جمال شورجه کارگردان با سابقه ی سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینمایی هنرنیوز با اشاره به سالگرد رحلت امام خمینی افزود: زمانی که حضرت امام رحلت کردند من به عنوان دستیار کارگردان سر فیلم سینمایی «الماس بنفش» به کارگردانی آقای رحیم رحیمی پور در اصفهان بودم. در این فیلم آقای مهدی مسعود شاهی مدیر تولید و آقای علیرضا زرین دست نیز مسئولیت فیلمبرداری فیلم را برعهده داشتند. البته روزهای قبل تر ما هم مثل تمامی هم وطن هایمان از طریق تلویزیون می شنیدیم که حال حضرت امام مساعد نیست و ایشان در بیمارستان حضور دارند و بیاد دارم که صدا وسیما هم مدام از مردم می خواست که برای سلامتی ایشان دعا کنند لذا ما در جریان بیماری حضرت امام بودیم و درست شبی که امام رحلت کردند ما هم در حال فیلمبرداری آخرین صحنه های فیلم الماس بنفش در روستایی به نام درچه در اطراف اصفهان بودیم .
وی ادامه داد: بعد از پایان فیلمبرداری و به اتمام رسیدن فیلم، همه خسته، شب را به صبح رساندیم که صبح متوجه رحلت حضرت امام شدیم؛ خبری که همه کشور را غرق ماتم و عزا کرد. این خبر بلافاصله در شهر اصفهان که یکی از شهرهای مذهبی کشور محسوب می شود پیچید و در اندک مدتی این شهر همچون سایر شهرهای کشور، به ماتم و اندوه مبدل گردید.
شورجه اضافه کرد: آن روز همه در همه جای ایران، غرق عزاداری بودند و با وجودی که قرار بود ما آن روز به تهران برگردیم اما به دلیل اینکه همه جا تعطیل شده بود و همه در شوک از دست
” روز رحلت امام روز سخت و تلخی بود و خستگی فیلم با این خبر بر تن ما ماند و به یاد دارم که همه افراد گروه در آغوش همدیگر گریه می کردند و از غم از دست دادن آن بزرگوار سوگوار بودند. “
دادن امام بودند نتوانستیم به تهران برگردیم .
این کارگردان سینمای ایران از زمان فوت امام به عنوان روزهای عجیب و باور نکردنی یاد کرد و یاد آور شد: روز رحلت امام روز سخت و تلخی بود و خستگی فیلم با این خبر بر تن ما ماند و به یاد دارم که همه افراد گروه در آغوش همدیگر گریه می کردند و از غم از دست دادن آن بزرگوار سوگوار بودند.
کارگردان فیلم سینمایی «۳۳ روز» با بیان اینکه ۱۴ خرداد سال ۶۸ روز تلخ و اندوه گینی برای ملت ایران محسوب می شود خاطر نشان کرد: رحلت امام، برای من حتی از مرگ پدر و مادرم هم سخت تر بود چرا که جایگاه امام در زندگی من - به لحاظ اعتقادی و عقیدتی - حتی از جایگاه پدر و مادرم هم بیشتر بود و به همین دلیل بود که رحلت ایشان برای من بسیار تلخ و غیر قابل تامل بود.
شورجه با اشاره به نقش حضرت امام در احیای سینمای انقلابی ایران به سخنان تاریخی ایشان در خصوص سینما اشاره کرد و گفت: حضرت امام در بدو ورود به کشور و علی رغم اینکه کسی تصور نمی کرد امام در خصوص سینما چنین موضع گیری محکمی داشته باشند اما ایشان با صراحت به موضوع سینما پرداختند امری که نشان می داد امام با تمام دغدغه هایی که داشتند از نقش سینما برای رسیدن به کمال و معنویت جوامع ، غافل نشده اند.
وی تصریح کرد: در روز ورود امام به کشور و در بهشت زهرا همه دیدیم و شنیدم که ایشان علاوه بر اینکه به تمام جزئیات کشور اشاره کردند بخشی از سخنان گوهر بار خویش را نیز به فرهنگ و هنر و سینما اختصاص دادند و معتقد بودند که «سینما یکی از پایه های رشد و ترقی است که می تواند در خدمت اهداف بلند انقلاب اسلامی قرار بگیرد و نظام ها را در جهت اهداف خود کمک نماید» به عبارتی حضرت امام معتقد بود سینما همان طوری که می تواند نظام را به انحطاط بکشاند و ابزار دست شیطانی مثل رژیم ستم شاهی باشد همان طور هم می تواند راهنما و هدایتگر باشد و در جهت رستگاری جوامع گام بردارد و به همین دلیل بود که امام در اولین روز ورود خود به وطن در باره سینما اظهار نظر کردند و فرمودند «ما با سینما مخالف نیستیم بلکه با فحشا مخالفیم».
