بهرام ابراهیمی بازیگر نمایش یوسف شاوول در نمایش «نام همه مصلوبان عیسی است» در مورد نقش خود و شکل گیری آن گفت: یوسف شاوول نقش خاصی برای من بود، در متن پارامترهایی برای هر کارک‌تر وجود دارد و با تعاملی که میان بازیگران با کارگردان بود، بازیگر به کشف و شهودی در رابطه با نقش خود می‌رسید و این از جمله اتفاقاتی است که بنا بر تمرینات معمول تئاتر مناسب با زمان تمرینات اتفاق می‌افتد و در طی تمرینات می‌توان آن را اصلاح کرد و طبیعی است اجرای در روزهای اول کیلومتر‌ها با اجراهای این روز‌ها فاصله دارد.
وی ادامه داد: کلمه به کلمه، جمله به جمله این نقش در مراحل مختلف تمرین شکل گرفت و تبدیل به چیز شده است که الان روی صحنه می‌بینیم، بخشی از شکل گیری این شخصیت‌ها مربوط می‌شود به خاطرات ناخودآگاه بازیگران و یک بخشی از آن مربوط به تخیل و تصوراتشان می‌شود از سویی دیگر بخشی از نقش هم در تعامل میان کارگردان و بازیگر شکل می‌گیرد در همین راستا یوسف شاوول هم در «نام همه مصلوبان عیسی است» از این قاعده مستثنی نبوده و این پروسه‌ای است که تمام کارکتر‌ها در همه تئاتر‌ها آن را طی می‌کنند و یوسف شاوول هم یکی از آن‌ها بود.
بازیگر نمایش «رویاهای رام نشده» و «نام همه مصلوبان عیسی است» افزود: در کنار این موارد اصلی در بازیگری وجود دارد با این عنوان که «بازیگری باور است» و اگر خود بازیگر آن را باور کند تماشاگر به راحتی آن را می‌پذیرد و بازیگر را در
آن نقش باورپذیر می‌کند.
ابراهیمی ضمن بیان تفاوت میان تئاتری با فضای تاریخی و تئاتری متناسب با فضای روز جامعه چنین برشمرد: در تئاترهای تاریخی ما با افرادی در دهه‌های گذشته رو به رو هستیم که نوع بیان، رفتار، حرکت و زندگیشان با آدم‌های امروزی بسیار متفاوت است، آدم‌های امروزی برای مردم شناخته شده‌تر هستند و در رسیدن به نقش از تخیلات کمتری باید استفاده کنیم تا از جامعه دور نشویم اما بازی در تئاتری تاریخی، نباید فراموش کنیم که خاطرات شفاف و روشنی هم برای ما از دوره‌های گذشته وجود ندارد و اگر چیزی هم در ذهن و تخیل ما است ساخته و پرداخته آن چیزی است که نمایش و خود پرسوناژ به من اجازه داده و مسیرهایی را به من نشان داده که بتوانم آدم‌هایی را معرفی کنیم که خیلی به آدم‌های امروز شباهت ندارد، برای یوسف شاوول سعی کردم با وجود خشونتی که در وجود او است او را قاتلی با شخصیت است و اگر قرار باشد تا او را با همین مشخصات وارد قرن بیست و یکم کنیم، باید بخش عمده‌ای از جزئیات این نقش تغییر کند چرا که تماشاگر نیاز به آشنایی بیشتری با او دارد البته اینکه مخاطب آشنایی از آن فضا ندارد کمی کار را برای اجرا راحت می‌کند.
این بازیگر رادیو ضمن بیان اینکه حضور بازیگران دیگر در ایفای نقش او بسیار موثر بوده، خاطرنشان کرد: حضور بازیگران و نظرات آن‌ها در ایفای نقش من بسیار موثر بوده است، حضور کیوان خانبگی در کنار من تما لحظه‌های خالی‌ام را پر می‌کرد و نقش او مکمل نقش من بود البته در این بین نظرات بهروز افخمی نیز برای من بسیار مفید بود.
بهرام ابراهیمی، حضور بهروز افخمی را به عنوان مشاور کارگردان مفید دانست و تاکید داشت: حضور مشاور کارگردان در تئاتر اتفاق بسیار خوبی است که سبب می‌شود تا کار در مسیر درست اجرای خود قرار گیرد. حضور بهروز افخمی هم در این کار تاثیر مثبت داشت، در بسیاری از بروشو کار‌ها اسم مشاور را دیده می‌شود اما در اجرا اثری از سبک و سیاق مشاور در کار نمی‌بینم و تنها در حد حرف است. ایوب آقاخانی در این کار یک هوشیاری داشت که فرد باهوش تری را به عنوان مشاور خود انتخاب کرد، ممکن است نام مشاور سال‌ها بعد فراموش شود و این در حقیقت ایثار مشاور است. مشاور خوب به کار چیزی اضافه می‌کند بدون اینکه امضایی از او به جا مانده باشد.
