اند و فقط راه می‌روند. شما در آن سریال‌ها بازی نمی‌بینید در صورتی که بازیگر‌های ما به مراتب بیشتر زحمت می‌کشند و بهتر کار می‌کنند اما دیده نمی‌شوند.
رویگری در پاسخ به این سوال که آیا شما هنوز هم درگیر این موضوع هستید که در بازیگری هر روز یک چیز جدیدی را یاد بگیرید؛ گفت: شاید باورتان نشود من هر بار که قرار است جلوی دوربین بروم پر از انگیزه هستم و به قدری شوق و شور و شعف دارم که حد و اندازه ندارد. دائماً در فکر این هستم که یک کاری انجام دهم که جدید باشد. شک نکنید که این گونه است و اصلاً شعار نمی‌دهم. علاقه‌ای به در جا زدن ندارم.

کد خبر: 65693