نمایش «اتوبان» به نویسندگی وکارگردانی آشا محرابی چند شبی است که در سالن سایه مجموعه تئاتر شهر در دو ساعت 19:30 و21 اجرا می رود.

این نمایش که سومین تجربه کارگردانی آشا محرابی در تئاتر است دراجراهایش میزبان هنرمندان بسیاری بوده و با استقبال تماشاگران رو به رو شده است.

نمایش «اتوبان» اثری اپیزودیک است که 6 اپیزود دارد و در هر اپیزود شاهد بازی یک زوج دو نفره هستیم.

در هریک از این اپیزودهای 10-15 دقیقه ای به دغدغه های شخصیت های نمایش که با زبانی ساده و آمیخته با طنز پرداخته می شود دغدغه هایی که دردنیای پیشرفته امروز شاید پیش پا افتاده به نظر برسد .دغدغه هایی که زمانی برای ما ارزش بودند اما امروز دیگر کمتر به آنها توجه می کنیم و برای بسیاری از ما فراموش شده است.

در اتوبان دقیقا مشخص نیست که بازیگران متعلق به چه فرهنگ و ملیت و چه زمان و دوره ای هستند و هر کدام از شخصیت ها تعلقات و تفکرات خاص خود را دارند و البته نوع پوشش بازیگران در این نمایش فضای جوامع غربی را یادآور می شود.

اما به دور از فضای اپیزودها دکور نمایش متشکل است از یک ماشین قدیمی که بیشتر شبیه آن را در فیلم های جنگی آلمانی زمان هیتلر دیده ایم که در وسط و مرکز صحنه قرار دارد این ماشین در هر اپیزود محل گفتگوی یک زوج است که هر کدام روایتی جدا از هم دارند و از اتوبان در حال گذرند و در این گذر دیالوگ هایی بین آنها رد و بدل می شود. صحنه دکور خاصی ندارد و استفاده از تصاویری از خیابان با استفاده از ویدئو پرژکتور در دو طرف صحنه (دو طرف ماشین) سعی دارد بیننده را مجاب کند که ماشین در اتوبانی بی انتها در حال حرکت است خیابان هایی که برعکس پوشش های بازیگران چندان غربی به نظر نمی رسد.

اما در این صحنه پرده دیگری وجود دارد که در انتهای صحنه قرار دارد این پرده در هر اپیزود در حین رد وبدل کردن دیالوگ شخصیت های موجود در صحنه برای چند دقیقه کوتاه روشن شده وتماشاگر ادامه بازی را از این پرده می تواند ببیند.

نمایش در آخر با شیوه ای نو وغیر معمول در تئاتر وبا تیتراژی پایانی همچون سینما بازیگران را برای تماشاگران معرفی می کند و با ظهور نام وتصویر هر یک از بازیگران بر روی پرده انتهایی صحنه بازیگران یک به یک وارد صحنه می شوند بازیگرانی که اکثر آنها صداپیشه هستند ودر رادیو فالیت های پر رنگی دارند .