به گزارش هنرنیوز، آلبا دسس پدس در ۱۱ مارس ۱۹۱۱ در رم متولد شد. او فرزند زنی ایتالیایی به نام لائورا برتینی بود و پدرش دیپلمات کوبایی.پدربزرگش، ملقب به «پدر وطن» اولین رئیس جمهور کوبا بود و پدرش در سال ۱۹۳۳ به مدت کوتاهی به ریاست جمهوری این کشور رسید. آلبا سال‌های کودکی و نوجوانی را در ایتالیا و فرانسه گذرانده و و در سال ۱۹۱۸ اولین شعر خود را با عنوان شب سرود و اشعاری دیگر را به ایتالیایی و فرانسه سروده است. 

پدس که بیشتر به خاطر مبارزات سیاسی و ضد فاشیستی‌اش در ایتالیا مشهور است در دهه سی، رسما نویسندگی را با نوشتن رمان، داستان کوتاه و شعرآغاز کرد. به همکاری با ناشر مطرح ایتالیا، موندادوری، پرداخت و با انتشار کتاب «هیچ یک از آن‌ها باز نمی‌گردد» شهرتی جهانی به دست آورد. در همین دوران به خاطر مبارزات ضد فاشیستی‌اش دستگیر شد و مدتی را در زندان سپری کرد. 

در یادداشت ابتدای کتاب می‌خوانیم: «آلبا د سس پدس طرح اوليه اين كتاب را در سال ۱۹۳۹ با عنوان « رمان كوبايي » نوشت ولي نوشتن آن را در دهة هفتاد آغاز كرد و عنوان آن را هم « جزيره » گذاشت . در سال ۱۹۷۷ در ملاقاتي با فيدل كاسترو در كوبا از او سئوال مي‌كند چطور توانسته در آن مدت كوتاه آن همه كارهاي مفيد براي كوبا انجام دهد . كاسترو هم در جوابش مي‌گويد : « با عشقي بزرگ » . آلبا نيز از آن جمله الهام مي‌گيرد و عنوان قطعي كتاب خود را « با عشقي بزرگ » مي‌گذارد . اين كتاب متأسفانه به دليل مرگ نابهنگام نويسنده نيمه تمام مي‌ماند.» 

پدس نویسنده‌ای است که در آثارش، همواره به زندگی زنان ایتالیایی در میانه‌های قرن بیستم به ویژه سال‌های جنگ جهانی دوم و بعد از آن پرداخته و روایت‌گر ناهمخوانی‌های میان دنیای

زنانه و زندگی خانوادگی و اجتماعی آنان بوده است. زنانی که احساس تنهایی، ناکامی های عاطفی، بی‌پشتوانگی، ناامیدی و...از ویژگی‌های شخصیتی مشترک بین آن‌هاست. آلبا در این اثر از فضای ایتالیایی آثارش دور شده و با خاطرات و فرازوفرودهایی از زندگی گذشته‌اش، از عشق بزرگ خود به سرزمین پدری‌اش سخن می‌گوید.این اثر همچنین شرحی است بر کودکی، ازدواج و مرگ پدر نویسنده و نیز عشق میان مادر و پدرش.عشقی مثال‌زدنی که پس از مرگ همسر، کار زن را به جنون می‌کشاند و پدس این عشق را درکوبا و در میان کوبایی‌ها یه یک اندازه ترسیم می‌کند. 

آلبا در بخشی از کتاب دباره کوبا می‌نویسد: «هنگام ورود به کوبا دیگر آن‌طور مثل سابق احساس بدی نمی‌کردم. اکنون، برعکس، خوشحال و مفتخر به کوبا می‌آیم. آن دریاهای غنی از تاریخ و افسانه، آن جزیره به شکل یک تمساح سبزرنگ که از هواپیما آن را به شکل ملخ می‌بینی، محل دلخواه من است. وطن من است. سرزمینی ناشناس و دوردست که با تولدم، مال من شده. پدرم اهل کوباست. نام من کوبایی‌است. عاشق همه چیزش هستم. آن سواحل فیروزه‌ای رنگ، آ رنگ سبز حنکل‌های انبوه روی تپه‌ها. غارهایی که بومی‌های اولیه در آن طرح‌حایی اسرارآمیز نقاشی کرده‌اند. غارهای دیگری که خفاش‌ها در آن پرواز می‌کنند. آن رگبارهای موقتی و آن رنگین‌کمان نورانی. شپیده‌دم‌های مرواریدی و غروب‌های آتشین. حال، دیگر کوبا نه مال اسپانیایی‌هاست و نه مال آمریکای شمالی. برای اولین بار کوبا به اهالی کوبا تعلق دارد.» 

آلبا در جایی از این رمان، درباره موضوعی که در دست نوشتن دارد می‌گوید: «در ایتالیا وقتی می‌گویم دارم کتابی درباره کوبا می‌نویسم لبخندی به من تحویل می‌دهند و می‌گویند چرا مثل سایر کتاب‌هایتان درباره عشق نمی‌نویسید؟ من هم در جواب می‌گویم دارم درباره عشق می‌نویسم؛ عشقی بزرگ.» 

در بخش ‌های پایانی کتاب، دو شعر از مجموعه «نغمه‌های دختران بهاری» که پدس در سال ۱۹۶۸ در مورد تظاهرات و شورش محصلان فرانسوی سروده بود، گنجانده شده است. همچنین بخش پایانی کتاب دورنمایی از زندگی، فعالیت‌ها، آثار آلبا را به دست می‌دهد که عکس‌هایی از کودکی تا پیری او، دست‌نوشته‌ها و روی جلد چاپ اول برخی آثارش به آن افزوده شده است. 

انتشارات ققنوس کتاب «با عشقی بزرگ»، اثر «آلبا د سس پدس» را با ترجمه بهمن فرزانه منتشر کرده است. این کتاب در ۱۱۲ صفحه، شمارگان ۲۰۰۰ نسخه چاپ و با قیمت ۳۵۰۰ تومان روانه بازار نشر شده است.