جعفر دهقان در پاسخ به سوال خبرنگار هنرنیوز مبنی بر اینکه با توجه به تجربیات تان در زمینه نقش‌های منفی چه کار‌هایی برای جذابیت نقش انجام می‌دهید تا مخاطب نقش را پس نزند؛ گفت: بنده خودم نقش‌های منفی را بیشتر از نقش‌های مثبت دوست دارم. چون حس می‌کنم که جای کار بیشتری دارد. هر زمانی هم که قرار باشد نقش منفی رابازی کنم سعی می‌کنم جذابیت‌هایی را برای مخاطب در نقش به وجود آورم. نقش‌های منفی هم یک سری خصوصیت‌های مثبت دارند. بازیگر باید این موارد را کشف کند.

وی در ادامه گفت: من سعی می‌کنم که خصلت‌های مثبت نقشهای منفی را که بازی می‌کنم به تصویر بکشم. من هیچ وقت سعی نمی‌کنم که نقشی را بازی کنم و ادای منفی بودن را با یک سری از حرکات آشنا انجام دهم. درست است که نقش‌هایی را که قرار است بازی کنیم با شخصیت خودمان متفاوت است اما باید باورش کنیم این گونه کار برایمان راحت‌تر می‌شود. یک دزد بالفطره که دزد نیست. باید کنکاش کنیم و بفهمیم که چرا دزد شده است. شاید با نمایش دادن این موارد بشود به بخش دیگر کاراکتر‌ها اشاره کرد و تک بعدی نشوند. ما باید لایه‌های زیرین نقش را پیدا کنیم و به مخاطب نشان دهیم.

دهقان در پاسخ به این سوال که با توجه به اینکه این روز‌ها فیلم نامه نایاب شده است چقدر تلاش می‌کنید تا نه بگویید؛ گفت: شاید تا چند سال پیش بازیگر‌ها حق انتخاب داشتند، اما در این روز‌ها شرایط به گونه‌ای شده است که مجبور شدیم از حساسیت‌های خودمان کم کنیم. یعنی اگر آن زمان توجه می‌کردیم که آیا از این نقش، فیلم نامه و گروه خوشمان می‌آید یا نه امروز دیگر این گونه نیست یا خیلی این حساسیت‌ها کمتر شده است. شرایط مالی برای بازیگر‌ها خیلی خوب نیست.

وی با اشاره به کمبود تولید در این سال‌ها گفت: تعدادکارهای تولید شده نسبت به گذشته کمتر شده است و به این دلیل بازیگر هم باید به فکر گذراندن زندگی‌اش باشد، مجبور می‌شود خیلی از کارهایی را که دوست ندارد انجام دهد و درعوض تلاش مضاعف کند تا نقشش را بهتر بازی کند و ضعف‌هایش را بپوشاند. خود بنده اگر در گذشته در بین پنج فیلم نامه‌ای که پیشنهاد می‌شد یکی از آن‌ها را انتخاب می‌کردم امروز دیگر سعی می‌کنم سه تای آن را قبول کنم.

بازیگر فیلم سینمایی «هراس» در ادامه گفت: برخی از کارگردان‌ها متاسفانه دوست ندارند که بازیگر خیلی نظر دهد این عدم اعتماد هم به کار لطمه می‌زند و هم به بازی خود بازیگر. اما من حس می‌کنم باز در این میان خیلی به بازیگر لطمه وارد نمی‌شود چون مخاطب با بازیگر آشنا است و توانایی‌هایش را می‌شناسد و چون ما مخاطبان با هوشی داریم به سرعت ضعف کار را متوجه می‌شوند و می‌دانند که این ضعف از کجا است.

بازیگر مجموعه «یوسف پیامبر» در ارتباط با تب تند جوانان برای استفاده ازسبک‌ها و ژست گرفتن‌های گوناگون در عرصه بازیگری این گونه اظهار نظر کرد: بگذارید راحت بگویم ما باید در ابتدا ببینیم که چقدر استفاده از سبک‌های مختلف  در جامعه ما جا افتاده است. آیا مخاطب ما آن جنس بازی را دوست دارد؟ اصلاً این جنس بازی‌ها مناسب ما و کارهای تولید شده‌مان است یا نه؟

این هنرمند در ادامه گفت: بگذارید مثالی بزنم قبل از انقلاب فیلم‌ها دوبله می‌شدند و بعد از آن هم صدا سر صحنه ضبط شد که بازیگر‌ها در آن موقع بیشتر سعی می‌کردند که به فن بیان بپردازند سعی می‌کردند که کلمات را درست و شمرده ادا کنند. بعد از مدتی کسی مانند انتظامی می‌آید و سبک تازه‌ای را ارائه می‌دهد و برخلاف دیگران خیلی راحت حرف می‌زند و به خودش هم فشاری نمی‌آورد. برخی بازیگران با خودشان چیزی راوارد بازیگری زمانه‌شان می‌کنند مانند زنده یاد خسروشکیبایی که جزو بازیگرانی بود که با خودش چیزی را در کار می آوردو بسیار خلاق بود.

دهقان با اشاره به سبک‌های مختلف در بازیگری گفت: ما در بازیگری سبک و سیاق پیچیده و خاصی نداریم که جوان‌ها خودشان را درگیر آن کنند. حالا عده‌ای می‌آیند و تلاش می کنند  که بگویند ما در سبک استانیسلاوسکی بازی می‌کنیم یا در سبک فاصله گذاری برتولت برشت کار می‌کنیم. این‌ها درست است اما اینکه خودشان را درگیر این‌ها کنند نتیجه مطلوبی نخواهند دید. برای نوع آوری باید تلاش کرد اما ابتدا باید یک سری مراحل را گذراند و به پختگی رسید.

وی در ارتباط با تفاوت‌های بازی در سینما و تلویزیون با تئا‌تر گفت: مخصوصاً در سینما که به هر حال مدیومش با تئا‌تر متفاوت است مثلاً نیازی نیست که شما در پلانی که از پشت سرتان می‌گیرند و قرار هم است گریه کنید واقعاً گریه کنید، تکان دادن شانه کفایت می‌کند. سینما بیشتر طرفند است باید برای انتقال احساس از این طرفند‌ها استفاده کرد. اما این رابگویم بازیگرانی موفق هستند که برایشان تفاوتی نمی‌کند که پلان از پشت سرشان است یا بسته صورتشان را می‌گیرند او بازی خودش را می‌کند.

این هنرمند در ارتباط با این مسئله که هنر برای هنر نیست گفت: این اشتباه محض است که جوان‌ها به دنبال ژست‌های هنری می‌روند. بنده اصلاً نمی‌فهمم که هنر برای هنر است یعنی چه.   قبلاً اشاره کردم و گفتم که تماشاگر های ما به شدت زیرک و  باهوش هستند و به راحتی می‌فهمند که این بازیگر نقشش را دوست دارد یا در حال ادا در آوردن است او را باور دارد یا با او فاصله دارد.

وی در باره فعالیت‌های اخیر خود گفت: جدیداً فیلم برداری مجوموعه «گذر از رنج‌ها» را به کارگردانی فریدون حسن‌پور به اتمام رساندم. خودم شخصاً این کار را خیلی دوست داشتم که قرار است از شبکه یک پخش شود. در حال حاضر هم در مجموعه «سرزمین کهن» به کارگردانی کمال تبریزی ایفای نقش می‌کنم. و چند سکانس از مجموعه «معمای شاه» به کارگردانی محمد رضا ورزی مانده است که در آنجا هم نقش رضا شاه را بازی می‌کنم.