منوچهر عبدلی در پاسخ به این پرسش که در حوزه صنایع دستی چه انتظاراتی از دولت جدید دارید؟ گفت: تداوم و تحکیم تولید با نگاه صادرات محصولات مهمترین خواسته هنرمندان است. صنایع دستی از نظر صادرات بیشترین جایگاه را دارد و وضعیت جهانی و پیشینه تاریخی آن مشخص است.

وی ادامه داد: از سویی نیازمان به ارز همچنین نیاز به اثبات توانمندیها و دور زدن تحریم‌ها با ارسال کالای فرهنگی و تداوم افکار مثبت از این طریق و کاهش سو تفاهم‌ها با رفتن این کالاها به خانه‌ها و ویترین‌ها، اثرات در کنار پدیده‌ زیبایی‌شناختی و فرهنگ و اعتقادی که پشت صنایع دستی هست موجب تلطیف فضا در جهان به نفع ایران می‌شود

رئیس اتحادیه صنایع دستی کشور با اشاره به این که نگاه به صنایع دستی باید تغییر کند، افزود: از بحث شتابزدگی و دادن آمارهای بیهوده باید اجتناب شود و برنامه‌های زیر بنایی صورت بگیرد.

به گفته وی از سال ۱۳۵۶ برنامه‌های توسعه‌عمرانی صنایع دستی حذف شده است. همچنین از دهه ۸۰ بودجه‌های عمرانی‌اش نیز حذف شده است.

او با تأکید بر این که بخشی که این همه اشتغال و جایگاه دارد جزو سه دهک پایین است، عنوان کرد: تکلیف برنامه پنجم کاهش ضریب جینی‌ است (شاخصی اقتصادی برای محاسبهٔ توزیع ثروت در میان مردم است. بالا بودن این ضریب در یک کشور معمولا به عنوان شاخصی از بالا بودن اختلاف طبقاتی در این کشور در نظر گرفته می‌شود.) پس اینجا صنایع دستی نقش خودش را نشان می‌دهد. اما ما برای آن چه کردیم.

وی با اشاره به نقشی که صنایع دستی در امنیت اجتماعی و روانی جامعه، صادرات ، اشتغال و اقتصاد دارد، گفت: با توجه به این موارد ایجاب می‌کند حاکمیت به صنایع دستی پردازش خاص نماید.

عبدلی توضیح داد: صنایع دستی از بعد ساختاری، حاکمیتی- حمایتی است. از بعد تولید ذاتاً فرد محور و بنگاه خرد محور است. از بعد ارتباطی ستاد محور، تشکیلات محور، اتحادیه محور و NGO محور است پس اگر به پیشرفت اعتقاد داریم باید ضلع‌های این مثلث را درست بچینیم. حاکمیت باید حمایتش را در تمام بخش‌ها جاری و ساری نماید.

او تشریح کرد: اگر بازارچه‌ می‌خواهیم باید بازارچه‌های هدایت شده‌ای که نقش حاکمیتی پشت سر آن است مثل بازارچه‌های میوه و تره‌بار کشاورزی ایجاد شود. در این بازارچه‌ها به نقش سوددهی آنها توجه شده همچنین به نقش سرمایه اما از ورود دلال با این کار جلوگیری شده است و با نازلترین قیمت تحت کنترل دولت اجناس به مشتری ارائه شده است.

عبدلی همچنین درباره واگذاری تصدی‌گری در بخش صنایع دستی اضافه کرد: امور قابل واگذاری طبق قانون مشخص است. در بخش صنایع دستی هم تصدی‌گری‌ها باید واگذار شود و حاکمیت باید نقش هدایت و نظارت داشته باشد که از نظر ما تعلل هم شده است.

وی اذعان کرد:از سال ۸۶ که قانون مدیریت خدمات کشوری ابلاغ شده باید این کار انجام می‌شده تا کنون هم تعلل شده است. بحث حلقه مفقوده ستاد محور و اتحادیه محور از ضلع آن مثلثی که گفتیم باعث استحکام و تداوم صنایع دستی می‌شود و نقش اتحادیه‌ها و ستادهای ارتباطی از این طریق بیشتر شکل ‌می‌گیرد و آن وظایفی که بیشتر مربوط به پیشرفت صنایع دستی است بهتر انجام شود و اتحادیه‌ها کارکردهای بهتری پیدا می‌کند.

رئیس اتحادیه صنایع دستی کشور  ادامه داد: اما این نیازمند برنامه‌ریزی، هماهنگی و تقویت بنیان‌های تشکل‌ها است. برای واگذاری امور سازمان‌دهی شرط اساسی است و بعد از آن باید واگذاری‌ها صورت بگیرد. امیدواریم با واگذاری تدریجی و تمهیدات دیده شده این واگذاری‌ها به نحو احسنت صورت بگیرد.