رجبعلی خسرو آبادی مدیر اجرایی اتحادیه هتل و هتل آپارتمانهای تهران در گفت و گو با هنرنیوز در پاسخ به این پرسش که ورود به صنعت هتلداری و سرمایه گذاری در آن چه آینده‌ای دارد؟ اظهار کرد: در ایران سرمایه‌گذاری در این بخش کشش لازم را ندارد. هنگامی که ندانید حجم تقاضای شما در طول سال چقدر است به حداقل خدمات اکتفا می‌کنید. به عنوان مثال در طول ایام سال هتلهای شهر مشهد با ۶۰ درصد ظرفیت خالی و ۴۰ درصد اشغال رو به رو هستند.
او اضافه کرد: به عبارت بهتر سرمایه‌گذاری‌های انجام شده هتلداری بدون استفاده مانده است. بر اساس آمار واقعی و ارقامی که وجود دارد تنها هتل‌ها از ۴۰ درصد ظرفیت خود استفاده می‌کنند که این ارقام در هر شهری متفاوت است. و نشانگر آن است سرمایه گذاری‌های انجام شده در این صنعت به طور کامل مورد استفاده قرار نگرفته است.
وی ادامه داد: در صنعت هتلداری ایران در حال حاضر تبلیغ برای جذب سرمایه برای ساخت هتل زیاد انجام می‌شود چون فکر می‌کنیم الان N تعداد گردشگر وارد کشور می‌شوند و ما امکانات لازم برای پذیرایی آنها را نداریم.
خسروآبادی با بیان این که اگر مسافر می‌خواهیم باید از قبل زیرساخت‌های حضور آنها را فراهم کنیم، خاطرنشان کرد: در نتیجه براساس این تفکر سرمایه گذاری انجام می‌دهیم اما در نهایت می‌بینیم که به اندازه کافی مسافر برای استفاده از این امکانات نداریم. این مسایل عامل اصلی چرخه اقتصادی بخش هتلداری را تشکیل می‌دهد و نیاز به حمایت ویژه و تضمین دارد.
وی ادامه داد: تضمین از این جهت که سرمایه‌ای که وارد این بخش می‌شود بتوان قسمتی از آن را سامان دهی کرد.
او در پاسخ به این پرسش که چرا همچنان شهرهای بزرگ مثل مشهد، اصفهان و شیراز در ایام تعطیلات با کمبود مراکز اقامتی مواجه هستند؟ گفت: در ایامی چون نوروز فرض کنید در یک شهر هم زمان ۲میلیون گردشگر حضور داشته باشند و مجموع تخت‌های هتلهای این شهر با تمام مهمان‌پذیرها، زایرسراها، هتل آپارتمان ها و ... به ۲۰ هزار تخت بیشتر نرسد. اگر این رقم را در متوسط ۵ شب ضرب کنیم، ۱۰۰ هزار نفر در شب می‌شود. حتا اگر ۲ میلیون نفر را برای یک شب در نظر بگیریم، تقریبا ۲۰ برابر می‌شود، حال ببینید آن ۱۹ برابر باقیمانده کجا می‌روند.
مدیر اجرایی اتحادیه هتل و هتل آپارتمانهای تهران توضیح داد: در چنین مواقعی صاحبان هتل‌ها آن‌هایی را که به طور مداوم از هتل استفاده می‌کنند، مورد التفات ویژه قرار می‌دهند و مستقیم و غیرمستقیم جایشان را رزرو می‌کنند، اما افراد دیگر برای اقامت به مدارس و پارک و... می‌روند چون مکان اقامتی مناسبی در کشور وجود ندارد.
وی تصریح کرد: البته اگر توزیع عادلانه مسافر در کشور وجود داشته باشد، تا حدودی این وضعیت به حد نرمال می‌رسد. یعنی در زمان اوج سفر(پیک سفر) در سایر ایام و فصول مختلف در قالب سفرهای دانشجویی، دانش آموزی، کارمندی و کارگری مسافران، توزیع می‌شوند.
خسروآبادی با اشاره به طرحی در حال حاضر در دنیا اجرا می‌شود، متذکر شد: در این توزیع تنها بحث تفریح مطرح نیست، بلکه در بسیاری مواقع بحث طبیعت‌گردی، آموزش، آشنایی با فرهنگ و تمدن، مذهب و... نیز مورد نظر است. این نگاه حاکمیتی است و به هتلدار و سایر بخش‌های دست‌اندر کار صنعت گردشگری مربوط نمی‌شود.
او بیان کرد: این دولت است که باید مقوله سفر را طبقه بندی کند و برای هر طبقه طرح خاصی را به اجرا بگذارد. باید توجه داشت توسعه در صنعت هتلداری به صورت عام صورت می‌گیرد اما در کشور ما توسعه در این صنعت به صورت خاص انجام می‌شود. یعنی هتلداری تنها در شهرهای خاصی در حال رشد است و از تمام ظرفیت‌های کشور استفاده نمی‌شود.
خسروآبادی درباره تأسیس هتل آپارتمان طی یک دهه گذشته و لزوم استفاده از این شیوه هتلداری نیز گفت: تأسیس هتل آپارتمان‌ها در ایران در طی یک دهه گذشته رشد بسیار سریعی داشته است. به عنوان مثال در شهر مشهد تعداد هتل‌آپارتمان ها بیشتر از هتل‌هاست.
او تشریح کرد: در فرهنگ ما استفاده از هتل و هتل آپارتمان دو مقوله متفاوت است. خانواده هایی که دوست دارند در کنار هم و در یک جا باشند ، هتل آپارتمان این امکان را برای آنها فراهم می‌اورد، اما فضای هتل فاقد این امکانات است به عنوان مثال یک خانواده شش نفری باید سه اتاق در هتل داشته باشد که باعث دوری آن ها از یکدیگر می‌شود.
وی افزود: دوم این که مردم ما تمایلی به استفاده از خدمات ویژه هتل هم چون رستوران‌های مختلف، کافی شاپ، لابی و ندارند. این مساله حجم سرمایه گذاری در هتل آپارتمان را کاهش داده و خدمات با قیمت کمتری در اختیار مسافران قرار می‌گیرد.
خسروآبادی یکی از مشکلات اساسی سفر در ایان را همچنان عدم برنامه‌ریزی دانست و گفت: مسافران کمتر بر اساس برنامه از پیش تنطیم شده سفر می‌کنند. در سبد زندگی مردم سفر به عنوان هزینه‌ای است که اگر امکانش وجود داشته باشد، انجام می‌شود.
