با «سینما» به جنگ صهیونیزم برویم
فیلمنامه ضد صهیونیستی در ایران حمایت نمی‌شود!
آیا در کشوری که خود را در خط مقدم جبهه ضد صهیونیستی می داند شایسته است که یک کارگردان شناخته شده برای ساخت اثر ضد صهیونیستی خود دست به دامن مردم برای تهیه سرمایه شود؟ آیا ساخت این فیلم از هزینه های برگزاری برخی از جشن ها و همایش ها که در کشور ما کم نیستند بیشتر است؟
تاريخ : چهارشنبه ۲۵ تير ۱۳۹۳ ساعت ۱۱:۰۴
این روزها شاهد صدور بیانیه های زیادی از سوی گروههای مختلف از جمله سینماگران و هنرمندان کشورمان در محکوم کردن حملات وحشیانه صهیونیست ها به نوار غزه هستیم. اگر چه این رفتارها عمل پسندیده ای است اما کافی نیست.
ما معمولا ملتی هستیم که به دلیل اینکه کشورمان در خط جبهه ضد استکباری و ضد صهیونیستی قرار دارد اخبار جنایت صهیونیست ها و گروههای تروریستی را بدون سانسور و با شفافیت بیشتری دریافت می کنیم و به همین دلیل اخبار را زودتر از کشورهای دیگر که معمولا خبرهایشان را بعد از عبور از فیلترهای صهیونیست و استکبار جهانی می شنوند دریافت می کنیم و بی جهت نیست که اعتراض و انزجار ما نیز عمیق تر است.اما چاره کار فقط محکوم کردن این جنایت ها و طومار امضاء کردن و بیانیه صادر کردن نیست. چرا که قریب ۳۵ سال است که روش مقابله ما همین گونه است ؛ یعنی بیانیه صادر کنیم و محکوم کنیم. بیانیه صادر کردن و طومار امضاء کردن اگر چه کار شایسته ای است و از بی تفاوتی برخی از کشورها بهتر است. اما فقط رفع تکلیف است و بس. کمک های مالی و معنوی در چارچوب کمک های بشردوستانه و حضور درمجامع بین المللی و افشاگری ماهیت صهیونیست ها و گروههای تکفیری و تروریستی و بخصوص تولید آثار سینمایی و مستند با رویکرد برملا کردن ماهیت پلید صهیونیست و استکبارجهانی توسط سینماگران، شاید قدمی جلوتر از صدور بیانیه و محکوم کردن باشد.
ما فیلمسازان مسلمان، متعهد، دغدغه مند و با تجربه که به ابزار سینما مسلط باشند کم نداریم و باید با عزم ملی و با اختصاص بودجه ای مشخص همچون بودجه جنگی – جنگ نرم - به این موضوع نگاه کنیم. مقابله فرهنگی با جنایت های صهیونیست ها که از کشتن زنان و بچه های مظلوم و بی دفاع حتی در ماه مبارک رمضان هم باکی ندارند نیازمند عزم ملی است. باید بودجه ای معین برای جنگ نرم با جبهه استکبار و صهیونیست اختصاص و دراختیار نهادهای فعال فرهنگی قرار بگیرند تا آنان با برنامه ریزی حساب شده و منطقی به مقابله با غول صهیونیست بروند. متاسفانه صهیونیست ها با همه جنایت هایی که در روز روشن و جلوی چشم مجامع بین المللی انجام می دهند در جبهه فرهنگی هم پُرکار هستند و با ساخت فیلم های تاثیرگذارفرهنگی با رویکرد مظلوم نمایی یهودیان صهیونیست ، افکار جهانی را به نفع خود بسیج می کنند درحالی که ما هنوز نتوانستیم علی رغم جامعه میلیاردی مسلمانان، کار شایسته و بایسته ای برای شکستن شاخ صهیونیزم انجام دهیم.
بی شک، فیلمنامه های ضد صهیونیستی زیادی توسط فیلمسازان دغدغه مند ایرانی نوشته شده است که سال ها به دلیل منفعل بودن مدیران فرهنگی و اختصاص نیافتن بودجه، علی رغم میل باطنی نویسندگان در کِشوی میزهای آنان خاک می خورد.شاید یکی از این فیلمنامه ها که به قول نویسنده آن سه سال است که همچنان در کِشوی قرار دارد فیلمنامه «امپراطور جهنم» نوشته پرویز شیخ طادی کارگردان ایرانی است که هنوز فیلم ضد صهیونیستی و تحسین برانگیز او به نام «شکارچی شنبه» را کسی از یاد نبرده است. او روز گذشته با گلایه از عدم همکاری مدیران فرهنگی برای ساخت این فیلمنامه بر آن شده است که فیلم خود را با کمک های مردمی جلوی دوربین ببرد. آیا در کشوری که خود را درخط مقدم جبهه ضد صهیونیستی می داند شایسته است که یک کارگردان شناخته شده برای ساخت اثر ضد صهیونیستی خود دست به دامن مردم برای تهیه سرمایه خود شود؟ آیا ساخت این فیلم از هزینه های برگزاری برخی از جشن ها و همایش ها که در کشورما هم کم نیستند بیشتر است؟ چندی پیش هم فرج الله سلحشور از عدم همکاری تلویزیون برای ساخت سریال «موسی» که به نوعی می تواند به قصه شکل گیری صهیونیست بپردازد گلایه کرده بود و خبر داد که سریال خود را با کمک مردمی خواهد ساخت. چرا مسئولین فرهنگی کشور با توجه به اینکه از نقش تاثیرگذار سینما بی اطلاع نیستند اما باز هم خود را به خواب می زنند. آیا تساهل و تسامع مانع از تصمیم گیری انقلابی آنان شده است؟
به امید اینکه دگر بار فقط شاهد صدور بیانیه و امضاء جمع کردن برای محکوم کردن جنایت های صهیونیست ها نباشیم بلکه با ابزار سینما و تصویر به جنگ جبهه زر و زور و تزویر برویم.
