گاهی مواقع این سوال به ذهن متبادر می‌شود که واقعاً برای کودک، نونهال، نوجوان، ‌جوان و میانسال‌ و کهنسال این سرزمین که یکی از خاستگاه‌های تمدن بشری است «چیپس بهتر است یا کتاب»؟.

اگرچه این پرسش برای اغلب ما جوابی مشخص دارد و حتی گاه ممکن است این سوال بسیار سطحی به نظر برسد اما اتفاقی که امروز در تبلیغات کالاها رخ می‌دهد چیزی غیر از آن است که ما در پاسخ به این سوال به آن اذعان داریم.

ارزش روحی - جسمی کتاب؛ با کالاهای دیگر و به ویژه آن‌هایی که در تبلیغات رسانه ملی به آن‌ها پرداخته می‌شود به مراتب بیشتر است اما چرا ما تا به حال آنگونه که حتی تقاضای حداقلی اهالی فرهنگ را بر آورده کند با تبلیغات تلویزیونی کتاب مواجه نبوده‌ایم. اگر فقط چند ساعت پای گیرنده‌های‌تان بنشید و بخواهید یک مجموعه تلویزینی نگاه کنید قطع و یقین بین یک تا سه دقیقه باید پیام‌های بازرگانی را ملاحظه کنید و گاهی این زمان اینقدر زیاد می‌شود که موضوع سریال از دست شما خارج شده و حتی مواقعی هم پیش می‌آید که شبکه را به خاطر زمان طولانی آگهی تغییر می‌دهید تا دوباره پس از آگهی به سراغ مجموعه تلویزیونی دلخواه‌تان بروید و متاسفانه فراموش می‌کنید که اساساً سریالی در کار بوده است! اینقدر که باید تبلیغ انواع کالاها و خدمات را مشاهده کنید.

حال اینکه آیا اوضاع رسانه ملی به لحاظ مالی چقدر به این آگهی‌ها وابسته است موضوعی است که باید مدیران آن بتوانند بین آن و مخاطب ارتباط پیدا کنند اما آنچه مسلم است باید توجه داشت که کتاب عنصری مهم در فرهنگ و تمدن است که تبلیغ آن در رسانه ملی مغفول مانده است.

البته این مغفولیت فقط مسأله‌ای نیست که اهالی فرهنگ از آن گلایه داشته باشند؛ چندی پیش حضرت آيت‌الله خامنه‌اي رهبر معظم انقلاب اسلامي در ديدار مسئولان كتابخانه‌هاي بزرگ و عمومي و جمعي از كتابداران سراسر كشور مواردی را تاکید فرمودند که یکی از آن‌ها «تبليغات كتاب و كتابخواني در دستگاه‌هاي ارتباط جمعي» بود.

ایشان در آن دیدار تاکید داشتند و گلایه کردند از این که «امروز براي برخي كالا‌ها و محصولات كم‌اهميت و حتي مضر تبليغات گسترده‌اي در صدا و سيما و مطبوعات مي‌شود؛ اما براي كتاب كه محصولي باعظمت و باارزش است، تبليغ و تشويق مناسبي صورت نمي‌گيرد.»

وقتی گیرنده خود را روشن می‌کنی تا از رسانه ملی برنامه دلخواه خود را ببینی به‌ناچار با تصاویری مواجه می‌شوی که مورد دلخواه تو نیست. امروزه بانک‌ها و مواد غذایی و انواع شوینده‌ها بخش عمده‌ای از تبلیغات تلویزیونی را به خود اختصاص داده‌اند و این در حالی است که ادبیات کهن ما که سراسر تعلیم و تربیت است مغفول مانده است؛ حکمت و دانش و فلسفه ما مغفول مانده است. تکنولوژی و دستاوردهای علمی و تاریخی ما در حوزه‌های مختلف مغفول مانده است و اتفاقاً کتب بسیاری در این بخش به نگارش در آمده است. البته این نکته هم مهم است که هر کتابی نمی‌تواند در رسانه ملی معرفی شود اما کتاب‌های سالم فراوانند. در این باره مقام معظم رهبری هم تاکیداتی داشتند که البته آن را نخست درباره کتاب‌هایی دانسته‌اند که وارد عرصه بازار کتاب می‌شود. ایشان در همان دیدار فرمودند: «لزوماً هر كتابي مفيد نيست و نمي‌توان بازار كتاب را آزاد گذاشت تا كتاب‌هاي مضر وارد جامعه شوند. گاهي در بازار كتاب، كارهايي به ظاهر فرهنگي ولي با مقاصد سياسي و انحرافي ديده مي‌شوند كه بايد به اين موضوع توجه جدي‌تري شود.»

با لحاظ کردن این موضوع که کتبی باید در رسانه ملی معرفی شوند و مورد تبلیغ قرار گیرند که به سلامت جامعه ضربه وارد نکنند باید دید رسانه ملی چگونه منویات مقام معظم رهبری را در این عرصه جامه عمل می‌پوشاند.

مردم اگر در رسانه ملی ببینند کتاب تبلیغ می‌شود یا خواهند گرفت که مکتوبات می‌تواند بر سونوشت آن‌ها تاثیر بگذارد؛ یاد می‌گیرند که از قیمت کتاب ناراضی نباشند چرا که قیمت برخی از آن‌ها حتی از قیمت دو تا چیپس هم ارزان‌تر است اما تاثیر آن‌ها با هم بسیار متفاوت است.

رسانه ملی بدون فوت وقت باید به مسایل مربوط به تبلیغ کتاب توجه کند در غیر این صورت باید پاسخگوی مخاطبانی باشد که پیرو سخنان مقام معظم رهبری در پی اجرای فرامین ایشان در رسانه ملی هستند.