علی نصیریان در جلسه نقد وبررسی نمایش« آدم خوابش می گیره» و « بازیگر و زنش» گفت: تئاتر را انسان ها و استعدادها زنده و پویا نگه داشته اند نه دولت ها و پول.

جلسه نقد وبررسی نمایش« آدم خوابش می گیره» و « بازیگر و زنش» روز گذشته 30 مهرماه با حضور علی نصیریان نویسنده و بازیگر، محسن معینی کارگردان، محبوبه بیات بازیگر، نگین میرحسنی تهیه کننده ، رضا آشفته منتقد در فرهنگسرای رسانه برگزار شد.

در ابتدای این جلسه نصیریان به عنوان نویسنده و بازیگر این دو نمایش گفت: تا به حال در کارهایم هیچگاه به دنبال نتایج ملموسی که بتوان آنها را محاسبه کرد نبودم و تنها علاقه و حسی که به کار دارم باید کار می کردم.

وی افزود: معتقدم همیشه خود انسان ها و استعدادها هستند که توانستند روحی بر تئاتر بدمند نه دولت ها و پول ها چرا که تئاتر همیشه با معضل مکان و پول همراه است اما همین استعدادها تئاتر را به اینجا رسانده اند.

این بازیگر خاطرنشان کرد: اگر هدف مشخص باشد همیشه کارها به خوبی پیش می رود تئاتر برای من بسیار جذاب و پاک بوده است که مفاهیم و مضامین را به وسیله آن بیان می کنم.

علی نصیریان ادامه داد: این دو نمایش از تجربه های شخصی خودم بوده است و آنچه که من در این کارها داشته ام صداقتم بوده است و تجربیات زندگی ام را انتقال داده ام.

در ادامه محسن معینی کارگردان نمایش گفت: من به فراخور کارم متن های زیادی می خوانم و زمانی که این دو نمایشنامه را خواندم در لایه رویی آن روابط دو آدم را می بینیم و در لایه های زیرین این نمایشنامه فرهنگ و آئین های ایرانیرا می بینیم و قابلیت های مفاهیمی زیادی دارند.

این کارگردان اظهار داشت: این متن دلالت هایی بر کهن الگوهای ایرانی دارد و نمایش الگویی برای نمایش ملی است و سعی کردیم تا شیوه اجرایی به شکلی باشد که چندان تماشاگر را آزار ندهد و برای فضا و صحنه از هنرهای ایرانی استفاده کردیم.

وی تاکید کرد: مهمترین عنصری که روی صحنه وجود دارد بازیگر است و بازیگر به عنوان موجودی زنده می تواند همه چیز را به روی صحنه برد چرا که تئاتر تجربه زیباشناسانه است.

در ادامه رضا آشفته منتقد خاطرنشان کرد: در هر دو اثر نشانه های نمایش مدرن را می بینیم، نمایش « آدم خوابش می گیره» بسیار شبیه به نمایش های ابزورد است اما ابزوردی از جنس ایرانی با دیالوگ های ایرانی.

این منتقد افزود: در نمایش «بازیگر و زنش» یک درام پیچیده است که ریشه ها و مسائل ایرانی دارد.

در پایان میرحسنی تهیه کننده این نمایش تاکید کرد: تهیه کنندگی تئاتر در ایران که هنوز جا نیافتاده است کمی سخت است اما اتفاق خوبی بود که در کنار عزیزانی این کار را انجام دادیم.