بخش سینمایی برنامه خانواده محور «زنده باد زندگی» شب گذشته و مقارن با ایام سوگواری اباعبدالله الحسین(ع) به موضوع «مستند، خانواده و دین» پرداخت.
این بخش که با حضور حسن گوهرپور، کارشناس مجری برنامه و مهدی زمانپور کیاسری، کارگردان اجرا شد بیشتر به موضوع یکی از مهمترین ساخته‌های کیاسری به نام «مشتی اسماعیل» اشاره و درباره آن بحث شد.
حسن گوهرپور در ابتدای این برنامه گفت: مهدی زمانپور کیاسری از سال ۸۲ تا امروز حدود ۶۵ مستند ساخته است که اغلب آن‌ها پس‌زمینه‌های دینی داشته‌اند. مستند «مشتی اسماعیل» هم که امشب بخش‌هایی از آن را شاهد بودیم به نوعی هم در گروه مستندهای دینی ـ آیینی قرار می‌گیرد و هم در زیر مجموعه آثار اجتماعی و خانوادگی.
وی ادامه داد: این مستند بیش از بیست جایزه داخلی و بین‌المللی را در بخش‌های مختلف کارگردانی، فیلم، تدوین و ... از آن خود کرده است.
در ادامه این برنامه زمانپور کیاسری با اشاره به شخصیت «مشتی اسماعیل» گفت: ویژگی عجیب مشتی اسماعیل که باعث شد من ترغیب شوم و این مستند را بسازم تلاش بی‌وقفه او برای زندگی و امید به ادامه راه با وجود کم‌توانی جسمی بود.
این کارگردان سینمای مستند افزود: مشتی اسماعیل الان بیش از ۶۰ سال سن دارد، نابینا شدن او هم بر می‌گردد به حدود ۴۰ سالگی؛ یعنی او از دوران کودکی کم بینا بوده، اما از حدود ۴۰ سالگی دیگر کامل نابینا می‌شود، ولی کماکان به زندگی‌اش ادامه می‌دهد او ناامید نمی‌شود و حتی با جدی نگرفتن این اتفاق سعی دارد او را جزئی از زندگی‌اش بداند.
زمانپور اظهار داشت: شور زندگی، امید، علاقه به خانواده و کار، در مشتی اسماعیل موج می‌زند؛ او سه فرزند دارد که از این میان دخترش کماکان در کنار آن‌ها زندگی می‌کند که متاسفانه او هم دچار نوعی کم بینایی است. دختر و همسرش به مشتی اسماعیل علاقه فراوانی دارند و آن‌ها هم روحیه او را می‌ستایند. حتی با وجود اینکه پزشکان گفته‌اند که ممکن است با عمل بینایی «مشتی اسماعیل» بازگردد اما او با همان روحیه و شوخ طبعی همیشگی از این عمل سر باز می‌زند. در ادامه حسن گوهرپور با اشاره به دیگر اثر مستند زمانپور کیاسری به نام «۳۰ سال زندگی در ۱۰۰ بند» گفت: یکی دیگر از ساخته‌های شما که البته در این دوره جشنواره «سینماحقیقت» هم جایزه گرفت روایتگر زندگی مردی است با تلاش ۳۰ ساله برای معرق‌کاری دعای «جوشن کبیر» به سقف خانه‌اش در «۱۰۰ بند» و سپس دعاهای دیگر؛ به نظر من افرادی مانند مشهدی اسماعیل و شخصیت فیلم «۳۰ سال زندگی در ۱۰۰ بند» به یک معرفت درونی و سرچشمه‌ای از خرد جاویدان یا شهود باطنی رسیده‌اند که هر چقدر این معرفت درونی بیشتر می‌شود آن‌ها با عزم بیشتر و اراده بیشتری به راه‌شان ادامه می‌دهند و البته چون به دریچه‌های تازه‌ای هم از زندگی رسیده‌اند می‌توانند این دریچه‌ها را برای دیگران هم بگشایند.
وی ادامه داد: خانواده‌های این مردان بزرگ هم مانند خودشان بزرگ و بلند مرتبه هستند؛ به هر حال زیستن در کنار انسان‌های وارسته؛ وارستگی باطنی را به همراه خواهد داشت.
زمانپور کیاسری هم در این رابطه گفت: اتفاقا خانواده‌های این افراد در زندگی و آرامش این آدم‌ها بسیار تاثیرگذار بوده و هستند. مثلاً پدر شخصیت اصلی ما در فیلم «۳۰ سال زندگی در ۱۰۰ بند» زمانی که فرزندش روز اول قرآن را در مسجد تلاوت می‌کند آنچنان فرزند را تشویق می‌کند که از او چنین فرد وارسته‌ای ساخته می‌شود. من در تمام آثارم تلاش کردم که فقط ثبت واقعیت نکنم؛ تلاش من همیشه این بوده که خلاقیت را در ثبت واقعیت در نظر داشته باشم. مستند برای من ثبت خلاقانه واقعیت است.
بنابر این گزارش امسال و در بخش مستند دینی و آیینی ششمین دوره جشنواره بین‌المللی مستند ایران «سینماحقیقت»، مهدی زمانپور کیاسری با فیلم مستند «۳۰ سال زندگی با ۱۰۰ بند»، تندیس جشنواره، دیپلم افتخار و جایزه نقدی را به خود اختصاص داد.
