مریم خاکیان_ ساکت در گفتگو با خبرنگار هنرنیوز در پاسخ به این پرسش که « با توجه به قرابت ها و پیوندهایی که درباره موسیقی و ادبیات وجود دارد، انتخاب اشعارمحلی و گیلکی در کنسرت متفاوت شما به چه صورت است و منظر نگاه شما متوجه کدام حوزه از بدنه ادبیات است؟» اظهار داشت: اشعار و ترانه های محلی ایران بخش قابل تاملی از ادبیات فولکلور ایران است؛ در حقیقت توجه من به ملودی های زیبایی است که قبل از شعر بر مخاطبینی که کلام آن را متوجه نمی شوند تاثیر می گذارد؛ یعنی در مورد ملودی های لری و گیلکی و کردی برای کسی که کرد زبان است و گیلکی نمی داند یا فارس است و احاطه بر گویش ها ندارد، این موسیقی است که تاثیرگذار است تا شعر یعنی مخاطب از ملودی و موسیقی است که بیشتر لذت می برد تا متن شعر محلی. 

وی با بیان این مطلب افزود: خیلی از ترانه های معروف و زیبای محلی اشعاری ساده دارند که حکایت های عاشقانه یا زندگی روزانه مردم است و در آنها عشقی ساده و بی پیرایه سخن گفته شده است؛ این اشعار بیشتر پیرامون چیزهایی از این دست است، انتخاب اشعار فارسی خیلی با وسواس صورت گرفته و در مورد اشعار محلی انتخاب ما بیشتر متمرکز بر ملودی های معروفی است که همه مردم می شناسند مثل ترانه «آیرلیق» که بسیار معروف است؛ «آیرلیق» یک کلمه معروف است که معنای لغوی آن جدایی است ولی ترانه با خود مضامینی زیبا دارد ولی ممکن است مردم باقی معنای آن را ندانند درحالیکه بسیاری از مردم تمام آهنگ را بدون آگاهی از معنای آن زیر لب را زمزمه می کنند. بنابراین آنچه که در ملودی های محلی تاثیرگذار است در مرحله اول موسیقی و ملودی و دوم بعد کلام است. 

این نوازنده تار و سه تار در خصوص گستره وجه شکوهمندی در موسیقی ایرانی گفت: این شکوهمندی بیشتر در موسیقی ملی ما می تواند جلوه گری کند تا در موسیقی محلی چون در موسیقی محلی فحوای کلام درباره زندگی روستایی که عموما زندگی خیلی ساده و زندگی بی غل و غشی است؛ زندگی ای که سادگی در آن عنصر برجسته تری است تا شکوهمندی و زیبایی و صفا و صمیمیت و راحتی بیان از این منظر در موسیقی آن تسری پیدا کرده است لذا وجه شکوهمندی در آثار موسیقی ملی نمود بیشتری دارد تا در موسیقی محلی. 

وی با اشاره به مصادیقی از ترانه های محلی ایران گفت: مثلا آهنگ «کاووکی» که راجع به کبوتر است نمی تواند شکوهمندی داشته باشد یا ترانه معروف«آها بگو» : «می جانه ی یاری دگوده بو قبای گالشی (آها بگو) ، امَرِه بجار بمه بو زحمت بکیشی» یعنی یار من قبای گالشی پوشیده و آمده به کمک من و در ادامه تا جایی پیش می رود که می گوید «می چینی کاسی ای ای می چینی کاسی ای ای» یعنی تو چینی بلور من هستی که به واقع همه ترانه های محلی ما  شکوهمندی ملی را ندارند و تنها زیبایی و بیان احساسات عاشقانه در راحت ترین شکل ممکن هستند و راحت هم به دل همه می نشینند. 

وی تصریح کرد: شکوهمندی درست زمانی است که همه ابعاد موسیقی ما در کنار هم قرار می گیرند و در مجموعه اینها موسیقی ملی ما و ردیف ملی واجد وجه شکوهمندی است. 

ساکت در پاسخ به این پرسش که «دلیل چیدمان متنوع کنسرت جدید شما که در آن هم موسیقی غربی و هم فانتزی و هم ملی و محلی وجود دارد چیست؟» گفت: یک شنونده در کنسرت من دچار هیجان می شود، زیبایی می بیند، شکوه می بیند، اشکش در میاید و گاهی خرسند می شود لذا از تمام این احساسات بهره مند خواهد شد و در طول اجرا در یک فضا و یک احساس باقی نخواهد ماند. 

گفتنی است کنسرت متفاوت کیوان ساکت 8 بهمن در مرکز همایش های برج میلاد در دو سانس برگزار خواهد شد.