نیما رئیسی در پاسخ به سوال خبرنگار هنرنیوز درباره اینکه آیا کسی که در فضای دوبله کار می‌کند نباید در وارد فضای تصویر شود گفت: دو جنس آدم در اینجا داریم. عده‌ای که با دوبله کارشان را شروع کرده‌اند و بعد از مدتی بر اساس پیشنهاد‌هایی وارد بازیگری شده‌اند و عده‌ای که با بازیگری کارشان را شروع کرده‌اند و به دلایلی وارد فضای دوبله شده‌اند مانند خود من صادقانه اگر بگویم جواب بنده این است که قائل به این بخش بندی‌ها نیستم.
وی این چنین ادامه داد: این‌ها به نظرم ایجاد محدودیت است. همه چیز به توانمندی خود فرد بستگی دارد. می‌توانم مهران مدیری را مثال بزنم که هنرمند شناخته شده‌ای هم هستند و سال‌ها هم در رادیو کار کرده‌اند و وقتی وارد عرصه تصویر شدند باز هم موفقیت‌‌هایشان بیش از پیش ادامه داشت. این‌ها مرز بندی‌هایی است که خودمان می‌کنیم و می‌گویم در هنر هر چیزی بستگی به توانایی آن هنرمند دارد.
این هنرمند در ادامه گفت: در سیستم استاندارد استودیو‌های هالیوود خیلی از بازیگران و گویندگان وارد حوزه‌های دیگری می‌شوند نمونه بارز آن در فیلم‌های انیمیشنشان است که بازیگران چهره وارد عرصه دوبله می‌شوند و به جای شخصیت‌های کارتونی حرف می‌زنند. و در آنجا اتفاق خودش ایجاد جذابیت می‌کند. به نرم این برای مخاطب جالب است که مثلاً فلان بازیگر جای این شخصیت کارتونی حرف می‌زند و صداهای مختلف و فانتزی را در می‌آورد.
وی در ارتباط با اینکه عده‌ای از بازیگران وارد فضای دوبله می‌شوند و ممکن است ذهن مخاطب را نسبت به کارهای قبلی خودشان خراب کنند گفت: این نگاه که وقتی مخاطب صدای بازیگر را در دوبله‌های تلویزیونی می‌شنود باعث می‌شود تا ذهنیت او نسبت به کاراک‌تر و یا خود بازیگر خراب شود فرضیه اشتباه و از پیش تعیین شده‌ای است. بعضی حرف‌ها پایه و اساس علمی و ثابت شده‌ای ندارد در هیچ جای دنیاشما این حرف‌ها ا نمی‌شنوید این بحث‌ها فقط متعلق به ما است که دلیلش را هم نمی‌دانم. این تفکر اشتباهی است که جا افتاده مثالی می‌زنم چشم ما به دلیل پیش فرضی که از تصاویر دارد ممکن است بین تصاویر دو بعدی و سه بعدی اشتباهاتی را انجام دهد این به دلیل پیشفرضی است که در طول دراز مدت داشته است در این کار هم این گونه است.
رئیسی این گونه ادامه داد: یک مثال کلاسیک هم بزنم شما فکر کنید صدای خسرو خسروشاهی رو تصویر آلن دلون می‌نشیند البته به نظر ما ولی به شما قول می‌دهم اگر یک فرانسوی اینرا ببیند حیرت می‌کند برای اینکه خود آلن دلون بسیار صدای بم و مردانه‌ای دارد کاملاً بر عکس صدای خوشرنگ و جوان خسرو خسرو شاهی.
بازیگر مجموعه «پروانه» با اشاره به بازیگرانی که از فضای اجرا پا به عرصه بازیگری گذاشتند گفت: اینکه یک هنرپیشه در رادیو و یا در عرصه‌های دیگر موفق است یا نه بستگی به خودش دارد ما تماشاگر‌ها انسان‌های فراموش کاری هستیم و این بسیار عالی است ما یادمان رفته که صابر ابر مجری برنامه کودک بوده است و حالا جو بازیگران خوب سینمای ایران است یا شهاب حسینی که ایشان هم کارشان را با اجرای برنامه «اکسیژن» شروع کردند. این‌ها افراد قدرتمندی بودند که در هر حوزه‌ای که وارد شدند توانستند خود و توانایی‌‌هایشان را در عرصه‌های دیگری همچون بازیگری اثبات کنند. هیچ قانونی در هنر وجود ندارد میزان توانمندی افراد قانون را برایشان تعریف می‌کند. اگر خودمان را محدود کنیم در آینده نمی توانیم توان مندی های خودمان را کشف کنیم. باید در راه رسیدن به آن چیزی که علاقه داریم تلاش کنیم و خسته و دلزده نشویم. با قبول محدودیت خودمان را از رسیدن به یک سری موقعیت ها باز می داریم.
وی در باره فعالیت‌های اخیر خود این گونه توضیح داد: در حال حاضر به یکی از علاقه‌های قدیمی خودم می‌پردازم و آن هم تولید کتاب صوتی است. ما این کتاب را به صوت audiobook کار می‌کنیم. اسم کتاب را عنوان نمی‌کنم چون داریم چند کتاب را بررسی می‌کنیم و هنوز به نتیجه خاصی نرسیدیم. به لحاظ زمانی هم تصمیم داریم تا قبل از عید نوروز آن را منتشر کنیم. من با انتشارات نوین کتاب گویا هم کاری کارهای این چنینی را داشته‌ام که نام کتاب قبلی بنده‌ام «چهار میثاق» بوده است. این کار هم در همه جای دنیا رایج است که هنرمندان و یا بازیگران کتاب‌هایی را که شنیدنی باشد می‌خوانند و منتشر می‌کنند.