کارگردان فیلم سینمایی «حماسه مجنون» یاد آور شد: متاسفانه سینما در قبل از انقلاب به بهترین وجه در دست رژیم ستم شاهی بود و این رژیم با استفاده از ابزار
” علی رغم تلاش مسئولین و آحاد هنرمندان سینما، ما هنوز بعد از گذشت ۲۳ سال از رحلت حضرت امام، نتوانسته ایم فرمایشات ایشان را نصب العین و چراغ راه خود قرار بدهیم در حالی که آینده سینما و هنر با این فرمایشات گوهر بار ترسیم شده است “
سینما ، انحطا ط جامعه را نشانه رفته بود و به همین دلیل هم بود که یکی از تعرضات اصلی مردم در زمان انقلاب به اماکنی مثل سینماها بود چرا که سینماها در آن زمان در جهت تحکیم دوران ستم شاهی ایفای نقش می کردند.
شورجه ادامه داد: بعدها امام در خصوص هنر متعهد و هنرمند اظهار نظرهای بلندی داشتند و حتی بیاد دارم که در سالهای ۶۲ و ۶۳ هنگام پخش سریال «پاییز صحرا» از تلویزیون، بین متخصصین علوم دینی و فقهی در خصوص موضوع حجاب خانم های این سریا ، شبهاتی پیش آمد که حضرت امام با صراحت و شفافیت در باره آن اظهار نظر کردند. حتی ایشان بعدها درمورد هنر متعهد؛ منشوری را ارائه دادند که می شود از آن به عنوان مانیفست و استراتژی هنر انقلاب یاد کرد لذا با این اظهار نظرها، نقشه راه برای هنرمندان ترسیم شد تا بتوانند جامعه را به آن سمت هدایت نمایند. بنابراین اگر ما با یک نگاه تحقیقی به فرمایشات امام در مورد هنر و سینما به صحیفه نور نظری بیندازیم به طور قطع به اظهار نظرهای زیادی در این باب دست پیدا خواهیم کرد.
تهیه کننده فیلم سینمایی «نفوذی» افزود: علی رغم تلاش مسئولین و آحاد هنرمندان سینما، ما هنوز بعد از گذشت ۲۳ سال از رحلت حضرت امام، نتوانسته ایم فرمایشات ایشان را نصب العین و چراغ راه خود قرار بدهیم در حالی که آینده سینما و هنر با این فرمایشات گوهر بار ترسیم شده است اما کاستی ها و نقصان های ما باعث شد تا نتوانیم سخنان آن بزرگوار را به عنوان منشور حرکتی سینمای ایران در دستور کار خود قرار بدهیم البته بخشی از آن به کم توجه ای مسئولین فرهنگی ما برمی گردد که نتوانستند آن طوری که شایسته است در طول سالهای بعد از رحلت امام از فرمایشات ایشان به صورت قانونمند در شورای عالی انقلابی استفاده کنند.
این کارگردان تصریح کرد: اصلی ترین نهادی که می بایست فرمایشات امام در مورد هنر و سینما را سیاستگذاری و در سند چشم انداز کشور تبیین می کرد شورای عالی فرهنگی بود که متاسفانه عمده تصمیمات این شورا فقط ثبت می شود و نه تنها کاربردی نمی شود بلکه از ضمانت اجرایی خاصی هم برخوردار نمی گردد.
شورجه خاطر نشان کرد: متاسفانه در حال حاضر هر نهاد فرهنگی ساز خودش را می زند و همه بیشتر به دنبال تحقق دیدگاههای خاص خودشان هستند به گونه ای که «سیاست» حتی بر عقاید و باورهای این نهادها سایه افکنده است و عمده فعالیت این نهادها؛ سیاسی کاری شده است .
به گفته وی، اکثر نهادهای فرهنگی دچار تشتت فرهنگی شدند و هیچگاه در اندیشه تعامل و گفتگو در جهت هم افزایی در اهداف و آرمانهای انقلاب هم بر نیامدند.
