پوران درخشنده در گفتگو با هنرنیوز؛
نوجوان برای من در اولویت ساخت فیلم قرار دارد
پوران درخشنده گفت: در شرایط کنونی نوجوان برای من در اولویت قرار دارد. چون هجوم همه جانبه فرهنگ دیگری به سوی او نشانه گرفته شده و ناچار در مواجهه با تمام خوراک های فرهنگی که در اختیارش هست، قرار می‌گیرد.
تاريخ : چهارشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۱ ساعت ۱۳:۴۴
فیلم‌نامه‌هایی که با مضمون کودک و نوجوان نوشته و در غالب فیلم، ساخته می‌شود؛ باید با فیلم هایی که برای بزرگسالان ساخته می‌شود، متفاوت باشد. در واقع فیلم کودک ساختاری متفاوت از فیلم های بزرگسالان دارد.به نظر می‌رسد تفاوت های ظریفی در این میان وجود دارد که گاهاً فیلم سازان آن‌را نادیده می‌گیرند و در نتیجه فیلم‌هایی که برای کودک ساخته می‌شود؛ تنها به اسم بچه‌هاست، اما بیشتر به درد بزرگسالان می‌خورد. در نتیجه آن چه مورد نیاز کودکان است؛ در فیلم‌هایی که برایشان ساخته می‌شود؛ وجود ندارد.
پوران درخشنده در این باره می‌گوید: به نظر من دنیای کودکی و نوجوانی دنیایی‌ست که فیلمساز باید با آن‌ها آشنایی داشته‌باشد. باید بداند برای کدام قشر و کدام مخاطب فیلم می‌سازد و از همه مهم تر باد به روانشناسی مخاطب آشنایی داشته باشد و هم‌چنین جذابیت هایی را که کودک به آن‌ها نیاز داردو گروه سنی ویژه ای را که کودک در آن قرار دارد؛ بشناسد.
شناخت عوالم کودک و ظرایف روحی و روانی او برای فیلمساز از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. کودک در هر رده سنی که هست، باید ویژگی‌های خاصی را برای فیلم‌سازی با هدف این رده سنی در نظر گرفت.چون هر کدام از این دوران سنی نیازهای خاص خود را طلب می‌کند، که باید آن‌ها را شناخت و این شناخت همه جانبه، از دنیای کودکان، روانشناسی آن‌ها، و مطالعه درباره آن‌ها نیازمند توجه به ضرورت این امر است.
درخشنده ادامه داد: به نظرم برای نوشتن یک فیلم‌نامه خوب برای کودک، شاید باید خود را جای کودکان گذاشت، حس‌شان کرد و برای علایقشان فیلم ساخت. به نظر من فیلمساز باید خود را در همان دوران سنی قرار دهد؛ نه در دوران سنی که خودش در آن قرار دارد. فیلمساز باید از دریچه ذهن مخاطب به موضوع بنگرد؛ چراکه برای او فیلم می‌سازد و لازم است این ویژگی‌ها را در کارهای خود لحاظ کند و ضمناً عنصر جذابیت در این میان اهمیت خاصی دارد.
پوران درخشنده در پاسخ به این موضوع که چرا دغدغه ساخت فیلم برای رده سنی نوجوان را دارد؛ گفت: کودک و یا نوجوان تفاوتی ندارد. در شرایط کنونی نوجوان برای من در اولویت قرار دارد. چون هجوم همه جانبه فرهنگ دیگری به سوی او نشانه گرفته شده و ناچار در مواجهه با تمام خوراک های فرهنگی که در اختیارش هست، قرار می‌گیرد. آسیب‌های دیگری نیز از سوی خانواده به او تحمیل می‌شود. پس وظیفه فیلم ساز این است که این آسیب‌ها را دنبال کند و نگذارد تخریب بیشتری در این زمینه صورت گیرد.
