به گزارش هنرنیوز، سید محمد بهشتی در مراسم بزرگداشت مرحوم عدل با اشاره به انتشار مطالب مختلف در رسانه‌ها درخصوص چگونگی و کجایی دفن پیکر وی توضیح داد: قطعاً تمامی این حساسیت‌ها و رصدها و حتی تذکرات دوستان به شخص من از باب دوستی و عشق به شهریار عدل بوده است. تا آنجا که وقتی خبر فوت آن مرحوم رسید، همه‌ی ما دوست داشتیم هرآنچه می‌توانیم و شایسته است به بهترین نحو انجام دهیم. و سراسیمه به دنبال آن بودیم که مقدمات دفن ایشان در قطعه نام آوران را فراهم کنیم.

وی افزود: بعد اقای جلالی - نماینده ایران در یونسکو- پیشنهاد داد که خوب است ایشان را در بسطام دفن کنیم در گیر و دار فراهم کردن مقدمات این کار بودیم که به یاد آوردیم بسطام در فهرست اثار در انتظار ثبت جهانی است و نمی‌شود چنین کاری را انجام داد. بعد هم تلاش کردیم در نزدیک مقبره بسطامی جایی را پیدا کنیم که نشد.

او گفت: سپس تلاش‌ها به دلیل فعالیت مرحوم عدل در شهر‌ری، بدان‌جا معطوف شد و اینها همه از دوست داشتن زیاد عدل بود اما گویی یک تلنگری وارد آمد که آیا این امکان وجود دارد میراث فرهنگی خود اقدام به دفن پیکر یکی از اهالی آن در اماکن تاریخی بکند؟! هرچند قانون به دست بشر تدوین شده و قابل اصلاح و استثنائاتی هم هست اما یادمان باشد قانون یک روح هم دارد. یک لحظه فکر کردیم اگر شهریار زنده بود خودش یک لحظه به چنین چیزی راضی می‌شد؟ به همین دلیل هم مرحوم شیرازی، آذرنوش و مهریار را در اماکن تاریخی دفن نکردیم.

بهشتی اظهار کرد: برای همین عدل را به رسم امانت به خاک سپردیم تا اگر روزی قانون تغییر کرد و یا تصمیم به دفن پیکر او در مکان خاصی گرفته شد، این کار انجام شود.