هنرمند، كسی است كه وارد دنیای تخیل میشود
وقتی كار هنری انجام میگیرد كه هنرمند از این جهان عادی و مادی فاصله بگیرد و به دنیای تخیلات وارد شود.
تاريخ : دوشنبه ۷ دی ۱۳۹۴ ساعت ۱۳:۵۷
به گزارش هنرنیوز به نقل از خبرنگار پایگاه خبری حوزه هنری؛ یكی دیگر از نشستهای محفل هنری آفرینش به نام «شیوههای نقد هنری» شنبه پنجم دی ماه ۱۳۹۴ در سالن امیرحسین فردی حوزه هنری برگزار شد. در این نشست، دكتر علی عباسی، استاد دانشگاه شهید بهشتی و مولف چندین كتاب در زمینه نشانهشناسی و تخیلشناسی، مباحثی را پیرامون نقد هنری مطرح كرد.
دكتر عباسی با بیان اینكه نقد هنری به چند شیوه انجام میشود، گفت: این نقد ممكن است درباره شكل یا مضمون باشد یا اینكه هم شكل و هم مضمون را در بر بگیرد.
وی با اشاره به نقدهایی كه از زمان فروید صورت گرفت، گفت: یكی از نقدهای مدرن از فروید و پس از آن یونگ شكل گرفت تا به ژیلبر دوران و ژان یورگوس رسید كه در حوزه تخیلات كار میكنند و به شكل و سبك كاری ندارند بلكه به مضمون توجه میكنند.
این منتقد هنری ادامه داد: فروید معتقد بود انسان وقتی به دنیا میآید روانش خالی است و مانند یك فیلم خام است كه بعدها روی آن چیزهایی ضبط میشود، اما یونگ معتقد بود انسانها با لایهای از ناخودآگاه جمعی به دنیا میآیند نه اینكه از ناخودآگاه فردی به ناخودآگاه جمعی برسند. یونگ معتقد بود هنرمندی كه بتواند خودش را به یكی از كهنالگوها برساند، آثار بدیعی خلق میكند.
دكتر عباسی افزود: بعد از یونگ، باشلار بود كه میگفت با عقدههای جمعی به دنیا میآییم اما عقدههای فرهنگی و كهنالگوهای جهانی هم داریم كه توجه به آن ها میتواند بر فعالیت هنرمند تاثیرگذار باشد و اثر او را ماندگار كند. ژیلبر دوران نیز از منتقدان هنری بود كه به تخیلات انسانها كار داشت. او از جمله افرادی بود كه تخیلات، برایشان دنیای توهمی نبود بلكه آن را جدی میگرفت و معتقد بود هستی شامل سه قسمت است؛ خداوند، ما، تخیلات.
این مدرس دانشگاه درباره مفهوم تخیل در اثر هنری توضیح داد: به عقیده این منتقدان هنری كه تخیل را بخش مهمی از هستی میدانند، هنرمند وقتی كار هنری انجام میدهد كه از سطح خودش فراتر برود، از این جهان عادی و مادی فاصله بگیرد و به دنیای تخیلات وارد شود.
وی با طرح این پرسش كه عكاس چه كار میتواند بكند كه عكسش ماندگار شود، پاسخ داد: باید دو ویژگی را رعایت كند؛ یكی اینكه آن عكس تصویر بیانی داشته باشد و دیگر اینكه به اسطورهها و فرهنگش تكیه كند. به طور كلی، عكسها نشاندهنده تفاوت نگاه عكاسان به جهان هستند و با نقدهای هنری میتوان به جهان درون آن ها دست یافت.