مهدی مهدی آبادی کارگردان تئاتر کودک و نوجوان در گفتگو با هنرنیوز در خصوص جایگاه جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان در میان دیگر جشنواره های تئاتری گفت: جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان در شروع مجددش در اصفهان با دبیری مصطفی رحماندوست شاهد استقبال خوبی بود و آن دوره سبب شد تا توجه به فضای کودک و نوجوان بیش از گذشته شود و در همان سال های اول با همت مصطفی رحماندوست این جشنواره بین المللی شد و گروه های خارجی برای حضور در این جشنواره وارد ایران شدند و تعاملات و مراودات خوبی با این گروه ها شکل گرفت که ثمره آن چند کار مشترک درحوزه کودک و نوجوان برگزار شد و قطعا دراین دوره هم شاهد کارهای مشترک خواهیم بود.
وی ادامه داد: بعد از دبیری رحماندوست، شهرام کرمی دبیر این جشنواره شد و برگزاری جشنواره به همدان منتقل شد و در این دوره شاهد بخش هایی چون نمایشنامه خوانی و تکفیک بخش های کودک از نوجوان هستیم که این بخش ها می تواند تاثیرات خوبی در جشنواره نوزدهم داشته باشد و افراد این حوزه را پویاتر می کند و می دانند برای حضور در جشنواره آثار برتر انتخاب می شوند و این اتفاقات باعث می شود تا جشنواره نتیجه خوبی داشته باشد.
کارگردان نمایش «داستان گرگ خیال باف» در خصوص مشکل جشنواره تئاتر کودک و نوجوان خاطرنشان کرد: متاسفانه بزرگترین مشکل جشنواره تئاتر کودک و نوجوان اجرای عموم کارها است به گونه ای که شاهد هستیم گروه های برگزیده در دوره های گذشته هنوز نتوانسته اند اجرای عموم داشته باشند چرا که ما تالارهایی که در آنها کار کودک اجرا می کنیم بسیار اندک است و تنها تالار هنر و کانون پرورش فکری است که نمایش های کودک در آنها به اجرا در می آید اما به علت اینکه این سالن ها ظرفیتشان محدود است بسیاری از گروه ها از اجرای عموم کارشان باز می مانند.
مهدی آبادی در ادامه تاکید داشت: البته اکثر کارهایی که برای حضور در جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان انتخاب می شود از تالار هنر است و نگاه مدیران مرکز به سالن های خصوصی و فرهنگسرا ها نیست و اتفاقا نظارت هم کمتر بر این سالن ها صورت می گیرد اما اگر کمی به آثاراجرا رفته در این سالن ها توجه شود می بینیم که آثار خوبی در سالن های خصوصی و فرهنگسراها اجرا می شوند که اتفاقا مخاطب زیادی هم دارند اما به علت اینکه در این سالن ها اجرا می روند و همچنین در روابط نیستند کارهایشان به جشنواره کمتر معرفی می شود و متاسفانه روابط باعث شده تا استعدادها دیده نشوند و هرسال هم شاهد این هستیم که در جشنواره تنها یکسری افراد محدود حضور دارند.
این کارگردان از حمایت های مالی که از کارهای کودک می شود گفت: همچنین برآوردهای هزینه ای که در خصوص کارهای کودک و نوجوان می شود بسیار ناچیز و پائین است به گونه ای که حتی نمی شود با آن مبلغ، نیمی از کار را آماده کرد این اتفاق باعث شده تا افراد حرفه ای کمتر در این حوزه فعالیت کنند و اگر تصمیم دارند تا اثری را تولید کنند تنها برای حضور در جشنواره کاری را تولید می کنند به همین خاطر است که در کارهای کودک کمتر اثری فاخر می بینیم و به نظرم جشنواره بیشتر به یک نمایش تبلیغاتی برای مدیران تبدیل شده است.
وی عنوان کرد: دو دوره است که به دلایلی مانند برخوردهای نامناسب و... در جشنواره بین المللی تئاتر کودک و نوجوان شرکت نمی کنم چرا که با گروه ها با احترام برخورد نمی شود به همین خاطر ترجیح می دهم گروهم را به این فضا نبرم.
سرپرست کارگاه تئاتر بومرنگ در خصوص تفکیک بخش کودک و نوجوان از هم در این دوره گفت: معتقدم تفکیک سازی این دو بخش از هم چندان اهمیتی ندارد چرا که از نظر من تئاتر کودک با نوجوان و حتی بزرگسال چندان تفاوتی با هم ندارند و هر داستانی را که برای بزرگسال اجرا می شود را می توان برای کودکان هم به شیوه ای مختص آنها اجرا کرد و تفاوت چندانی میان کودک و بزرگسال نمی بینم، در واقع کارهایی که برچسب نوجوان به آنها می خورد با مشکل اساسی رو به رو می شوند و آن نداشتن موقعیت اجرا برای این گونه کارها است چرا که نگاه بازبینان تالارهای ویژه کودک براساس آثاری است که برای کودکان و خردسالان اجرا می شود و اساسا کارهایی که برای گروه سنی نوجوان تولید می شود مکانی برای اجرا ندارند و اساسا تعریف از کار نوجوان نمایشی می شود که کمتر در آن موزیک استفاده شود.
کارگردان نمایش «سیندرلا از فرنگ برگشته» در پایان خاطرنشان کرد: معیارها برای انتخاب کارهای نوجوان چندان مناسب نیست و کارگردان های تئاتری که سابقه و سن بیشتری دارند کارهای آنها در بخش نوجوان استفاده می شود و کارگردان های تازه کار در بخش کودک معرفی می شوند در اصل به جای اینکه به کار توجه شود به کارگردان توجه می شود.
